بدون خلاصۀ ویرایش
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = عصمت (پرسش) | | پرسش مرتبط = عصمت (پرسش) | ||
}} | }} | ||
[[پیامبران]] از جهت واسطه بودن بین [[خدا]] و [[خلق]]، برای تضمین درستی [[پیام الهی]] باید معصوم باشند: {{متن قرآن|وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ}}. ارتباط تنگاتنگ بین [[هدایت]] و [[عصمت]] باعث شده است تا عصمت برای [[هادی]] لازم و [[واجب]] باشد تا جایی که هادی اگر [[معصوم]] نباشد امر هدایت او مختل خواهد شد. | |||
[[هدایت]]، امری است که در [[امام]] و [[نبی]] مشترک است یعنی همان [[وظیفه]] هدایت [[پیامبر]] به همان دقت و ظرافت و اهمیت، برای [[جانشین]] او (امام) هم متعین است، لذا شاید بتوان گفت یکی از فلسفههای [[عصمت]] در [[امام]] هم همان ایجاد اعتماد [[مردم]] به [[الگو]] و هادی است و اگر امام و [[هادی]] [[معصوم]] نباشد تضمین عمل به [[معارف دین]] از بین میرود. | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
عصمت " نیروی درونی [[حفاظت از گناه]] و [[مصونیت از اشتباه]] است که مایۀ [[اعتماد]] و [[اطمینان]] [[پیروان]] به [[درستی]] گفتهها و [[اعمال]] [[پیامبر]] و [[امام]] و انطباق آنها با [[حق]] و [[دین]] خداست" و دلیل چنین عصمتی برای [[معصومین]]، به خاطر قابلیت [[قوه عاقله]]<ref>قوه عاقله هر انسان با توجه به سعه وجودی او دارای درجات در درک است که معصوم بالاترینترین سعه وجودی را به نسبت دیگر انسانها برخودار است.</ref> و [[لطف الهی]] است<ref>[[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج۲، ص۳۵۹ - ۳۶۲.</ref>. | عصمت " نیروی درونی [[حفاظت از گناه]] و [[مصونیت از اشتباه]] است که مایۀ [[اعتماد]] و [[اطمینان]] [[پیروان]] به [[درستی]] گفتهها و [[اعمال]] [[پیامبر]] و [[امام]] و انطباق آنها با [[حق]] و [[دین]] خداست" و دلیل چنین عصمتی برای [[معصومین]]، به خاطر قابلیت [[قوه عاقله]]<ref>قوه عاقله هر انسان با توجه به سعه وجودی او دارای درجات در درک است که معصوم بالاترینترین سعه وجودی را به نسبت دیگر انسانها برخودار است.</ref> و [[لطف الهی]] است<ref>[[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج۲، ص۳۵۹ - ۳۶۲.</ref>. |