تدبر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
 
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[تدبّر]]: [[تفکّر]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۲۸۳.</ref>، [[تأمل]]، اندیشیدن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۳.</ref>، ژرف‌اندیشی و [[درک عمیق]]<ref>محسن معینی، «تدبر در قرآن»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۵۰۴-۵۰۵.</ref>.
[[تدبّر]]: [[تفکّر]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۲۸۳.</ref>، [[تأمل]]، اندیشیدن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۳.</ref>، ژرف‌اندیشی و [[درک عمیق]]<ref>محسن معینی، «تدبر در قرآن»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۵۰۴-۵۰۵.</ref>.  


{{متن قرآن|كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ}}<ref>«(این) کتابی خجسته است که ما به سوی تو فرو فرستاده‌ایم تا در آیات آن نیک بیندیشند و تا خردمندان از آن پند گیرند» سوره ص، آیه ۲۹.</ref>.  
{{متن قرآن|كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ}}<ref>«(این) کتابی خجسته است که ما به سوی تو فرو فرستاده‌ایم تا در آیات آن نیک بیندیشند و تا خردمندان از آن پند گیرند» سوره ص، آیه ۲۹.</ref>.  


[[خداوند]] همگان را به [[تأمل]] و ژرف‌اندیشی در [[قرآن]] [[دعوت]] کرده است. آهنگ و [[سیاق]] آیاتی که به ژرف‌اندیشی در [[قرآن]] [[دعوت]] می‌کند، با نوعی [[توبیخ]] و [[اعتراض]] همراه است: {{متن قرآن|أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ}}<ref>«پس آیا در این گفتار نیندیشیده‌اند؟» سوره مؤمنون، آیه ۶۸.</ref>، {{متن قرآن|أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا}}<ref>«آیا در قرآن نیک نمی‌اندیشند یا بر دل‌ها، کلون زده‌اند؟» سوره محمد، آیه ۲۴.</ref>.
[[خداوند]] همگان را به [[تأمل]] و ژرف‌اندیشی در [[قرآن]] [[دعوت]] کرده است. آهنگ و [[سیاق]] آیاتی که به ژرف‌اندیشی در [[قرآن]] [[دعوت]] می‌کند، با نوعی [[توبیخ]] و [[اعتراض]] همراه است: {{متن قرآن|أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ}}<ref>«پس آیا در این گفتار نیندیشیده‌اند؟» سوره مؤمنون، آیه ۶۸.</ref>، {{متن قرآن|أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا}}<ref>«آیا در قرآن نیک نمی‌اندیشند یا بر دل‌ها، کلون زده‌اند؟» سوره محمد، آیه ۲۴.</ref>.


معنای [[تدبّر]] در [[قرآن]] این است که این کتاب نازل‌ شده بر [[پیامبر اکرم]]{{صل}}، بسیاری از [[خیرات]] و [[برکات]] عمومی و خاص را در خود دارد تا [[مردم]] با [[تأمل]] و ژرف‌اندیشی در آنها، [[هدایت]] شوند و [[حجت]] بر آنها تمام شود<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۱۹۷.</ref>. همچنین راه رسیدن به [[سعادت ابدی]] [[تبعیت]] از [[قرآنی]] است که [[کتاب هدایت]] و [[رحمت]] است.
معنای [[تدبّر]] در [[قرآن]] این است که این کتاب نازل‌ شده بر [[پیامبر اکرم]] {{صل}}، بسیاری از [[خیرات]] و [[برکات]] عمومی و خاص را در خود دارد تا [[مردم]] با [[تأمل]] و ژرف‌اندیشی در آنها، [[هدایت]] شوند و [[حجت]] بر آنها تمام شود<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۱۹۷.</ref>. همچنین راه رسیدن به [[سعادت ابدی]] [[تبعیت]] از [[قرآنی]] است که [[کتاب هدایت]] و [[رحمت]] است.


[[قرآن]] مایۀ شفای کسانی است که به آن [[تمسک]] کنند. از این [[آیات شریفه]] می‌توان [[وجوب]] [[معرفت]] [[معانی قرآن]] را [[استنباط]] کرد<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۹۵-۱۹۶.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۷۳.</ref>.
[[قرآن]] مایۀ شفای کسانی است که به آن [[تمسک]] کنند. از این [[آیات شریفه]] می‌توان [[وجوب]] [[معرفت]] [[معانی قرآن]] را [[استنباط]] کرد<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۹۵-۱۹۶.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۷۳.</ref>.
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش