وثیمه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی')
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
}}
}}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابو زید وثیمة بن موسی بن فرات وشّاء فارسی فسوی مصری]] از اهالی [[فارس]] بود و در یکی از شهرهای آن [[رشد]] کرد و سپس از آنجا به [[بصره]] رفت و بعد از مدتی به [[مصر]] [[هجرت]] کرد و سپس جهت [[تجارت]] «وشی» (نوعی [[لباس]] از جنس [[ابریشم]]) به [[اندلس]] رفت و در نهایت به مصر بازگشت.<ref>جذوة المقتبس، ص۳۴۰.</ref> او [[محدث]]، [[مورخ]] و ادیب بود که از [[سلمة بن فضل]] و [[مالک بن انس]] [[روایت]] نقل کرده است، اما احادیثی که از آنان نقل نموده، جعلی و منکر است. [[احمد بن ابراهیم بن ملحان]] و فرزندش [[عمارة بن وثیمه]] از او روایت کرده‌اند.<ref>معجم الادباء، ج۱۹، ص۲۴۷ و ۲۴۸.</ref> او کتابی به نام [[الرده (کتاب)|الرده]] دارد که در آن در مورد طایفه‌هایی که بعد از [[پیامبر]]{{صل}} [[مرتد]] شدند و جنگ‌هایی که میان آنان و فرستادگان [[ابوبکر]] اتفاق افتاد، بحث کرده و آن را [[نیکو]] نوشته است و مشتمل بر فواید زیادی است.<ref>وفیات الاعیان، ج۲۳، ص۱۲.</ref> به علاوه، دارای آثاری چون «سرایا ابی بکر»، «مراثی»، «متمم بن نویره» و «اخبار خالد بن یزید» بوده است.<ref> معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۱۵۹.</ref> او سرانجام به سال ۲۳۷هـ در مصر درگذشت<ref> تاریخ علماء الاندلس، ج۲، ص۱۶۵.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۸۱۰.</ref>
[[ابو زید وثیمة بن موسی بن فرات وشّاء فارسی فسوی مصری]] از اهالی [[فارس]] بود و در یکی از شهرهای آن [[رشد]] کرد و سپس از آنجا به [[بصره]] رفت و بعد از مدتی به [[مصر]] [[هجرت]] کرد و سپس جهت [[تجارت]] «وشی» (نوعی [[لباس]] از جنس [[ابریشم]]) به [[اندلس]] رفت و در نهایت به مصر بازگشت.<ref>جذوة المقتبس، ص۳۴۰.</ref> او [[محدث]]، [[مورخ]] و ادیب بود که از [[سلمة بن فضل]] و [[مالک بن انس]] [[روایت]] نقل کرده است، اما احادیثی که از آنان نقل نموده، جعلی و منکر است. [[احمد بن ابراهیم بن ملحان]] و فرزندش [[عمارة بن وثیمه]] از او روایت کرده‌اند.<ref>معجم الادباء، ج۱۹، ص۲۴۷ و ۲۴۸.</ref> او کتابی به نام [[الرده (کتاب)|الرده]] دارد که در آن در مورد طایفه‌هایی که بعد از [[پیامبر]] {{صل}} [[مرتد]] شدند و جنگ‌هایی که میان آنان و فرستادگان [[ابوبکر]] اتفاق افتاد، بحث کرده و آن را [[نیکو]] نوشته است و مشتمل بر فواید زیادی است.<ref>وفیات الاعیان، ج۲۳، ص۱۲.</ref> به علاوه، دارای آثاری چون «سرایا ابی بکر»، «مراثی»، «متمم بن نویره» و «اخبار خالد بن یزید» بوده است.<ref> معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۱۵۹.</ref> او سرانجام به سال ۲۳۷هـ در مصر درگذشت<ref> تاریخ علماء الاندلس، ج۲، ص۱۶۵.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۸۱۰.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۱

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابو زید وثیمة بن موسی بن فرات وشّاء فارسی فسوی مصری از اهالی فارس بود و در یکی از شهرهای آن رشد کرد و سپس از آنجا به بصره رفت و بعد از مدتی به مصر هجرت کرد و سپس جهت تجارت «وشی» (نوعی لباس از جنس ابریشم) به اندلس رفت و در نهایت به مصر بازگشت.[۱] او محدث، مورخ و ادیب بود که از سلمة بن فضل و مالک بن انس روایت نقل کرده است، اما احادیثی که از آنان نقل نموده، جعلی و منکر است. احمد بن ابراهیم بن ملحان و فرزندش عمارة بن وثیمه از او روایت کرده‌اند.[۲] او کتابی به نام الرده دارد که در آن در مورد طایفه‌هایی که بعد از پیامبر (ص) مرتد شدند و جنگ‌هایی که میان آنان و فرستادگان ابوبکر اتفاق افتاد، بحث کرده و آن را نیکو نوشته است و مشتمل بر فواید زیادی است.[۳] به علاوه، دارای آثاری چون «سرایا ابی بکر»، «مراثی»، «متمم بن نویره» و «اخبار خالد بن یزید» بوده است.[۴] او سرانجام به سال ۲۳۷هـ در مصر درگذشت[۵].[۶]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. جذوة المقتبس، ص۳۴۰.
  2. معجم الادباء، ج۱۹، ص۲۴۷ و ۲۴۸.
  3. وفیات الاعیان، ج۲۳، ص۱۲.
  4. معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۱۵۹.
  5. تاریخ علماء الاندلس، ج۲، ص۱۶۵.
  6. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۸۱۰.