←افضلیت
(←منابع) |
(←افضلیت) |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
آنچه که دلالت می‌کند بر این که امام باید [[برترین]] افراد امت باشد و ثوابش نیز از دیگران بیشتر باشد این است که او در همه [[شئون]] [[دین]] امام و در تمام [[شریعت]] [[رئیس]] است و هیچ [[واجب عقلی]] و [[عبادت]] [[شرعی]] وجود ندارد مگر این که او [[پیشوا]] و امام آن است. تمام این امور به آن بر می‌گردد که او پیشوا در تمام آن است و این امر به خوبی دلالت دارد بر این که امام باید از همه [[مردمان]] برتر باشد<ref>الذخیرة فی علم الکلام، ص۴۳۴.</ref>. | آنچه که دلالت می‌کند بر این که امام باید [[برترین]] افراد امت باشد و ثوابش نیز از دیگران بیشتر باشد این است که او در همه [[شئون]] [[دین]] امام و در تمام [[شریعت]] [[رئیس]] است و هیچ [[واجب عقلی]] و [[عبادت]] [[شرعی]] وجود ندارد مگر این که او [[پیشوا]] و امام آن است. تمام این امور به آن بر می‌گردد که او پیشوا در تمام آن است و این امر به خوبی دلالت دارد بر این که امام باید از همه [[مردمان]] برتر باشد<ref>الذخیرة فی علم الکلام، ص۴۳۴.</ref>. | ||
[[ | [[ابن‌میثم بحرانی]] می‌نویسد: | ||
امام باید [[افضل افراد امت]] باشد در همه آنچه که کمال نفسانی شمرده می‌شود به خاطر این که امام جلودار امت است و جلودار باید از دیگران افضل باشد؛ زیرا مقدم داشتن ناقص بر کسی که از او برتر و کامل‌تر است از نظر [[عقل]] مردود است<ref>قواعد المرام فی علم الکلام، ص۱۸۰.</ref>. | امام باید [[افضل افراد امت]] باشد در همه آنچه که کمال نفسانی شمرده می‌شود به خاطر این که امام جلودار امت است و جلودار باید از دیگران افضل باشد؛ زیرا مقدم داشتن ناقص بر کسی که از او برتر و کامل‌تر است از نظر [[عقل]] مردود است<ref>قواعد المرام فی علم الکلام، ص۱۸۰.</ref>. | ||