رفاه‌ در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

بهبود [[زندگی]] [[مردم]] و افزایش درآمدها و بهره‌مندی آنان از [[بیت المال]] نیز از [[وظایف]] مهم [[حکومت علوی]] بود. [[دولت اسلامی]] نه تنها برای تأمین نیازهای اساسی از کارافتادگان و بازنشستگان و [[فقرا]] تلاش می‌کند، بلکه می‌کوشد تا [[جامعه اسلامی]] از [[رفاه]] در [[شأن]] خود برخوردار باشد. [[امام علی]] {{ع}} افزایش درآمدهای مردم را [[حق مردم]] بر [[دولت]] بر می‌شمارد: {{متن حدیث|فَأَمَّا حَقُّكُمْ عَلَيَّ... وَ تَوْفِيرُ فَيْئِكُمْ عَلَيْكُمْ‌}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۳۴.</ref>. همچنین در ترسیم وظایف [[زمامدار]] می‌فرماید: {{متن حدیث|وَ إِصْدَارُ السُّهْمَانِ عَلَى أَهْلِهَا}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۰۵.</ref>؛ یعنی [[تقسیم بیت المال]] در بین مستحقان<ref>مغنیه، محمدجواد، فی ظلال نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۶.</ref>.<ref>[[محمد تقی حکیم آبادی گیلک|حکیم آبادی گیلک، محمد تقی]]، [[دولت و سیاست‌های اقتصادی (مقاله)| مقاله «دولت و سیاست‌های اقتصادی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۳۳۱.</ref>