اوس بن حوشب انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'برنامه ریزی' به 'برنامه‌ریزی')
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
:<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[اوس بن حوشب انصاری در تاریخ اسلامی]] </div>
:<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[اوس بن حوشب انصاری در تاریخ اسلامی]] </div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
از او جز ذکر نامی در حدیثِ ابوالسَلیِل (ضُرَیب بن نُفَیر)، اطلاعی در دست نیست. براساس آن [[حدیث]]، [[رسول خدا]]{{صل}} در [[منزل]] [[اوس بن حوشب انصاری]] نشسته بود که برای وی ظرفی از شیر و عسل آوردند. ایشان با خودداری از [[نوشیدن]] آن، فرمود: «این دو، نوشیدنی [[حرام]] نیست، ولی آن را نمی‌آشامم. کسی که برای [[خدا]] [[فروتنی]] کند، [[خداوند]] وی را بلندمرتبه گرداند و فردی که بزرگی و گردن فرازی کند، خداوند وی را بشکند. کسی که برنامه ریزی خوبی برای امور زندگی‌اش داشته باشد، خداوند متعالی روزی‌اش دهد»<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۹۸.</ref>. بر پایه [[روایت]] بزار<ref>هیثمی، ج۱۰، ص۲۵۳.</ref> [[طلحة بن عبید الله]] در [[مکه]]، آن نوشیدنی را برای رسول خدا{{صل}} آورد و آن [[حضرت]] این سخنان را در آنجا بیان داشت<ref>ر.ک: ابن اثیر، ج۱، ص۳۱۹؛ ذهبی، ج۱، ص۳۵.</ref>، [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۹۸.</ref> با اندک تفاوتی، به این روایت اشاره کرده است<ref>قیاس کنید باز هیثمی، ج۱۰، ص۲۵۳.</ref>.
از او جز ذکر نامی در حدیثِ ابوالسَلیِل (ضُرَیب بن نُفَیر)، اطلاعی در دست نیست. براساس آن [[حدیث]]، [[رسول خدا]] {{صل}} در [[منزل]] [[اوس بن حوشب انصاری]] نشسته بود که برای وی ظرفی از شیر و عسل آوردند. ایشان با خودداری از [[نوشیدن]] آن، فرمود: «این دو، نوشیدنی [[حرام]] نیست، ولی آن را نمی‌آشامم. کسی که برای [[خدا]] [[فروتنی]] کند، [[خداوند]] وی را بلندمرتبه گرداند و فردی که بزرگی و گردن فرازی کند، خداوند وی را بشکند. کسی که برنامه‌ریزی خوبی برای امور زندگی‌اش داشته باشد، خداوند متعال روزی‌اش دهد»<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۹۸.</ref>. بر پایه [[روایت]] بزار<ref>هیثمی، ج۱۰، ص۲۵۳.</ref> [[طلحة بن عبید الله]] در [[مکه]]، آن نوشیدنی را برای رسول خدا {{صل}} آورد و آن [[حضرت]] این سخنان را در آنجا بیان داشت<ref>ر. ک: ابن اثیر، ج۱، ص۳۱۹؛ ذهبی، ج۱، ص۳۵.</ref>، [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۹۸.</ref> با اندک تفاوتی، به این روایت اشاره کرده است<ref>قیاس کنید باز هیثمی، ج۱۰، ص۲۵۳.</ref>.


این روایت را جز بزار، که برای طلحة بن عبید الله در مکه یاد کرده، دیگر منابع [[شیعی]] و [[سنی]]، با اندک تفاوتی برای [[اوس بن خَوَلِی]] در [[قبا]] آورده‌اند<ref>کلینی، ج۲، ص۱۲۲؛ ابن سعید، ص۵۵؛ ضبط خوله به جای خولی؛ ابن شعبه، ص۴۶؛ طبرسی، ص۳۲؛ ابن منده به نقل از ابن حجر، ج۱، ص۳۰۰؛ ابونعیم، ص۳۰۲.</ref>. [[طبرانی]]<ref>طبرانی، ج۵، ص۱۴۰.</ref> و [[ابن ابی الدنیا]]<ref>ابن ابی الدنیا، ص۱۰۲.</ref> نیز بدون ذکر نام فردی، روایت را نقل کرده‌اند.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اوس بن حوشب انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۶۳.</ref>
این روایت را جز بزار، که برای طلحة بن عبید الله در مکه یاد کرده، دیگر منابع [[شیعی]] و [[سنی]]، با اندک تفاوتی برای [[اوس بن خَوَلِی]] در [[قبا]] آورده‌اند<ref>کلینی، ج۲، ص۱۲۲؛ ابن سعید، ص۵۵؛ ضبط خوله به جای خولی؛ ابن شعبه، ص۴۶؛ طبرسی، ص۳۲؛ ابن منده به نقل از ابن حجر، ج۱، ص۳۰۰؛ ابونعیم، ص۳۰۲.</ref>. [[طبرانی]]<ref>طبرانی، ج۵، ص۱۴۰.</ref> و [[ابن ابی الدنیا]]<ref>ابن ابی الدنیا، ص۱۰۲.</ref> نیز بدون ذکر نام فردی، روایت را نقل کرده‌اند.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اوس بن حوشب انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۶۳.</ref>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۲

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

از او جز ذکر نامی در حدیثِ ابوالسَلیِل (ضُرَیب بن نُفَیر)، اطلاعی در دست نیست. براساس آن حدیث، رسول خدا (ص) در منزل اوس بن حوشب انصاری نشسته بود که برای وی ظرفی از شیر و عسل آوردند. ایشان با خودداری از نوشیدن آن، فرمود: «این دو، نوشیدنی حرام نیست، ولی آن را نمی‌آشامم. کسی که برای خدا فروتنی کند، خداوند وی را بلندمرتبه گرداند و فردی که بزرگی و گردن فرازی کند، خداوند وی را بشکند. کسی که برنامه‌ریزی خوبی برای امور زندگی‌اش داشته باشد، خداوند متعال روزی‌اش دهد»[۱]. بر پایه روایت بزار[۲] طلحة بن عبید الله در مکه، آن نوشیدنی را برای رسول خدا (ص) آورد و آن حضرت این سخنان را در آنجا بیان داشت[۳]، ابن حجر[۴] با اندک تفاوتی، به این روایت اشاره کرده است[۵].

این روایت را جز بزار، که برای طلحة بن عبید الله در مکه یاد کرده، دیگر منابع شیعی و سنی، با اندک تفاوتی برای اوس بن خَوَلِی در قبا آورده‌اند[۶]. طبرانی[۷] و ابن ابی الدنیا[۸] نیز بدون ذکر نام فردی، روایت را نقل کرده‌اند.[۹]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۱، ص۲۹۸.
  2. هیثمی، ج۱۰، ص۲۵۳.
  3. ر. ک: ابن اثیر، ج۱، ص۳۱۹؛ ذهبی، ج۱، ص۳۵.
  4. ابن حجر، ج۱، ص۲۹۸.
  5. قیاس کنید باز هیثمی، ج۱۰، ص۲۵۳.
  6. کلینی، ج۲، ص۱۲۲؛ ابن سعید، ص۵۵؛ ضبط خوله به جای خولی؛ ابن شعبه، ص۴۶؛ طبرسی، ص۳۲؛ ابن منده به نقل از ابن حجر، ج۱، ص۳۰۰؛ ابونعیم، ص۳۰۲.
  7. طبرانی، ج۵، ص۱۴۰.
  8. ابن ابی الدنیا، ص۱۰۲.
  9. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «اوس بن حوشب انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۶۳.