←مقدمه
(←مقدمه) |
|||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== | ==معناشناسی مشروعیت حکومت== | ||
{{اصلی|مشروعیت}} | |||
«مشروعیت»، در اصطلاح در [[علوم]] مختلفی به کار می‌رود و در هر جا مفهومی خاص دارد؛ چنانچه کاربرد [[فقهی]] آن [[مطابقت با شرع]] است؛ به همین دلیل، «اصطلاحات فقهی [[مشروع]]»، «[[متشرعه]]» و «[[متشرعین]]» همه از [[شرع]] به معنای [[دین]] گرفته شده اند، اما در [[دانش سیاست]] و [[فقه سیاسی]]، تقریباً مرادف با «[[حقّانیت]]» و «[[قانونی بودن]]» است. مشروعیت، پاسخ‌گو به این [[پرسش]] است که [[دولت]] و [[حکومت]] چرا [[حق فرمان دادن]] و [[حق امر و نهی|امر و نهی]] دارد و چرا [[مردم]] ملزم به [[پیروی]] از آن هستند؟ نظر غالب [[فقهای شیعه]] این است که چون مشروعیت تنها دست خداست پس تنها [[منبع مشروعیت]] بخشی اوست و [[مقبولیت مردمی]] دخلی در مشروع بودن یا مشروع نبودن [[حاکم]] ندارد. البته بدون [[حمایت مردم از حکومت]] - حتی اگر مشروع هم باشد - این حکومت تحقق فعلی و عملی نخواهد یافت<ref>ر.ک: امامت؛ الاسلام و اصول الحکم، ص۳۰؛ [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص۱۶۸.</ref>. | |||
==معناشناسی مشروعیت حکومت== | ==معناشناسی مشروعیت حکومت== | ||