عطیه بن سعد بن جناده عوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۲: خط ۱۲:
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
*[[تفسیر عطیه عوفی]]
*[[تفسیر عطیه عوفی]]
*[[محمد بن سعد عطیه عوفی]]


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۸

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابوالحسن عطیّة بن سعد بن جناده عوفی بکالی کوفی قیسی در کوفه به دنیا آمد [۱] و از تیره هَمدان بود.[۲] امیرمؤمنان علی(ع) او را «عطیة الله» (هدیه خدا) نامید.[۳] او از اصحاب امام علی و امام باقر(ع) بود[۴] و از افرادی چون ابن عباس، عبدالله بن عمر و ابوسعید خدری روایت نقل کرده است.[۵]

عطیه فردی محدث، مفسّر،[۶] فقیه[۷] و از شیعیان کوفه به شمار می‌‌رفت. او قرآن را سه مرتبه به گونه تفسیر به ابن عباس عرضه داشت و هفتاد مرتبه نیز قرآن را نزد او قرائت کرد.[۸] کلبیه گفته او را در زمینه تفسیر قرآن، حجت می‌‌دانست.[۹] ابان بن تغلب، حسن بن عطیه کوفی و اعمش از جمله شاگردان وی به حساب می‌‌آیند.[۱۰]

عطیه به همراه جابر اولین زایران امام حسین(ع) بودند.[۱۱] وی در قیام عبدالرحمان بن اشعث علیه حجاج حضور داشت و پس از شکست این قیام به سرزمین فارس گریخت و در پی این واقعه به دستور حجاج و به دلیل خودداری از لعن علی بن ابی طالب(ع) چهارصد ضربه تازیانه خورد و سر و محاسنش نیز تراشیده شد، سپس به خراسان رفت و در دوران عمر بن هبیره به عراق بازگشت و تا آخر عمر در کوفه به سر برد.[۱۲] از او تفسیری در پنج جزء[۱۳] بر جای مانده که طبری در تفسیر خود بسیار از آن نقل کرده است.[۱۴] عطیه در سال ۱۱۱ هـ در کوفه درگذشت.[۱۵] برخی نیز زمان فوتش را سال ۱۲۶ هـ آورده‌اند[۱۶].[۱۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الطبقات الکبری ۶/۳۰۴.
  2. رجال الطوسی ۵۱.
  3. الطبقات الکبری ۶/۳۰۴.
  4. رجال الطوسی ۵۱ و ۱۲۹.
  5. الجرح و التعدیل ۶/۳۸۲.
  6. معجم المفسرین ۱/۳۴۷.
  7. المعارف ۵۱۸.
  8. الکنی و الالقاب ۲/۴۸۹.
  9. معجم المفسرین ۱/۳۴۷.
  10. تهذیب الکمال ۲۰/۱۴۶.
  11. الکنی و الالقاب ۲/۴۸۹.
  12. الطبقات الکبری ۶/۳۰۴.
  13. الکنی و الالقاب ۲/۴۸۹.
  14. معجم المفسرین ۱/۳۴۷.
  15. الطبقات الکبری ۶/۳۴۰.
  16. تاریخ خلیفة بن خیاط ۲۷۷.
  17. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۵۱۸.