امامت در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

آن خدایی که یکتای بی‌همتاست و [[قادر]] به [[خلق]] موجودات است، در مرحله اول، آسمان‌های هفت‌گانه را [[آفریده]] است، در مرحله دوم، ملایکه را پدید آورده تا امر و [[فرمان]] او را در [[آسمان‌ها]] [[اجرا]] کنند. ملایکه انواع کارکردها را دارند و در [[شناخت خدا]] به عالی‌ترین مرحله رسیده‌اند، یعنی علاوه بر [[تصدیق]]، [[توحید]] و [[اخلاص]]، به مرحله [[نفی]] صفات [[مخلوقات]] از [[خداوند]] رسیده‌اند. چنان که [[امیرمؤمنان]] فرموده‌اند:

«ملایکه به مرتبه‌ای رسیده‌اند که [[پروردگار]] خود را در قالب تصاویر محدود نمی‌کنند و صفات مصنوعات و مخلوقات را بر او حمل نمی‌کنند»<ref>{{متن حدیث|لَا يَتَوَهَّمُونَ‏ رَبَّهُمْ‏ بِالتَّصْوِيرِ وَ لَا يُجْرُونَ عَلَيْهِ صِفَاتِ الْمَصْنُوعِينَ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱، ص۴۱ - ۴۲.</ref>.<ref>[[عباس حیدری بهنوئیه|حیدری بهنوئیه، عباس]]، [[جایگاه رهبری در دولت اسلامی (مقاله)|جایگاه رهبری در دولت اسلامی]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]] ص ۳۳۷.</ref>

== منابع ==