نوفل بن حارث: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[نوفل بن حارث در تاریخ اسلامی]] - [[نوفل بن حارث در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[نوفل بن حارث در تاریخ اسلامی]] - [[نوفل بن حارث در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[نوفل بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم]]، پسر عموی [[پیامبر اسلام]]{{صل}} است<ref>سیره ابن اسحاق، ابن اسحاق، ج۴، ص۸۵؛ المغازی، واقدی، ج۲، ص۹۰۰؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۳۳؛ تاریخ الیعقوبی، یعقوبی، ج۲، ص۶۲؛ الارشاد، شیخ مفید، ج۱، ص۱۴۱؛ تاریخ الاسلام، ذهبی، ج۳، ص۱۵۵.</ref>. [[مادر]] او غزه، دختر [[قیس بن طریف]] بود <ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۳۳.</ref>. نوفل فرزندانی نیز داشته است<ref>نام فرزندان او: ۱۔ حارث که کنیه نوفل، هم نام اوست و از اصحاب پیامبر{{صل}} است. ۲- عبدالله که شبیه پیامبر{{صل}} و نخستین کسی بود که در دوران حکومت معاویه قضاوت مدینه را بر عهده داشت؛ ۳- ربیعه و عبد الرحمن که نسلی از این دو باقی نماند؛ ۴- سعید که مردی فقیه بوده است؛ ۵ مغیره؛ ۶ ام سعید و ۷- ام حکیم که مادر چهار نفر آخر، ظریبه دختر سعید بن قشیب است. نام اصلی قشیب، جندب است. گروه بسیاری از فرزندزادگان توفل امروزه در مدینه و بصره و بغداد باقی هستند. (الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۳۳).</ref>.<ref>[[شیرزاد ارازش|ارازش، شیرزاد]]، [[نوفل بن حارث (مقاله)|مقاله «نوفل بن حارث»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۷ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۷، ص ۴۲۴.</ref> | [[نوفل بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم]]، پسر عموی [[پیامبر اسلام]] {{صل}} است<ref>سیره ابن اسحاق، ابن اسحاق، ج۴، ص۸۵؛ المغازی، واقدی، ج۲، ص۹۰۰؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۳۳؛ تاریخ الیعقوبی، یعقوبی، ج۲، ص۶۲؛ الارشاد، شیخ مفید، ج۱، ص۱۴۱؛ تاریخ الاسلام، ذهبی، ج۳، ص۱۵۵.</ref>. [[مادر]] او غزه، دختر [[قیس بن طریف]] بود <ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۳۳.</ref>. نوفل فرزندانی نیز داشته است<ref>نام فرزندان او: ۱۔ حارث که کنیه نوفل، هم نام اوست و از اصحاب پیامبر {{صل}} است. ۲- عبدالله که شبیه پیامبر {{صل}} و نخستین کسی بود که در دوران حکومت معاویه قضاوت مدینه را بر عهده داشت؛ ۳- ربیعه و عبد الرحمن که نسلی از این دو باقی نماند؛ ۴- سعید که مردی فقیه بوده است؛ ۵ مغیره؛ ۶ ام سعید و ۷- ام حکیم که مادر چهار نفر آخر، ظریبه دختر سعید بن قشیب است. نام اصلی قشیب، جندب است. گروه بسیاری از فرزندزادگان توفل امروزه در مدینه و بصره و بغداد باقی هستند. (الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۳۳).</ref>.<ref>[[شیرزاد ارازش|ارازش، شیرزاد]]، [[نوفل بن حارث (مقاله)|مقاله «نوفل بن حارث»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۷ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۷، ص ۴۲۴.</ref> | ||
==[[اسارت]] نوفل در [[غزوه بدر]]== | == [[اسارت]] نوفل در [[غزوه بدر]] == | ||
==[[مسلمان]] شدن نوفل== | == [[مسلمان]] شدن نوفل == | ||
==[[فضائل]] نوفل== | == [[فضائل]] نوفل == | ||
==سرانجام نوفل== | == سرانجام نوفل == | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۹
مقدمه
نوفل بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم، پسر عموی پیامبر اسلام (ص) است[۱]. مادر او غزه، دختر قیس بن طریف بود [۲]. نوفل فرزندانی نیز داشته است[۳].[۴]
اسارت نوفل در غزوه بدر
مسلمان شدن نوفل
فضائل نوفل
سرانجام نوفل
جستارهای وابسته
- حارث بن عبدالمطلب (پدر)
- ربیعة بن حارث بن عبدالمطلب (برادر)
- ابوسفیان بن حارث بن عبدالمطلب (برادر)
- عبدشمس بن حارث بن عبدالمطلب (برادر)
- حارث بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب (فرزند)
منابع
پانویس
- ↑ سیره ابن اسحاق، ابن اسحاق، ج۴، ص۸۵؛ المغازی، واقدی، ج۲، ص۹۰۰؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۳۳؛ تاریخ الیعقوبی، یعقوبی، ج۲، ص۶۲؛ الارشاد، شیخ مفید، ج۱، ص۱۴۱؛ تاریخ الاسلام، ذهبی، ج۳، ص۱۵۵.
- ↑ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۳۳.
- ↑ نام فرزندان او: ۱۔ حارث که کنیه نوفل، هم نام اوست و از اصحاب پیامبر (ص) است. ۲- عبدالله که شبیه پیامبر (ص) و نخستین کسی بود که در دوران حکومت معاویه قضاوت مدینه را بر عهده داشت؛ ۳- ربیعه و عبد الرحمن که نسلی از این دو باقی نماند؛ ۴- سعید که مردی فقیه بوده است؛ ۵ مغیره؛ ۶ ام سعید و ۷- ام حکیم که مادر چهار نفر آخر، ظریبه دختر سعید بن قشیب است. نام اصلی قشیب، جندب است. گروه بسیاری از فرزندزادگان توفل امروزه در مدینه و بصره و بغداد باقی هستند. (الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۳۳).
- ↑ ارازش، شیرزاد، مقاله «نوفل بن حارث»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۷، ص ۴۲۴.