محمد بن قاسم انباری: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی') |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن قاسم انباری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۲
محمد بن قاسم انباری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: محمد بن قاسم انباری در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوبکر محمد بن قاسم بن محمد بن بشار انباری در رجب سال ۲۷۱ هجری به دنیا آمد. [۱] بسیار تیزهوش و زیرک بود و به سرعت مطالب را حفظ می‌‌کرد و بیشتر آموخته‌های خود را بدون دفتر و کتاب، بیان می‌‌کرد. از قریحه شعری نیز برخوردار بود. از پدرش و ابوجعفر احمد بن عبید دانش آموخت و نحو را نزد ابوالعباس ثعلب فرا گرفت. انباری از پدرش فاضل‌تر و عالم‌تر توصیف شده است. [۲] او مذهب حنبلی داشت[۳] و کسانی چون ابوعمر بن حیویه، ابوالحسین ابن البواب، ابوالحسن دارقطنی، ابوالفضل بن مأمون و احمد بن محمد بن جراح از او روایت کرده‌اند.
برخی رجالیان اهل سنّت، او را فردی راستگو و خیرخواه توصیف کرده‌اند. [۴] وی سرانجام در ذی حجه سال ۳۲۸ هجری از دنیا رفت و در منزلش به خاک سپرده شد.
آثار او عبارت‌اند از: المشکل، الاضداد، الزاهر، ادب الکتّاب، الکافی، المقصور والممدود، المذکر والمؤنث، الموضح، نقض مسائل ابن شنبوذ، غریب الحدیث، الهجا، اللامات، الوقف والابتدا، الهاآت فی کتاب الله عزوجّل، السبع الطوال، الواضح، الالفات، المفضلیات، شعرالراعی، الرد علی من خالف مصحف عثمان]]، [۵] شرح الکافی، الجاهلیات، [۶] الامالی، [۷] خلق الانسان، خلق الفرس، الاماثل، شرح شعر زهیر، شرح شعر النابغه الجعدی و شرح شعرالاعشی.[۸].[۹]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
