نقش مردم در تعجیل ظهور (مقاله): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'صفحات در مجله' به 'شماره صفحات') |
جز (جایگزینی متن - '\*\[(.*)\] \*\[http\:\/\/islamicdatabank\.com\/(.*)\]' به '*[$1]') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
== پیوند به بیرون == | == پیوند به بیرون == | ||
*[https://www.magiran.com/paper/812242 وبگاه مگایران] | *[https://www.magiran.com/paper/812242 وبگاه مگایران] | ||
[[رده:منبعشناسى دانشنامه مجازی امامت و ولایت]] | [[رده:منبعشناسى دانشنامه مجازی امامت و ولایت]] |
نسخهٔ ۲۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۳
نقش مردم در تعجیل ظهور | |
---|---|
رتبه علمی | علمی-پژوهشی |
زبان | فارسی |
نویسنده | قنبرعلی صمدی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه مشرق موعود |
وابسته به | مؤسسه آینده روشن |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | زمستان ۱۳۸۶ |
شماره | ۴ |
شماره صفحات | از صفحه ۵۷ تا ۷۲ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
نقش مردم در تعجیل ظهور عنوان مقالهای است به زبان فارسی که به بررسی عصر ظهور میپردازد. این مقالهٔ ۱۶ صفحهای به قلم قنبرعلی صمدی نگاشته شده و در فصلنامه مشرق موعود (شماره ۴، زمستان ۱۳۸۶) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
نویسنده در مقاله خود مینویسد: «در این نوشتار به بررسی فرآیند بودن پدیده ظهور و تغییرپذیر بودن زمان ظهور با توجه به روایات و همچنین تفاوت وقت ظهور با وقت قیامت به واسطه روایات میپردازد و تبیین نقش مردم در زمینهسازی و تسریع فرایند ظهور را بیان میکند. در آخر به صورت دو نظریه حصولی و تحصیلی با توجه به آیات و روایات مسئله نقش مردم در تعجیل ظهور را تحلیل مینماید. در نظریه حصولی، پیش یا پس افتادن زمان ظهور، فقط به خواست و اراده الهی وابسته است و عوامل دیگر مانند علل انسانی، هیچ تأثیری در آن ندارد. ظهور در این پایه امری جبری است. و خارج از حوزه تأثیرگذاری انسان است. در نظریه تحصیلی، نظریه ظهور با خواست جمعی انسانها رابطهای مستقیم دارد. و انسانها باید زمینههای این تحول را فراهم آورند زیرا ظهور به اراده و خواست خداوند است، اما در مجرای اسباب طبیعی و عادی تحقق مییابد که مهمترین سبب در تحقق این رخ داد، اراده و خواست جمعی انسانها است و با توجه به دلایل روایی، کلامی، قرآنی این نظریه اثبات میشود».
فهرست مقاله
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین قنبر علی صمدی (متولد ۱۳۴۹ ش؛ افغانستان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد فاضل لنکرانی، ناصر مکارم شیرازی، عبدالله جوادی آملی و حسین وحید خراسانی پیگیری کرد. مسؤل انجمن فرهنگی یاسین و عضو گروه پژوهشگران و نویسندگان دانشنامه کلام اسلامی مؤسسه امام صادق (ع) ازجمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس، به راهنمایی و مشاوره پایاننامهها با عناوین فقهی و حقوقی در مقطع تحصیلات تکمیلی مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «مبانی فرجامشناسی تاریخ در قرآن»، «امام حی غائب»، «اصحاب و یاران مهدی»، «گفتمان رجعت در آیات و روایات»، «گفتمان جهانی مهدویت و آینده بشر»، «سیره امام مهدی در عصر ظهور»، «آموزه انتظار و زمینهسازی ظهور»، «نقش مردم در تعجیل ظهور»، «بایستههای ظهور»، «آخرین منجی» و «دیدار یار غایب» برخی از این آثار است.[۲]