ظهار: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۸ مهٔ ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ')
خط ۶: خط ۶:
ظهار از «ظَهْر» به معنای پشت، در [[شرع]] [[مقدس]] عبارت است از اینکه مرد [[همسر]] خویش را به پشت [[مادر]] خود [[تشبیه]] کند. وجه تشبیه این است که [[ظهر]] (پشت) محل [[سوار شدن]] است و [[زن]] هنگام آمیزش مرد با وی مرکوب او واقع می‏‌شود و در [[حقیقت]] زوج با تشبیه یاد شده می‏‌خواهد به زوجه بفهماند که سوار شدن بر تو به قصد آمیزش بر من [[حرام]] است؛ چنان که سوار شدن بر مادرم بدین قصد بر من حرام است.
ظهار از «ظَهْر» به معنای پشت، در [[شرع]] [[مقدس]] عبارت است از اینکه مرد [[همسر]] خویش را به پشت [[مادر]] خود [[تشبیه]] کند. وجه تشبیه این است که [[ظهر]] (پشت) محل [[سوار شدن]] است و [[زن]] هنگام آمیزش مرد با وی مرکوب او واقع می‏‌شود و در [[حقیقت]] زوج با تشبیه یاد شده می‏‌خواهد به زوجه بفهماند که سوار شدن بر تو به قصد آمیزش بر من [[حرام]] است؛ چنان که سوار شدن بر مادرم بدین قصد بر من حرام است.


ظهار در [[جاهلیت]] [[طلاق]] به شمار می‏‌رفت و [[عرب جاهلی]] [[زنان]] خود را بدین وسیله طلاق می‏‌دادند و برای همیشه [[ازدواج]] با آنان را بر خود حرام می‏‌کردند؛ لیکن [[اسلام]] از آن [[نهی]] و آن را [[باطل]] کرد و [[احکام]] ویژه‏‌ای برای آن مقرر نمود.<ref>التنقیح الرائع ۳ / ۳۶۷؛ الحدائق الناضرة ۲۵ / ۶۲۹.</ref>
ظهار در [[جاهلیت]] [[طلاق]] به شمار می‏‌رفت و [[عرب جاهلی]] [[زنان]] خود را بدین وسیله طلاق می‏‌دادند و برای همیشه [[ازدواج]] با آنان را بر خود حرام می‏‌کردند؛ لکن [[اسلام]] از آن [[نهی]] و آن را [[باطل]] کرد و [[احکام]] ویژه‏‌ای برای آن مقرر نمود.<ref>التنقیح الرائع ۳ / ۳۶۷؛ الحدائق الناضرة ۲۵ / ۶۲۹.</ref>


در [[قرآن کریم]]، [[آیات]] نخست [[سوره مجادله]] برای ابطال این [[آیین]] [[جاهلی]] و [[بیان احکام]] خاص ظهار فرود آمده است. ظهار عنوان بابی مستقل در [[فقه]] می‏‌باشد که احکام آن به تفصیل در این باب بیان شده است.
در [[قرآن کریم]]، [[آیات]] نخست [[سوره مجادله]] برای ابطال این [[آیین]] [[جاهلی]] و [[بیان احکام]] خاص ظهار فرود آمده است. ظهار عنوان بابی مستقل در [[فقه]] می‏‌باشد که احکام آن به تفصیل در این باب بیان شده است.
۲۱۷٬۵۷۰

ویرایش