حیدر باقری اصل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{ویرایش غیرنهایی}} | ||
[[پرونده:11614.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[حیدر باقری اصل]]]] | [[پرونده:11614.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[حیدر باقری اصل]]]] | ||
دکتر [[حیدر باقری اصل]] (متولد ۱۳۴۰ ش)، تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری حقوق اسلامی [[دانشگاه تهران]] به اتمام رساند. مدیر گروه و معاون دفتر نمایندگی مقام معظم رهبری در [[دانشگاه شهید مدنی آذربایجان]]، عضو هیأت تحریریه فصلنامه [[کاوشی در پژوهشهای زبانشناختی قرآن کریم (نشریه)|فصلنامه کاوشی در پژوهشهای زبانشناختی قرآن کریم]] و رییس کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد [[دانشگاه تبریز]] از جمله فعالیتهای وی است. | دکتر [[حیدر باقری اصل]] (متولد ۱۳۴۰ ش)، تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری حقوق اسلامی [[دانشگاه تهران]] به اتمام رساند. مدیر گروه و معاون دفتر نمایندگی مقام معظم رهبری در [[دانشگاه شهید مدنی آذربایجان]]، عضو هیأت تحریریه فصلنامه [[کاوشی در پژوهشهای زبانشناختی قرآن کریم (نشریه)|فصلنامه کاوشی در پژوهشهای زبانشناختی قرآن کریم]] و رییس کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد [[دانشگاه تبریز]] از جمله فعالیتهای وی است. | ||
خط ۶: | خط ۶: | ||
<br /><br /><br /><br /> | <br /><br /><br /><br /> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[:رده:آثار | * [[:رده:آثار حیدر باقری اصل|همه آثار معرفیشده حیدر باقری اصل]] | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۱۶ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۲۶
دکتر حیدر باقری اصل (متولد ۱۳۴۰ ش)، تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری حقوق اسلامی دانشگاه تهران به اتمام رساند. مدیر گروه و معاون دفتر نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، عضو هیأت تحریریه فصلنامه فصلنامه کاوشی در پژوهشهای زبانشناختی قرآن کریم و رییس کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تبریز از جمله فعالیتهای وی است.
او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی به راهنمایی و مشاوره پایاننامههای دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «نقد و بررسی نظریههای وحی»، «بررسی فلسفی و كلامی ارتباط كلامی خدا و پیامبر(ص)»، «تبیین واحد ارتباط وحیانی در قرآن کریم»، «درآمدی بر پیشینه تحقیق در وحی اسلامی»، «تبیین وحی از دیدگاه متکلمان مسلمان» و «تأملی در نظریات روانشناختی منشأ وحی» برخی از این آثار است.[۱]