سمعه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۲

مقدمه

سُمعه، عبارت از آن است که شخص عمل نیکی را دور از چشم مردم انجام دهد به این هدف که بعداً به گوش مردم برسد و موقعیتی در جامعه برای او فراهم شود. از آنجا که در اعمال عبادی قصد قربت الهی شرط است سمعه نیز مانند ریا موجب فساد و بطلان عمل می‌شود. البته اگر فاعل در حین انجام عمل قصد قربت داشته و بعداً که مردم از آن عمل آگاه می‌شوند و او را می‌ستایند، باعث شادمانی او شود؛ این حالت موجب باطل شدن عمل نمی‌گردد. امام سجاد (ع) از سمعه و ریا به خدا پناه می‌برد: «ثُمَّ خَلِّصْ‏ ذَلِكَ‏ كُلَّهُ‏ مِنْ‏ رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ، وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ»^[۱]؛ «(بار خدایا)... ، از تو می‌خواهیم که این همه اعمال را از ریای ریاکاران و آوازه درافکندن آوازه‌افکنان دور نگه داری». و همچنین در مورد مرزداران می‌فرماید: «خداوندا! به حسن نیّتش راه نمای... و از ریاکاری بر کنار دار و از دل‌بستگی به نام و آوازه برهان»^[۲].^[۳].^[۴]

منابع

خالقیان، فضل‌الله، مقاله «سمعه»، دانشنامه صحیفه سجادیه

پانویس

↑ دعای ۴۴.
↑ نیایش بیست‌وهفتم.
↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ پایگاه اطلاع رسانی حوزه www.hawzah.net
↑ خالقیان، فضل‌الله، مقاله «سمعه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۷۱.

[1] دعای ۴۴.

[2] نیایش بیست‌وهفتم.

[3] صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ پایگاه اطلاع رسانی حوزه www.hawzah.net

[4] خالقیان، فضل‌الله، مقاله «سمعه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۷۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سمعه در قرآن]] - [[سمعه در حدیث]] - [[سمعه در اخلاق اسلامی]] - [[سمعه در معارف دعا و زیارات]] - [[سمعه در معارف و سیره سجادی]] - [[سمعه در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = سمعه (پرسش)}}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
 سُمعه، عبارت از آن است که شخص عمل [[نیکی]] را دور از چشم [[مردم]] انجام دهد به این [[هدف]] که بعداً به گوش مردم برسد و موقعیتی در [[جامعه]] برای او فراهم شود. از آنجا که در [[اعمال عبادی]] قصد قربت [[الهی]] شرط است سمعه نیز مانند [[ریا]] موجب [[فساد]] و بطلان عمل می‌شود. البته اگر فاعل در حین انجام عمل قصد قربت داشته و بعداً که مردم از آن عمل [[آگاه]] می‌شوند و او را می‌ستایند، باعث [[شادمانی]] او شود؛ این حالت موجب [[باطل]] شدن عمل نمی‌گردد.
-[[امام سجاد]]{{ع}} از سمعه و ریا به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد: {{متن حدیث|ثُمَّ خَلِّصْ‏ ذَلِكَ‏ كُلَّهُ‏ مِنْ‏ رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ، وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ}}<ref>دعای ۴۴.</ref>؛ «(بار خدایا)...، از تو می‌خواهیم که این همه [[اعمال]] را از ریای [[ریاکاران]] و آوازه درافکندن آوازه‌افکنان دور نگه داری». و همچنین در مورد [[مرزداران]] می‌فرماید: «خداوندا! به [[حسن]] نیّتش [[راه]] نمای... و از ریاکاری بر کنار دار و از دل‌بستگی به نام و آوازه [[برهان]]»<ref>نیایش بیست‌وهفتم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ پایگاه اطلاع رسانی حوزه www.hawzah.net</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «سمعه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۷۱.</ref>
+[[امام سجاد]] {{ع}} از سمعه و ریا به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد: {{متن حدیث|ثُمَّ خَلِّصْ‏ ذَلِكَ‏ كُلَّهُ‏ مِنْ‏ رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ، وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ}}<ref>دعای ۴۴.</ref>؛ «(بار خدایا)... ، از تو می‌خواهیم که این همه [[اعمال]] را از ریای [[ریاکاران]] و آوازه درافکندن آوازه‌افکنان دور نگه داری». و همچنین در مورد [[مرزداران]] می‌فرماید: «خداوندا! به [[حسن]] نیّتش [[راه]] نمای... و از ریاکاری بر کنار دار و از دل‌بستگی به نام و آوازه [[برهان]]»<ref>نیایش بیست‌وهفتم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ پایگاه اطلاع رسانی حوزه www.hawzah.net</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «سمعه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۷۱.</ref>
 == منابع ==