سریج بن یونس بن ابراهیم بغدادی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[سریج بن یونس بن ابراهیم بغدادی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابوحارث سریج بن یونس بن ابراهیم مروزی بغدادی]] اصالتاً [[اهل]] مرورود بود،<ref>تاریخ الاسلام ۱۷/۱۶۹.</ref> اما در [[بغداد]] سکونت گزید و به [[فراگیری علوم]] پرداخت و [[علم حدیث]] را نزد [[سفیان بن عیینه]]، [[هشیم بن بشیر]] و [[اسماعیل بن جعفر]] فرا گرفت.<ref>تاریخ بغداد ۹/۲۱۹.</ref> [[ابوحارث قاری]] بود و [[علم قرائت]] را نزد [[علی بن حمزه کسائی]] آموخت و خودش علم قرائت را به [[احمد بن محمد بن علی بن زریق]] آموخت.<ref>غایة النهایه ۱/۳۰۱.</ref> وی محدثی [[ثقه]] و از [[زهاد]] بغداد به شمار می‌‌آمد و کسانی چون مسلم، ابوزرعه و [[بغوی]] از او [[حدیث]] نقل کرده‌اند. او [[ربیع الاول]] [[سال]] ۲۳۵ در بغداد از [[دنیا]] رفت.<ref>تاریخ بغداد ۹/۲۱۹.</ref> آثار او عبارت‌اند از: التفسیر الناسخ و المنسوخ کتاب القراءات السنن<ref>الفهرست (الندیم) ۲۸۷.</ref> التاریخ<ref>معجم المؤلفین ۴/۲۰۹.</ref> و کتاب القضاء<ref>مستدرک معجم المؤلفین ۲۷۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۳۵۸-۳۵۹.</ref> | [[ابوحارث سریج بن یونس بن ابراهیم مروزی بغدادی]] اصالتاً [[اهل]] مرورود بود،<ref>تاریخ الاسلام ۱۷/۱۶۹.</ref> اما در [[بغداد]] سکونت گزید و به [[فراگیری علوم]] پرداخت و [[علم حدیث]] را نزد [[سفیان بن عیینه]]، [[هشیم بن بشیر]] و [[اسماعیل بن جعفر]] فرا گرفت.<ref>تاریخ بغداد ۹/۲۱۹.</ref> [[ابوحارث قاری]] بود و [[علم قرائت]] را نزد [[علی بن حمزه کسائی]] آموخت و خودش علم قرائت را به [[احمد بن محمد بن علی بن زریق]] آموخت.<ref>غایة النهایه ۱/۳۰۱.</ref> وی محدثی [[ثقه]] و از [[زهاد]] بغداد به شمار می‌‌آمد و کسانی چون مسلم، ابوزرعه و [[بغوی]] از او [[حدیث]] نقل کرده‌اند. او [[ربیع الاول]] [[سال]] ۲۳۵ در بغداد از [[دنیا]] رفت.<ref>تاریخ بغداد ۹/۲۱۹.</ref> آثار او عبارت‌اند از: التفسیر الناسخ و المنسوخ کتاب القراءات السنن<ref>الفهرست (الندیم) ۲۸۷.</ref> التاریخ<ref>معجم المؤلفین ۴/۲۰۹.</ref> و کتاب القضاء<ref>مستدرک معجم المؤلفین ۲۷۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۳۵۸-۳۵۹.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۹
سریج بن یونس بن ابراهیم بغدادی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سریج بن یونس بن ابراهیم بغدادی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوحارث سریج بن یونس بن ابراهیم مروزی بغدادی اصالتاً اهل مرورود بود،[۱] اما در بغداد سکونت گزید و به فراگیری علوم پرداخت و علم حدیث را نزد سفیان بن عیینه، هشیم بن بشیر و اسماعیل بن جعفر فرا گرفت.[۲] ابوحارث قاری بود و علم قرائت را نزد علی بن حمزه کسائی آموخت و خودش علم قرائت را به احمد بن محمد بن علی بن زریق آموخت.[۳] وی محدثی ثقه و از زهاد بغداد به شمار می‌‌آمد و کسانی چون مسلم، ابوزرعه و بغوی از او حدیث نقل کرده‌اند. او ربیع الاول سال ۲۳۵ در بغداد از دنیا رفت.[۴] آثار او عبارت‌اند از: التفسیر الناسخ و المنسوخ کتاب القراءات السنن[۵] التاریخ[۶] و کتاب القضاء[۷].[۸]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
