حجر بن یزید بن معدی‌کرب کندی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'صحابه نگاران' به 'صحابه‌نگاران')
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
}}
}}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
از میان [[صحابه]] نگاران تنها [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۳۵.</ref>، [[حجر]] را به عنوان «صاحب [[مرباع]] [[بنی‌هند]]» معرفی کرده و ضمن [[صحابی]] دانستن وی به [[نقل]] از [[طبری]] می‌گوید: وی همراه برادرش [[ابوالاسود بن یزید بن معدی‌کرب کندی|ابوالاسود]] به [[حضور]] [[رسول خدا]]{{صل}} رسید که [[زمان]] آن دانسته نیست. البته به نظر [[زبیدی]]<ref>زبیدی، تاج العروس، ج۶، ص۲۴۶.</ref>، [[صحابی]] بودن وی مورد [[اختلاف]] است، اما برادرش ابوالاسود [[صحابی]] است.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۳ (کتاب)|مقاله «حجر بن یزید بن معدی‌کرب کندی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۳، ص۱۸.</ref>.
از میان صحابه‌نگاران تنها [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۳۵.</ref>، [[حجر]] را به عنوان «صاحب [[مرباع]] [[بنی‌هند]]» معرفی کرده و ضمن [[صحابی]] دانستن وی به [[نقل]] از [[طبری]] می‌گوید: وی همراه برادرش [[ابوالاسود بن یزید بن معدی‌کرب کندی|ابوالاسود]] به [[حضور]] [[رسول خدا]] {{صل}} رسید که [[زمان]] آن دانسته نیست. البته به نظر [[زبیدی]]<ref>زبیدی، تاج العروس، ج۶، ص۲۴۶.</ref>، [[صحابی]] بودن وی مورد [[اختلاف]] است، اما برادرش ابوالاسود [[صحابی]] است.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۳ (کتاب)|مقاله «حجر بن یزید بن معدی‌کرب کندی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۳، ص۱۸.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۱

آشنایی اجمالی

از میان صحابه‌نگاران تنها ابن حجر[۱]، حجر را به عنوان «صاحب مرباع بنی‌هند» معرفی کرده و ضمن صحابی دانستن وی به نقل از طبری می‌گوید: وی همراه برادرش ابوالاسود به حضور رسول خدا (ص) رسید که زمان آن دانسته نیست. البته به نظر زبیدی[۲]، صحابی بودن وی مورد اختلاف است، اما برادرش ابوالاسود صحابی است.[۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۳۵.
  2. زبیدی، تاج العروس، ج۶، ص۲۴۶.
  3. خانجانی، قاسم، مقاله «حجر بن یزید بن معدی‌کرب کندی»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۱۸.