بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{مدخل‌های وابسته}} +{{مدخل وابسته}})) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = نظام سیاسی | |||
| عنوان مدخل = نظام سیاسی امامت الهی | |||
| مداخل مرتبط = [[نظام سیاسی امامت الهی در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نظام امامت از نگاه [[شیعه]] بالاترین مدل و نمونۀ [[دولت اسلامی]] است که [[رهبری]] آن بر عهده شخص [[معصوم]] است. از‌این‌رو، موضوع [[امامت]] یکی از اساسی‌ترین مباحث در [[فلسفۀ سیاسی]] [[شیعه]] به شمار می‌رود. [[رهبر]] در اندیشۀ [[سیاسی]] [[شیعه]] جایگاهی ویژه دارد که هرکسی شایستۀ احراز آن نیست. [[امام]] همۀ [[وظایف]] [[پیامبر]]، جز [[وحی]] را بر عهده دارد؛ چراکه [[امامت]] [[استمرار نبوت]] است. از‌این‌رو، [[امام]] [[جانشین پیامبر]] در [[وظایف]] و [[شئون]] سه‌گانۀ [[تبلیغ]] [[احکام دین]]، [[قضاوت]] و [[ادارۀ حکومت]] است<ref>ر.ک: روح‌الله موسوی خمینی، الرسائل، ج۱، ص۵۰-۵۱.</ref>. بنابراین [[امامت]] منصبی [[الهی]] است که [[خداوند]] آن را همانند [[نبوت]] به کسانی می‌بخشد که شرایط خاصی داشته باشند<ref>کاشف‌الغطا در این باره می‌نویسد: «شیعه امامت را همانند نبوت منصب الهی می‌داند. پس، همچنان‌که خداوند سبحان کس (یا کسانی) را از میان بندگان خود به نبوت و رسالت برمی‌گزیند و او را با معجزاتی که از جانب خداوند است تأیید می‌نماید، همچنین برای امامت نیز آن‌که را که می‌خواهد برمی‌گزیند و به پیامبرش دستور می‌دهد امامت او را با دلیل خاصی تصریح نماید و او را برای انجام وظایف رهبری مردم پس از پیامبر به امامت منصوب نماید. تفاوت امام با پیامبر تنها در این است که بر امام همانند پیامبر وحی نمی‌شود، بلکه احکام الهی بر او القا و الهام می‌شود. پس پیامبر مبلّغ و پیام‌رسانده از جانب خداست و امام نیز از طرف پیامبر، و سلسلۀ امامت تا دوازده امام ادامه دارد که همواره امام قبلی بر امام بعدی تصریح و توصیه نموده‌اند و شرط و تأکید کرده‌اند که همۀ آنان همچون پیامبر معصوم هستند» (محمدحسین کاشف‌الغطاء اصل الشیعه و اصولها، ص۶۱).</ref>. به همین [[دلیل]]، [[امام]] افزون بر وظیفۀ [[زعامت سیاسی]]، [[تکلیف]] [[هدایت]]، [[تفسیر قرآن]] و [[تبیین معارف]] [[دینی]] را نیز بر عهده دارد. بی‌شک، چنین [[فرد]] کاملی بنابر [[قاعدۀ لطف]] از سوی [[خداوند]] [[نصب]] می‌شود. بر اساس این سخنان، نظام امامت ویژگی‌های منحصربه‌فرد و خاصی دارد که به مهم‌ترین آنها اشاره خواهیم کرد<ref>[[محمد علی میرعلی|میرعلی، محمد علی]]، [[اطاعت از حاکم جائر در نظام امامت و خلافت (کتاب)|اطاعت از حاکم جائر در نظام امامت و خلافت]]، ص ۵۶.</ref>. | نظام امامت از نگاه [[شیعه]] بالاترین مدل و نمونۀ [[دولت اسلامی]] است که [[رهبری]] آن بر عهده شخص [[معصوم]] است. از‌این‌رو، موضوع [[امامت]] یکی از اساسی‌ترین مباحث در [[فلسفۀ سیاسی]] [[شیعه]] به شمار می‌رود. [[رهبر]] در اندیشۀ [[سیاسی]] [[شیعه]] جایگاهی ویژه دارد که هرکسی شایستۀ احراز آن نیست. [[امام]] همۀ [[وظایف]] [[پیامبر]]، جز [[وحی]] را بر عهده دارد؛ چراکه [[امامت]] [[استمرار نبوت]] است. از‌این‌رو، [[امام]] [[جانشین پیامبر]] در [[وظایف]] و [[شئون]] سه‌گانۀ [[تبلیغ]] [[احکام دین]]، [[قضاوت]] و [[ادارۀ حکومت]] است<ref>ر.ک: روح‌الله موسوی خمینی، الرسائل، ج۱، ص۵۰-۵۱.</ref>. بنابراین [[امامت]] منصبی [[الهی]] است که [[خداوند]] آن را همانند [[نبوت]] به کسانی می‌بخشد که شرایط خاصی داشته باشند<ref>کاشف‌الغطا در این باره می‌نویسد: «شیعه امامت را همانند نبوت منصب الهی می‌داند. پس، همچنان‌که خداوند سبحان کس (یا کسانی) را از میان بندگان خود به نبوت و رسالت برمی‌گزیند و او را با معجزاتی که از جانب خداوند است تأیید می‌نماید، همچنین برای امامت نیز آن‌که را که می‌خواهد برمی‌گزیند و به پیامبرش دستور می‌دهد امامت او را با دلیل خاصی تصریح نماید و او را برای انجام وظایف رهبری مردم پس از پیامبر به امامت منصوب نماید. تفاوت امام با پیامبر تنها در این است که بر امام همانند پیامبر وحی نمی‌شود، بلکه احکام الهی بر او القا و الهام می‌شود. پس پیامبر مبلّغ و پیام‌رسانده از جانب خداست و امام نیز از طرف پیامبر، و سلسلۀ امامت تا دوازده امام ادامه دارد که همواره امام قبلی بر امام بعدی تصریح و توصیه نموده‌اند و شرط و تأکید کرده‌اند که همۀ آنان همچون پیامبر معصوم هستند» (محمدحسین کاشف‌الغطاء اصل الشیعه و اصولها، ص۶۱).</ref>. به همین [[دلیل]]، [[امام]] افزون بر وظیفۀ [[زعامت سیاسی]]، [[تکلیف]] [[هدایت]]، [[تفسیر قرآن]] و [[تبیین معارف]] [[دینی]] را نیز بر عهده دارد. بی‌شک، چنین [[فرد]] کاملی بنابر [[قاعدۀ لطف]] از سوی [[خداوند]] [[نصب]] می‌شود. بر اساس این سخنان، نظام امامت ویژگی‌های منحصربه‌فرد و خاصی دارد که به مهم‌ترین آنها اشاره خواهیم کرد<ref>[[محمد علی میرعلی|میرعلی، محمد علی]]، [[اطاعت از حاکم جائر در نظام امامت و خلافت (کتاب)|اطاعت از حاکم جائر در نظام امامت و خلافت]]، ص ۵۶.</ref>. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:نظام سیاسی | [[رده:نظام سیاسی]] | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
[[رده:مقاله‌های اولویت یک]] | [[رده:مقاله‌های اولویت یک]] | ||