بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle">'''[[ | <div class="boxTitle">'''[[امام حسین علیهالسلام|امام حسین علیهالسلام]]'''</div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده: ضریح امام حسین.jpg|بیقاب|150px|left|link= امام حسین علیهالسلام]] | ||
[[امام حسین]]{{ع}} سومین پیشوای [[مسلمانان]] و دومین فرزند امام علی{{ع}} و [[فاطمه]]{{س}} در سوم [[شعبان]] [[سال سوم هجری]] در [[مدینه]] متولد شد. پس از تولد، [[رسول خدا]]{{صل}} در گوش او [[اذان]] و اقامه گفت و پیوسته به ایشان عنایتی ویژه داشت و برایش عقیقه کرد. کنیه [[امام حسین]]{{ع}} [[ابا عبدالله]] است و دارای [[القاب]] فراونی است که یکی از لقبهای مشهور ایشان [[سیدالشهداء]] است. | |||
[[علم]]، [[بخشش]]، [[بزرگواری]]، [[فصاحت]]، [[شجاعت]]، [[تواضع]]، دستگیری از بینوایان، [[عفو]]، [[حلم]] و... از صفات برجسته این [[حجّت الهی]] بود. فداکاری و پاکبازی او برای احیای دین و گذشتن از همۀ هستی خویش برای [[فرمانبرداری]] [[خدای متعال]]، در [[تاریخ]] [[انسانی]] بینظیر است. | |||
[[امام حسین]]{{ع}} شش سال از دوران زندگیشان را با جد بزرگوارش سپری کرد و در این مدت همیشه در کنار [[رسول خدا]]{{صل}} بوده و حتی در وقت [[نماز]] از آن حضرت جدا نمیشد. [[رسول خدا]]{{صل}} با جملاتی که دربارۀ [[امام حسین]] فرموده گوشهای از [[فضائل]] او و برادرش را به [[مردم]] بازگو نمود. [[پیامبر]] علاقه بسیاری به [[امام حسین]]{{ع}} داشت و پیوسته در گفتار و [[رفتار]]، از مهر زیاد خویش به [[فرزند]] دخترش پرده برمیداشت. | |||
[[زندگی]] [[سیاسی]] ـ [[اجتماعی]] [[امام حسین]]{{ع}} پیش از [[امامت]] ایشان را میتوان در دو دوران مورد بررسی قرار داد. یکی روزگار [[امام علی]]{{ع}} و دیگری دوران [[امام حسن]]{{ع}}. در دوران اول همواره کنار پدر بود و در دوران [[زمامداری]] [[امام علی]]{{ع}} در [[امور سیاسی]]، [[اجتماعی]]، [[فرهنگی]] و نظامی شرکت داشت مانند: جنگهای [[جمل]]، [[صفین]] و [[نهروان]] و در دوران دوم همواره مطیع و همراه برادر بودند. | |||
<div class="readmoreButton">[[ | بعد از به [[امامت]] رسیدن آن حضرت و فوت [[معاویه]] و زمانی که [[یزید]] به [[حکومت]] رسید، [[امام]] با او [[بیعت]] نکرد و ابتدا به سمت [[مکه]] رفته و چند ماه در آنجا سکونت داشت. در ذیحجه همان سال حوادثی در [[مکه]] روی داد که [[امام]]{{ع}} ادامه ماندن در آنجا را مناسب ندانست و در پی دعوت کوفیان، راهی آن شهر شدند، اما در پی شهادت [[مسلم بن عقیل]] و پس از آنکه اوضاع برای [[امام]] روشن شد، در سخنانی برای همراهان خود، وضعیت را به اطلاع آنان رساند و اجازه داد او را ترک گویند و بیشتر کسانی که در راه به او پیوسته بودند، جدا شدند. | ||
پس از آن بود که نیروهای حر، آن حضرت را محاصره کردند، تا نزد [[ابن زیاد]]، والی کوفه ببرند؛ ولی [[امام]] [[تسلیم]] خواسته حر نشد و توافق شد حضرت جز مسیر [[کوفه]] یا [[مدینه]]، به هر سمت که میخواهد برود، تا حر پاسخ نامه خود به [[ابن زیاد]] را دریافت کند. به [[دستور]] ابن زیاد ، حضرت در دوم [[محرم]]، ۲۴ روز پس از حرکت کاروان در منطقهای خشک و دور از قلعهها و برجهایی که روستاها از آن برخوردار بودند متوقف شد. و در روز دهم محرم بعد از نبردی نابرابر امام و تمام یارانشان به [[شهادت]] رسیدند. | |||
<div class="readmoreButton">[[ امام حسین علیهالسلام|'''ادامه''']]</div> |