(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{امامت}}
#تغییر_مسیر [[ارکان زمین]]
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ارکان الارض در قرآن]] - [[ارکان الارض در حدیث]] - [[ارکان الارض در کلام اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ارکان الارض (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
==مقدمه==
از دیگر تعابیری که می‌تواند در [[شناخت]] [[چیستی امامت]] تأثیرگذار باشد، تعبیر {{متن حدیث|أَرْكَان الْأَرْضِ}} است؛ البته گاه این مفهوم به شکل {{متن حدیث|أَرْكَان الْبِلَادِ}} نیز به کار رفته است. واژه "ارکان" جمع "رکن" است و [[خلیل]] فراهیدی رکن را به معنای نقطه یا ناحیه‌ای [[قوی]] و مستحکم از کوه یا [[خانه]] دانسته است<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، العین، ج۵، ص۳۵۴.</ref>. دیگر ارباب لغت این معنا را تعمیم داده و بر این باورند که رکن هر چیزی، به معنای بخش [[قوی]] و مستحکم آن است که به آن تکیه می‌شود<ref>احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۳۰؛ محمد بن مکرم بن منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۱۸۵؛ حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات، ص۳۶۵.</ref>؛ از این‌رو، می‌توان تعبیر ارکان الارض را کنایه از آن چیزی دانست که ستون [[زمین]] و مایه پا برجایی آن است و در صورت نبود آن، [[زمین]] [[استواری]] خود را از [[دست]] می‌دهد و فرو می‌افتد.
به لحاظ موقعیت این مفهوم در میان [[احادیث]]، می‌توان مدعی شد که دستِ کم در پنج [[روایت]]، این مفهوم بر [[امامان]]{{عم}} اطلاق شده است؛ افزون بر آن، این تعبیر در برخی زیارت‌نامه‌های [[مسند]] نیز به چشم می‌خورد<ref>ابن قولویه قمی، کامل الزیارات، ص۵۳-۵۴؛ محمد بن حسن طوسی، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۷.</ref>. همچنین [[امام هادی]]{{ع}} در [[زیارت جامعه کبیره]]، از [[ائمه اطهار]]{{عم}} با عنوان {{متن حدیث|أَرْكَان الْبِلَادِ}} یاد کرده‌اند<ref>شیخ صدوق، من لا یحضر الفقیه، ج۲، ص۶۱۰، شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا{{ع}} ج۲، ص۲۷۳؛ محمد بن حسن طوسی، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۹۵.</ref>.
{{متن حدیث|أَرْكَان الْأَرْضِ}} {{متن حدیث|أَرْكَان الْبِلَادِ}} ضمن آن‌که به نظر می‌رسد این مفهوم برای اولین بار در دوران [[امام باقر]]{{ع}} به کار رفته است، این [[روایات]] را در ضمن بیان ویژگی‌های {{متن حدیث|أَرْكَان الْأَرْضِ}} [[نقل]] خواهیم کرد<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان (کتاب)|معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان]]، ص ۳۷۸.</ref>.
==منابع==
{{منابع}}
# [[پرونده:291506008.jpg|22px]] [[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان (کتاب)|'''معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان''']]
