نگهبان در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
(←پانویس) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = نگهبان| عنوان مدخل = نگهبان| مداخل مرتبط = [[نگهبان در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
| موضوع مرتبط = نگهبان | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
نگهبان، از نیروهای انتظامی بود که [[خلیفه]] یا [[والی]] با وجود او، [[امنیت]] و [[آرامش]] عمومی [[جامعه]] را برقرار کرده، [[جنایتکاران]] و [[مفسدان]] را جلب و کارهای مربوط به [[امنیت عمومی]] را انجام می‌داد<ref>مقدمه ابن خلدون، ص۲۱۹-۲۱۷؛ تاریخ مصر، ص۴۵؛ الانتصار لواسطة عقد الامصار، ج۴، ص۱۱؛ العاظ الحنفا بأخبار الخلفا، ص۹۵؛ تاریخ الاسلام، ج۲، ص۲۷۱.</ref>. | نگهبان، از نیروهای انتظامی بود که [[خلیفه]] یا [[والی]] با وجود او، [[امنیت]] و [[آرامش]] عمومی [[جامعه]] را برقرار کرده، [[جنایتکاران]] و [[مفسدان]] را جلب و کارهای مربوط به [[امنیت عمومی]] را انجام می‌داد<ref>مقدمه ابن خلدون، ص۲۱۹-۲۱۷؛ تاریخ مصر، ص۴۵؛ الانتصار لواسطة عقد الامصار، ج۴، ص۱۱؛ العاظ الحنفا بأخبار الخلفا، ص۹۵؛ تاریخ الاسلام، ج۲، ص۲۷۱.</ref>. | ||
[[عمر]]، نخستین کسی بود که شبگردی را به طور سازمان یافته‌ای معمول کرد. در دورۀ [[علی]]{{ع}} کار [[نگهبانی]]، تنظیم گشت و متصدّی آن "سالار نگهبانان" نام گرفت<ref>مختصر تاریخ العرب و التمدن الاسلامی، ص۲۶۱-۲۶۰؛ الحضارة الاسلامیه، ج۲، ص۲۳۳.</ref>. سالار نگهبانان از میان بزرگان [[قوم]] [[انتخاب]] می‌شد و در نظر [[تبهکاران]]، ابّهتی شگفت‌آور داشت. [[نگهبانی]] در آغاز، تابع [[دستگاه قضایی]] وسالار [[نگهبان]] به اجرای [[احکام قضایی]] و حدود می‌پرداخت؛ امّا به مرور زمان، از دستگاه قضایی و دخالت در کارهای مربوط به آن [[استقلال]] یافت<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۷۸.</ref>. | [[عمر]]، نخستین کسی بود که شبگردی را به طور سازمان یافته‌ای معمول کرد. در دورۀ [[علی]] {{ع}} کار [[نگهبانی]]، تنظیم گشت و متصدّی آن "سالار نگهبانان" نام گرفت<ref>مختصر تاریخ العرب و التمدن الاسلامی، ص۲۶۱-۲۶۰؛ الحضارة الاسلامیه، ج۲، ص۲۳۳.</ref>. سالار نگهبانان از میان بزرگان [[قوم]] [[انتخاب]] می‌شد و در نظر [[تبهکاران]]، ابّهتی شگفت‌آور داشت. [[نگهبانی]] در آغاز، تابع [[دستگاه قضایی]] وسالار [[نگهبان]] به اجرای [[احکام قضایی]] و حدود می‌پرداخت؛ امّا به مرور زمان، از دستگاه قضایی و دخالت در کارهای مربوط به آن [[استقلال]] یافت<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۷۸.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۳: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات سیاسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث نگهبان است. نگهبان از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: نگهبان در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
نگهبان، از نیروهای انتظامی بود که خلیفه یا والی با وجود او، امنیت و آرامش عمومی جامعه را برقرار کرده، جنایتکاران و مفسدان را جلب و کارهای مربوط به امنیت عمومی را انجام می‌داد[۱]. عمر، نخستین کسی بود که شبگردی را به طور سازمان یافته‌ای معمول کرد. در دورۀ علی (ع) کار نگهبانی، تنظیم گشت و متصدّی آن "سالار نگهبانان" نام گرفت[۲]. سالار نگهبانان از میان بزرگان قوم انتخاب می‌شد و در نظر تبهکاران، ابّهتی شگفت‌آور داشت. نگهبانی در آغاز، تابع دستگاه قضایی وسالار نگهبان به اجرای احکام قضایی و حدود می‌پرداخت؛ امّا به مرور زمان، از دستگاه قضایی و دخالت در کارهای مربوط به آن استقلال یافت[۳].
منابع
پانویس
- ↑ مقدمه ابن خلدون، ص۲۱۹-۲۱۷؛ تاریخ مصر، ص۴۵؛ الانتصار لواسطة عقد الامصار، ج۴، ص۱۱؛ العاظ الحنفا بأخبار الخلفا، ص۹۵؛ تاریخ الاسلام، ج۲، ص۲۷۱.
- ↑ مختصر تاریخ العرب و التمدن الاسلامی، ص۲۶۱-۲۶۰؛ الحضارة الاسلامیه، ج۲، ص۲۳۳.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۷۸.