اشراف در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[خداوند]] این تقاضا و افزون طلبی آنان را ناشی از [[غفلت]] و اسرافکاری و هوا پرستی آنان اعلام می‌کند.

# [[خداوند]] به [[پیامبر]] می‌فرماید که درماندگان و [[فقرا]] را از خودت دور نکن و با آنها که [[خدا]] را صبح و [[شام]] می‌خوانند صبرکن و چشمان خودت را از آنان مگردان {{متن قرآن|وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ}}<ref>«و کسانی را که پروردگارشان را در سپیده‌دمان  و در پایان روز  در پی به دست آوردن خشنودی وی می‌خوانند از خود مران، نه هیچ از حساب آنان بر گردن تو و نه هیچ از حساب تو بر گردن آنهاست تا برانیشان و از ستمگران گردی» سوره انعام، آیه ۵۲.</ref>

# [[تهمت]] ناروای اشراف به [[پیامبر]] از قبیل [[جنون]]، ساحر و [[دروغگو]] بودن. {{متن قرآن|حَتَّى إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِمْ بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ}}<ref>«تا هنگامی که کامروایان ایشان را به عذاب فرو گیریم؛ ناگاه به زاری می‌افتند» سوره مؤمنون، آیه ۶۴.</ref> {{متن قرآن|أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ}}<ref>«یا می‌گویند که جنونی دارد؛ (نادرست می‌گویند) بلکه او حقّ را برای آنان آورده است و بیشتر آنان حق ناپسندند» سوره مؤمنون، آیه ۷۰.</ref>... {{متن قرآن|فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ}}<ref>«و گفت: این جز جادویی که آموخته می‌شود نیست» سوره مدثر، آیه ۲۴.</ref>