(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
#تغییر_مسیر [[عقد اخوت]]
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مؤاخات در حدیث]] - [[مؤاخات در کلام اسلامی]] - [[مؤاخات در فقه سیاسی]] - [[مؤاخات در معارف دعا و زیارات]] - [[مؤاخات در معارف و سیره سجادی]] - [[مؤاخات در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مؤاخات (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
'''مؤاخات''' به معنای [[برادری]] و [[عقد اخوّت]] بین افراد است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۲۵.</ref>.
==مقدمه==
* [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} چند ماه پس از [[هجرت به مدینه]]، بین [[مسلمانان]] [[مهاجر]] و [[انصار]]، [[عقد اخوّت]] ایجاد کرد و آنان را که حدود [[صد]] نفر می‌شدند، دوبه‌دو با هم [[برادر]] ساخت. تنها [[امام علی|علی]]{{ع}} مانده بود که خود را [[برادر]] او قرار داد. این است که [[امام علی|علی]]{{ع}} [[برادر پیامبر]] به شمار می‌رود و در [[احادیث]] فراوانی [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} دربارۀ او {{متن حدیث|أَنْتَ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ وَارِثِي وَ خَلِيفَتِي...}} تعبیر کرده است.<ref>ر. ک: «بحار الأنوار»، ج ۳۸ ص ۳۳۰ تا ۳۴۸ «باب الأخوّة» و کتاب «حدیث برادری در سیرۀ نبوی» محمّد رضا هدایت پناه</ref> خود آن [[حضرت]] هم بارها از خویش با عنوان {{متن حدیث|أَنَا عَبْدُ اَللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ}} یاد کرده است.<ref>بحار الأنوار، ج ۳۸، ص ۳۳۲</ref> [[برادری علی با پیامبر]]{{صل}} از ازل بوده است، نه آنکه از روز [[عقد]] [[اخوّت]] ایجاد شده باشد. از قول [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] [[روایت]] شده که در [[معراج]] دید بر در [[بهشت]] نوشته است: {{متن حدیث|مُحَمَّدٌ رَسُولُ اَللَّهِ، وَ عَلِيٌّ أَخُو رَسُولِ اَللَّهِ}}، و این دوهزار سال قبل از [[خلقت آسمان‌ها]] بوده است.<ref>بحار الأنوار، ج ۳۸، ص ۳۳۰</ref> به [[نقل]] [[روایات]]، غیر از روز مؤاخات، در مواقع دیگر نیز، همچون روز [[خیبر]]، روز [[مباهله]] و صحنه‌های گوناگون، [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} آن [[حضرت]] را [[برادر]] خویش خوانده است. [[حدیث مؤاخات]]، یکی از بزرگترین افتخارات [[امام علی|علی]]{{ع}} و از برجسته‌ترین [[فضایل امام علی|فضایل آن حضرت]] است<ref>در این مورد، ر. ک: «موسوعة الامام علی بن ابی طالب»، ج ۹ ص ۳۸۷، «احقاق الحق»، ج ۷ ص ۴۴۱، «دائرة المعارف تشیّع»، مدخل «حدیث مؤاخات»، «فضائل الخمسه من الصحاح السته» ج ۱ ص ۳۳۳</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۲۵.</ref>.
==[[عقد اخوت]]==
یعنی [[پیمان برادری]] برقرار کرد، هر یک از [[مهاجرین]] را با یکی از [[انصار]]؛ یا خودشان همدیگر را [[انتخاب]] می‌کردند و [[پیغمبراکرم]] آنها را [[برادر]] یکدیگر قرار می‌داد. مسئله [[برادر]] خواندگی یا [[عقد اخوت]]، الآن هم مطرح است<ref>آشنایی با قرآن، جلد سوم، ص۱۹۷.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۵۶۰.</ref>
