اخلاق منفعت‌جویی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخل‌ وابسته}} +{{پایان مدخل وابسته}}))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
==مقدمه==
==مقدمه==
وقتی که اخلاق عبارت شد از منفعت‌جویی هوشیارانه، این منفعت‌جویی هوشیارانه، برای [[ضعیف]] و برای [[قوی]] [[جور]] دیگری است. قوی اگر مطمئن شد که ضعیف که نمی‌تواند عکس‌العملی علیه او انجام بدهد، هر ظلمی که بکند، عملش اخلاقی است و ضداخلاقی نیست، چون یک منفعت‌جویی هوشیارانه و حساب‌شده است. بنابراین اینکه [[اسرائیل]] هواپیمای میگ را می‌اندازد، اگر به نیروی خودش و نیروی [[آمریکا]] صددرصد [[اطمینان]] داشته باشد و بداند که طرف ضعیف است و نمی‌تواند تلافی بکند، از نظر جناب راسل کار ضداخلاقی انجام نداده است<ref>فلسفه اخلاق، ص۳۱۷.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۷۰.</ref>
وقتی که اخلاق عبارت شد از منفعت‌جویی هوشیارانه، این منفعت‌جویی هوشیارانه، برای [[ضعیف]] و برای [[قوی]] [[جور]] دیگری است. قوی اگر مطمئن شد که ضعیف که نمی‌تواند عکس‌العملی علیه او انجام بدهد، هر ظلمی که بکند، عملش اخلاقی است و ضداخلاقی نیست، چون یک منفعت‌جویی هوشیارانه و حساب‌شده است. بنابراین اینکه [[اسرائیل]] هواپیمای میگ را می‌اندازد، اگر به نیروی خودش و نیروی [[آمریکا]] صددرصد [[اطمینان]] داشته باشد و بداند که طرف ضعیف است و نمی‌تواند تلافی بکند، از نظر جناب راسل کار ضداخلاقی انجام نداده است<ref>فلسفه اخلاق، ص۳۱۷.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۷۰.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۲۰

مقدمه

وقتی که اخلاق عبارت شد از منفعت‌جویی هوشیارانه، این منفعت‌جویی هوشیارانه، برای ضعیف و برای قوی جور دیگری است. قوی اگر مطمئن شد که ضعیف که نمی‌تواند عکس‌العملی علیه او انجام بدهد، هر ظلمی که بکند، عملش اخلاقی است و ضداخلاقی نیست، چون یک منفعت‌جویی هوشیارانه و حساب‌شده است. بنابراین اینکه اسرائیل هواپیمای میگ را می‌اندازد، اگر به نیروی خودش و نیروی آمریکا صددرصد اطمینان داشته باشد و بداند که طرف ضعیف است و نمی‌تواند تلافی بکند، از نظر جناب راسل کار ضداخلاقی انجام نداده است[۱][۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. فلسفه اخلاق، ص۳۱۷.
  2. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۷۰.