←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
احمد بن موسی، مشهور به “شاه چراغ”، در میان [[فرزندان]] [[امام هفتم]]{{ع}} جایگاه ویژه‌ای داشته و به [[لقب]] سیدالسادات مشهور بوده است<ref>آثار عجم، ج۲، ص۷۴۵.</ref>. جایگاه ایشان به گونه‌ای است که [[شیخ مفید]]، ضمن بیان فرزندان [[امام]] [[موسی کاظم]]{{ع}}، پس از بیان اینکه [[برترین]] [[فرزندان امام کاظم]]، امام رضا{{ع}} است، بی‌درنگ به ذکر [[عظمت]] [[روحی]] احمد بن موسی می‌پردازد و ایشان را به اوصافی چون [[کریم]]، جلیل‌القدر و صاحب [[ورع]] و [[زهد]] می‌ستاید و از [[محبوبیت]] خاص ایشان نزد [[امام کاظم]]{{ع}} و [[اهل]] بیتشان سخن می‌گوید<ref>الإرشاد، ج۲، ص۲۴۴.</ref>. | |||
احمد بن موسی از فضلای عصر خود بوده و [[روایات]] بسیاری را از پدرانش به خاطر داشته و نقل کرده است و نسخه‌های متعددی از [[قرآن]] را با دست خود نوشته است. همچنین منقول است که ایشان بیش از هزار [[بنده]] را [[آزاد]] کرده است<ref>أعیان الشیعة، ج۳، ص۱۹۲.</ref>. | احمد بن موسی از فضلای عصر خود بوده و [[روایات]] بسیاری را از پدرانش به خاطر داشته و نقل کرده است و نسخه‌های متعددی از [[قرآن]] را با دست خود نوشته است. همچنین منقول است که ایشان بیش از هزار [[بنده]] را [[آزاد]] کرده است<ref>أعیان الشیعة، ج۳، ص۱۹۲.</ref>. | ||