ابوحمزه ثمالی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوحمزه ثمالی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۵۵

۱ بایت حذف‌شده ، ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۲

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 [[ابوحمزه ثابت بن دینار ثمالی کوفی ازدی]] ثمالی منسوب به بنی ثماله، تیره‌ای از [[قبیله ازد]] است.<ref>الأنساب ۲/۵۱۳ تنقیح المقال ۱/۱۸۹.</ref> اما [[شیخ صدوق]] وی را منسوب به بنی ثعل، تیره‌ای از [[قبیله]] طیّ دانسته و گفته است که چون ابوحمزه در بین ثماله می‌‌زیست، به ثمالی معروف گشت.<ref>من لا یحضره الفقیه ۴/۳۶.</ref> وی از [[اصحاب امام سجاد]]، [[امام باقر]]، [[امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{ع}} بود و از آن بزرگواران [[حدیث]] شنیده و [[روایت]] کرده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۰ اختیار معرفة الرجال ۲۰۳.</ref> از روایتگرانی چون أنس، شعبی<ref>میزان الاعتدال ۱/۳۶۳ اعیان الشیعه ۴/۱۱.</ref> و [[اصبغ بن نباته]]<ref>جامع الرواة ۱/۱۳۷.</ref> نیز روایاتی نقل کرده است. [[محدثان]] معروفی چون [[هشام بن سالم]]،<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۰۸.</ref> [[مفضل بن عمر]]، [[محمد بن مسلم]]،<ref>جامع الرواة ۱/۱۳۵ تنقیح المقال ۱/۱۹۱.</ref> وکیع<ref>الانساب ۲/۵۱۳ المجروحین ۲۰۶.</ref> و ثوری<ref>اعیان الشیعه ۴/۱۱.</ref> از ابوحمزه روایت کرده‌اند.
-ابوحمزه از محدثان مورد [[اعتماد]] و [[عادل]] بود<ref> من لا یحضره الفقیه ۴/۳۶.</ref> و [[افتخار]] خدمتگذاری [[امام سجاد]]{{ع}} را داشت.<ref>اختیار معرفة الرجال ۲۰۳.</ref> امام صادق{{ع}} او را [[سلمان]] [[زمان]] خویش خطاب کرده<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۰ ـ ۲۹۲.</ref> و در روایتی از [[امام رضا]]{{ع}}، وی [[لقمان]] زمان خویش دانسته شده است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۲۰۳.</ref> [[نجاشی]] می‌‌گوید که سه تن از پسران ابوحمزه به نام‌های نوح، منصور و [[حمزه]] در حادثه [[قیام زید بن علی بن حسین]]{{ع}} به همراه زید به [[شهادت]] رسیدند.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۰ ـ ۲۹۲.</ref> وی پسران دیگری نیز داشته که از محدثان مورد اعتماد [[شیعه]] بوده‌اند.<ref>اختیار معرفة الرجال ۲۰۳.</ref> آثارش عبارت انداز: [[رسالة الحقوق]] کتاب تفسیر القرآن، کتاب النوادر<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۰ ـ ۲۹۲.</ref> اصل<ref>الذریعه ۲/۱۴۴.</ref> و الزهد.<ref>معالم العلماء ۲۹ ـ ۳۰.</ref> دعای معروف [[ابوحمزه ثمالی]] نیز از جمله دعاهایی است که ابوحمزه آن را از امام سجاد{{ع}} روایت کرده است.<ref>اعیان الشیعه ۴/۱۰.</ref> وی سرانجام در سال ۱۵۰ هـ درگذشت.<ref>من لا یحضره الفقیه ۴/۳۶ رجال النجاشی ۱/۲۹۰.</ref> در [[تاریخ]] وفاتش [[اختلاف]] است<ref>تنقیح المقال ۱/۱۸۹ الضعفاء الکبیر ۱/۱۷۲ اعیان الشیعه ۴/۱۰.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۲۱۲-۲۱۳.</ref>
+ابوحمزه از محدثان مورد [[اعتماد]] و [[عادل]] بود<ref> من لا یحضره الفقیه ۴/۳۶.</ref> و [[افتخار]] خدمتگذاری [[امام سجاد]]{{ع}} را داشت.<ref>اختیار معرفة الرجال ۲۰۳.</ref> امام صادق{{ع}} او را [[سلمان]] [[زمان]] خویش خطاب کرده<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۰ ـ ۲۹۲.</ref> و در روایتی از [[امام رضا]]{{ع}}، وی [[لقمان]] زمان خویش دانسته شده است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۲۰۳.</ref> [[نجاشی]] می‌‌گوید که سه تن از پسران ابوحمزه به نام‌های نوح، منصور و [[حمزه]] در حادثه [[قیام زید بن علی بن حسین]]{{ع}} به همراه زید به [[شهادت]] رسیدند.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۰ ـ ۲۹۲.</ref> وی پسران دیگری نیز داشته که از محدثان مورد اعتماد [[شیعه]] بوده‌اند.<ref>اختیار معرفة الرجال ۲۰۳.</ref> آثارش عبارت انداز: [[رسالة الحقوق]] کتاب تفسیر القرآن، کتاب النوادر<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۰ ـ ۲۹۲.</ref> اصل<ref>الذریعه ۲/۱۴۴.</ref> و الزهد.<ref>معالم العلماء ۲۹ ـ ۳۰.</ref> دعای معروف [[ابوحمزه ثمالی]] نیز از جمله دعاهایی است که ابوحمزه آن را از امام سجاد{{ع}} روایت کرده است.<ref>اعیان الشیعه ۴/۱۰.</ref> وی سرانجام در سال ۱۵۰ هـ درگذشت.<ref>من لا یحضره الفقیه ۴/۳۶ رجال النجاشی ۱/۲۹۰.</ref> در [[تاریخ]] وفاتش [[اختلاف]] است<ref>تنقیح المقال ۱/۱۸۹ الضعفاء الکبیر ۱/۱۷۲ اعیان الشیعه ۴/۱۰.</ref><ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۲۱۲-۲۱۳.</ref>
 == جستارهای وابسته ==