ابراهیم دیزج: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - 'دست' به 'دست') |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | ابراهیم دیزج، کسی بود که از سوی [[متوکّل عباسی]] مأموریّت یافت برای متفرّق ساختن [[شیعه]] و تجمع آنان پیرامون [[قبر سید الشهدا]] {{ع}}، [[قبر]] آن [[حضرت]] را خراب کند. همراه او در این جنایت، [[هارون مغربی]] بود. کارگرانی گرفتند ولی نتوانستند خراب کنند. برای [[تخریب]] و شخم آن محل، از گاو استفاده کردند، ولی گاوها هم پیش نمیرفتند. این دو نفر، پس از آن گرفتاریهایی دیدند که در کتب [[تاریخ]] [[ثبت]] است.<ref>مناقب، ج۴، ص۶۴؛ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۳۹۴.</ref>. دیزج، [[یهودی]] بود و به ظاهر [[اسلام]] آورده بود و در [[تخریب قبر]]، خودش با بیلی که در دست گرفته بود، مباشرت در کار داشت. این عمل، در سال ۲۳۶ [[هجری]] بود<ref>تتمة المنتهی، محدث قمی، ص۲۳۹.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۹۳.</ref>. | ||
ابراهیم دیزج، کسی بود که از سوی [[متوکّل عباسی]] مأموریّت یافت برای متفرّق ساختن [[شیعه]] و تجمع آنان پیرامون [[قبر سید الشهدا]]{{ع}}، [[قبر]] آن [[حضرت]] را خراب کند. همراه او در این جنایت، [[هارون مغربی]] بود. کارگرانی گرفتند ولی نتوانستند خراب کنند. برای [[تخریب]] و شخم آن محل، از گاو استفاده کردند، ولی گاوها هم پیش نمیرفتند. این دو نفر، پس از آن گرفتاریهایی دیدند که در کتب [[تاریخ]] [[ثبت]] است.<ref>مناقب، ج۴، ص۶۴؛ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۳۹۴.</ref>. دیزج، [[یهودی]] بود و به ظاهر [[اسلام]] آورده بود و در [[تخریب قبر]]، خودش با بیلی که در | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ کنونی تا ۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۲
مقدمه
ابراهیم دیزج، کسی بود که از سوی متوکّل عباسی مأموریّت یافت برای متفرّق ساختن شیعه و تجمع آنان پیرامون قبر سید الشهدا (ع)، قبر آن حضرت را خراب کند. همراه او در این جنایت، هارون مغربی بود. کارگرانی گرفتند ولی نتوانستند خراب کنند. برای تخریب و شخم آن محل، از گاو استفاده کردند، ولی گاوها هم پیش نمیرفتند. این دو نفر، پس از آن گرفتاریهایی دیدند که در کتب تاریخ ثبت است.[۱]. دیزج، یهودی بود و به ظاهر اسلام آورده بود و در تخریب قبر، خودش با بیلی که در دست گرفته بود، مباشرت در کار داشت. این عمل، در سال ۲۳۶ هجری بود[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ مناقب، ج۴، ص۶۴؛ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۳۹۴.
- ↑ تتمة المنتهی، محدث قمی، ص۲۳۹.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۹۳.