الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۳ (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '| ناشر = انتشارات ' به '| ناشر = ') |
||
| (۵۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان | | عنوان پیشین = | ||
| عنوان اصلی | | عنوان = الفصول المهمة فی أصول الأئمة {{عم}}، ج ۳ | ||
| تصویر | | عنوان پسین = | ||
| اندازه تصویر | | شماره جلد = | ||
| از مجموعه | | عنوان اصلی = | ||
| زبان | | تصویر = 300006941.jpg | ||
|زبان اصلی | | اندازه تصویر = 200px | ||
| نویسنده | | از مجموعه = | ||
| نویسندگان | | زبان = عربی | ||
| تحقیق یا تدوین | | زبان اصلی = | ||
| زیر نظر | | نویسنده = [[محمد حر عاملی]] | ||
| به کوشش | | نویسندگان = | ||
| مترجم | | تحقیق یا تدوین =[[محمد قائینی]] | ||
| مترجمان | | زیر نظر = | ||
| ویراستار | | به کوشش = | ||
| ویراستاران | | مترجم = | ||
| موضوع | | مترجمان = | ||
| مذهب | | ویراستار = | ||
| ناشر | | ویراستاران = | ||
| به همت | | موضوع = [[امامت]] و [[ولایت]] | ||
| وابسته به | | مذهب = شیعه | ||
| محل نشر | | ناشر = مؤسسه معارف اسلامی امام رضا {{ع}} | ||
| سال نشر | | به همت = | ||
| تعداد | | وابسته به = | ||
| محل نشر = قم، ایران | |||
| سال نشر = ۱۳۷۶ | |||
| تعداد صفحات = ۴۳۲ | |||
| شابک | | شابک = | ||
| شماره ملی =م۸۰-۱۳۸۸۹ | |||
| شماره ملی | |||
}} | }} | ||
این کتاب، جلد سوم از مجموعهٔ سه‌جلدی '''[[الفصول المهمة فی أصول الأئمة (کتاب)|الفصول المهمة فی أصول الأئمة]]''' است، به زبان عربی در بردارنده قواعد کلی که از [[ائمه اطهار]]{{عم}} درباره [[اصول دین]] و [[فروع دین]] و طب و [[اصول فقه]] می‌باشد. پدیدآورندهٔ این اثر [[محمد حر عاملی]] است و [[انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا]]{{ع}} انتشار آن را به عهده داشته است<ref | این کتاب، جلد سوم از مجموعهٔ سه‌جلدی '''[[الفصول المهمة فی أصول الأئمة (کتاب)|الفصول المهمة فی أصول الأئمة]]''' است، به زبان عربی در بردارنده قواعد کلی که از [[ائمه اطهار]] {{عم}} درباره [[اصول دین]] و [[فروع دین]] و طب و [[اصول فقه]] می‌باشد. پدیدآورندهٔ این اثر [[محمد حر عاملی]] است و [[انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا]] {{ع}} انتشار آن را به عهده داشته است.<ref>[https://www.gisoom.com/book/1128258/ شبکه جامع کتاب گیسوم]</ref> | ||
==دربارهٔ کتاب== | == دربارهٔ کتاب == | ||
در معرفی این کتاب آمده است: «مؤلف، در مقدمه‌ای که بر کتاب نوشته تقاضای دوستان را برای جمع‌آوری کتابی در کلیات انگیزه خود را برای نوشتن چنین کتابی معرفی کرده و با اشاره به نامی که خود بر کتاب نهاده اقدام به بیان دوازده مقدمه که فواید مهمی در آنها هست و تعدادشان نیز از باب تبرک به این مقدار رسیده می‌نماید. این مقدمات در مورد حجیت نصّ عامّ ظاهر العموم در افراد ظاهره الفردیه‌اش می‌باشد که به قول مؤلف برخی از اخبار مؤید این معنا می‌باشند. | در معرفی این کتاب آمده است: «مؤلف، در مقدمه‌ای که بر کتاب نوشته تقاضای دوستان را برای جمع‌آوری کتابی در کلیات انگیزه خود را برای نوشتن چنین کتابی معرفی کرده و با اشاره به نامی که خود بر کتاب نهاده اقدام به بیان دوازده مقدمه که فواید مهمی در آنها هست و تعدادشان نیز از باب تبرک به این مقدار رسیده می‌نماید. این مقدمات در مورد حجیت نصّ عامّ ظاهر العموم در افراد ظاهره الفردیه‌اش می‌باشد که به قول مؤلف برخی از اخبار مؤید این معنا می‌باشند. | ||
صد و بیست باب در مورد اصول دین بیان شده، در مورد اصول فقه هم هشتاد و چهار باب تبیین گردیده، ابواب چهل و شش‌گانه فقهی موضوع دیگر بخش کتاب است که هر یک از آنها نیز دارای فروعاتی می‌باشد، در بخش طب صد و چهل و یک باب وجود دارد، نوادر کلیات نام آخرین بخش کتاب است که دارای صد و سی و هشت باب می‌باشد. | صد و بیست باب در مورد اصول دین بیان شده، در مورد اصول فقه هم هشتاد و چهار باب تبیین گردیده، ابواب چهل و شش‌گانه فقهی موضوع دیگر بخش کتاب است که هر یک از آنها نیز دارای فروعاتی می‌باشد، در بخش طب صد و چهل و یک باب وجود دارد، نوادر کلیات نام آخرین بخش کتاب است که دارای صد و سی و هشت باب می‌باشد. | ||
==فهرست کتاب== | == فهرست کتاب == | ||
{{ | {{فهرست اثر}} | ||
====فصل‌های مسائل کلی مرتبط با طب و مسائل مرتبط به آن==== | ==== فصل‌های مسائل کلی مرتبط با طب و مسائل مرتبط به آن ==== | ||
*فصل: مریضی از خداوند می‌باشد و درمان نیز از خداوند متعال می‌باشد؛ | * فصل: مریضی از خداوند می‌باشد و درمان نیز از خداوند متعال می‌باشد؛ | ||
*فصل: انواع داروهای نافع؛ | * فصل: انواع داروهای نافع؛ | ||
*فصل: در درمان با دارو و بریدن زخم و سوزاندن با آتش و دارویی که مقداری سم در آن باشد که با وجود آن گمان مرگ نرود و تمامی داروهای دیگر ایرادی وجود ندارد، مگر داروهای حرام؛ | * فصل: در درمان با دارو و بریدن زخم و سوزاندن با آتش و دارویی که مقداری سم در آن باشد که با وجود آن گمان مرگ نرود و تمامی داروهای دیگر ایرادی وجود ندارد، مگر داروهای حرام؛ | ||
*فصل: آنچه که مریض باید از آن پرهیز نماید؛ | * فصل: آنچه که مریض باید از آن پرهیز نماید؛ | ||
*فصل: پس از هفت روز دیگر پرهیزی نخواهد بود؛ | * فصل: پس از هفت روز دیگر پرهیزی نخواهد بود؛ | ||
*فصل: مستحب بودن مداوا نکردن تا زمانی که صبر امکان داشته باشد و خطری وجود نداشته باشد؛ | * فصل: مستحب بودن مداوا نکردن تا زمانی که صبر امکان داشته باشد و خطری وجود نداشته باشد؛ | ||
*فصل: ضرورت مداوا کردن به هنگام نیاز و وجود خطر در صورت ترک مداوا؛ | * فصل: ضرورت مداوا کردن به هنگام نیاز و وجود خطر در صورت ترک مداوا؛ | ||
*فصل: هیچ دارویی برای تب نافع‌تر از آب خنک و دعا کردن و مصرف شکر در ناشتا نیست؛ | * فصل: هیچ دارویی برای تب نافع‌تر از آب خنک و دعا کردن و مصرف شکر در ناشتا نیست؛ | ||
*فصل: هیچ دارویی همانند صدقه نافع‌تر برای تمام مریضی‌ها نیست؛ | * فصل: هیچ دارویی همانند صدقه نافع‌تر برای تمام مریضی‌ها نیست؛ | ||
*فصل: دعا نمودن درمانی برا تمام بیماری‌هاست؛ | * فصل: دعا نمودن درمانی برا تمام بیماری‌هاست؛ | ||
*فصل: تربت امام حسین{{ع}} درمانی برای تمام بیماری‌هاست و امنیتی از هر ترس است؛ | * فصل: تربت امام حسین {{ع}} درمانی برای تمام بیماری‌هاست و امنیتی از هر ترس است؛ | ||
*فصل: برخی داروهای بلغم؛ | * فصل: برخی داروهای بلغم؛ | ||
*فصل: برخی از مواردی که دیده را بینا می‌کند؛ | * فصل: برخی از مواردی که دیده را بینا می‌کند؛ | ||
*فصل: شرایط شفا یافتن با تربت امام حسین{{ع}}، درود بر صاحب آن؛ | * فصل: شرایط شفا یافتن با تربت امام حسین {{ع}}، درود بر صاحب آن؛ | ||
*فصل: شفا یافتن با خاک قبر پیامبر اکرم{{صل}} و امامان معصوم{{عم}}؛ | * فصل: شفا یافتن با خاک قبر پیامبر اکرم {{صل}} و امامان معصوم {{عم}}؛ | ||
*فصل: شفا یافتن با گِل ارمنی؛ | * فصل: شفا یافتن با گِل ارمنی؛ | ||
*فصل: هر بیماری از پرخوری است مگر تب؛ | * فصل: هر بیماری از پرخوری است مگر تب؛ | ||
*فصل: آنچه از سفره غذا می‌ریزد درمان تمام بیماری‌هاست خصوصا درد خاصره؛ | * فصل: آنچه از سفره غذا می‌ریزد درمان تمام بیماری‌هاست خصوصا درد خاصره؛ | ||
*فصل: آنچه از دعا که غذا به همراه آن ضرر ندارد و مستحب می‌باشد؛ | * فصل: آنچه از دعا که غذا به همراه آن ضرر ندارد و مستحب می‌باشد؛ | ||
*فصل: بیماری‌هایی که با شروع غذا با نمک و پایان غذا با نمک درمان می‌گردد؛ | * فصل: بیماری‌هایی که با شروع غذا با نمک و پایان غذا با نمک درمان می‌گردد؛ | ||
*فصل: آنچه که تمامی بیماری‌ها را به جز بیماری مرگ درمان می‌نماید؛ | * فصل: آنچه که تمامی بیماری‌ها را به جز بیماری مرگ درمان می‌نماید؛ | ||
*فصل: بیماری که با سعد درمان می‌گردد؛ | * فصل: بیماری که با سعد درمان می‌گردد؛ | ||
*فصل: آنچه که باعث فراموشی می‌گردد؛ | * فصل: آنچه که باعث فراموشی می‌گردد؛ | ||
*فصل: چاق‌کننده و لاغرکننده؛ | * فصل: چاق‌کننده و لاغرکننده؛ | ||
*فصل: آنچه که با نان برنج درمان می‌گردد؛ | * فصل: آنچه که با نان برنج درمان می‌گردد؛ | ||
*فصل: آنچه که با سویق درمان می‌گردد؛ | * فصل: آنچه که با سویق درمان می‌گردد؛ | ||
*فصل: آنچه که با گوشت گاو و غذای آب‌پز درمان می‌گردد؛ | * فصل: آنچه که با گوشت گاو و غذای آب‌پز درمان می‌گردد؛ | ||
*فصل: درمان با لبنیات گاو و چربی‌های آن؛ | * فصل: درمان با لبنیات گاو و چربی‌های آن؛ | ||
*فصل: آنچه که با گوشت کبک و گوشت پرنده قطا درمان می‌گردد؛ | * فصل: آنچه که با گوشت کبک و گوشت پرنده قطا درمان می‌گردد؛ | ||
*فصل: آنچه که برای همه چیز نافع است و آنچه که برای همه چیز مضر است؛ | * فصل: آنچه که برای همه چیز نافع است و آنچه که برای همه چیز مضر است؛ | ||
*فصل: آنچه که با حلیم درمان می‌گردد؛ | * فصل: آنچه که با حلیم درمان می‌گردد؛ | ||
*فصل: آنچه که با خوردن تخم‌مرغ درمان می‌گردد؛ | * فصل: آنچه که با خوردن تخم‌مرغ درمان می‌گردد؛ | ||
*فصل: آنچه که با نمک درمان می‌گردد؛ | * فصل: آنچه که با نمک درمان می‌گردد؛ | ||
*فصل: آنچه که با زیتون درمان می‌گردد؛ | * فصل: آنچه که با زیتون درمان می‌گردد؛ | ||
*فصل: آنچه که با عسل درمان می‌گردد، و اینکه عسل درمان تمام بیماری‌هاست؛ | * فصل: آنچه که با عسل درمان می‌گردد، و اینکه عسل درمان تمام بیماری‌هاست؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با عسل و سیاهدانه درمان می‌شود؛ | ||
* | * فصل: آنچه با شکر درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: درمان با داروی تلخ در غیر موارد اضطراری توصیه نمی‌شود؛ | ||
* | * فصل: آنچه که باید با شکر سلیمانی و طبرزد درمان گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با بلدرچین(سمن) درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با شیر درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: در شیر ضرری وجود ندارد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با پنیر و گردو درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با برنج درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با لوبیا و ماش درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با خرما درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: در هر محصولی سمی وجود دارد، پس شستن آن قبل از خوردنش لازم است؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با سیب درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با سویق سیب درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با "کمأة" درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با انجیر درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با گلابی درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با آلو درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با درخت "غبیراء" درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با کاسنی درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با پونه درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با تره درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با سداب درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با چغندر درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با کدو درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با ترب درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با هویج درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با شلغم درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با بادمجان درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با پیاز درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با شنبلیله درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با داروی "اطریفل" درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با عناب درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با حنظل درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: اشکالی در درمان مریض‌های یهودی و مسیحی نیست؛ | ||
* | * فصل: آنکه درمان نکردن او در صورت امکان بهتر است؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با گیاهان "صبر"، "مرّ" و "کافور" درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: نوشیدن فراوان آب، ماده‌ای برای درمان هر بیماری؛ | ||
* | * فصل: قطعا نوشیدن آب زمزم به قصد شفا، شفای هر بیماری است؛ | ||
* | * فصل: قطعا نوشیدن آب ناودان کعبه شفا و درمان است؛ | ||
* | * فصل: قطعا باقیمانده غذای مؤمن شفا و درمان است؛ | ||
* | * فصل: قطعا آب باران اگر بر آن سوره‌های حمد و اخلاص و معوذتین هفتاد مرتبه خوانده شود، شفای هر بیماری است؛ | ||
* | * فصل: قطعا اثری از هر آشامیدنی یا خوردنی تا چهل روز در بدن باقی می‌ماند؛ | ||
* | * فصل: درمان نمودن با نوشیدنی یا خوردنی حرام جایز نیست؛ | ||
* | * فصل: درمان نمودن با حرام از قبیل باده و هر شراب مست‌کننده جایز نیست؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با شستن موضع مدفوع با آب سرد درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که برای درمان دندان‌ها و لثه به کار می‌رود؛ | ||
* | * فصل: داروهای تب؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با حجامت درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که برای درمان پرخوری و چاقی به کار می‌رود؛ | ||
* | * فصل: آنچه که برای درمان درد لگن خاصره به کار می‌رود؛ | ||
* | * فصل: جایز بودن درمان با ادرار شتر و گاو و گوسفند، و شیر ماده الاغ؛ | ||
* | * فصل: آنچه که باعث قطع خونریزی زن می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که باعث درمان ضعف قلب و بدن می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که بیماری قولنج را درمان می‌کند؛ | ||
* | * فصل: آنچه که کرم در شکم را درمان می‌کند؛ | ||
* | * فصل: آنچه که غلبه بلغم و صفرا را درمان می‌نماید و گوشت را زیاد و کم می‌کند؛ | ||
* | * فصل: آنچه که رطوبت و یبوست را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: استفراغ برای هر بیماری نافع است؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با اسپند و کندر درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با سیاهدانه درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که تکرر دردناک ادرار را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که بادهای پیچیده که باعث کج شدن صورت و چشم می‌گردد را درمان می‌نماید؛ | ||
* | * فصل: آنچه که بیماری پیسی و بهق را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که سردرد را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که سنگ کلیه و مثانه را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که بیماری یرقان را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که درد گوش را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که تشنگی بسیار و خشکی دهان و آب دهان را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: گردآورنده‌ی داروی تمام بیماری‌ها؛ | ||
* | * فصل: آنچه که بواسیر را درمان می‌نماید؛ | ||
* | * فصل: آنچه که کثیفی بسیار را درمان می‌کند؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با اثمد درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که درد چشم را درمان می‌کند؛ | ||
* | * فصل: آنچه که بیماری سل را درمان می‌کند؛ | ||
* | * فصل: آنچه که سرفه را درمان می‌نماید؛ | ||
* | * فصل: آنچه که سفیدی چشم و درد دندان و باد در مفاصل را درمان می‌کند؛ | ||
* | * فصل: آنچه که سردی سر را درمان می‌نماید؛ | ||
* | * فصل: آنچه که باد ام صبیان را درمان می‌نماید؛ | ||
* | * فصل: آنچه که رطوبت و ضعف نوزاد را برطرف می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که گزیدگی مار و عقرب را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که درد شکم را درمان می‌نماید؛ | ||
* | * فصل: آنچه که بیماری فلج و تشنج را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که درد حلق را درمان می‌کند؛ | ||
* | * فصل: آنچه که سردی معده و تپش قلب را درمان می‌کند؛ | ||
* | * فصل: آنچه که درد طحال را درمان می‌نماید؛ | ||
* | * فصل: آنچه که درد کلیه را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که شکم درد را درمان می‌کند؛ | ||
* | * فصل: آنچه که دردهای بدن و غلبه حرارت را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که دل‌پیچه را درمان می‌نماید؛ | ||
* | * فصل: آنچه که درد قلب را درمان می‌نماید؛ | ||
* | * فصل: آنچه که بواسیر و باد را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: شیر شتر درمان هر بیماری است؛ | ||
* | * فصل: آنچه که برص و جذام و بیماری خبیث را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که ترس را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که جنون و صرع را درمان می‌نماید؛ | ||
* | * فصل: آنچه که به وسیله‌ی داروی شافیه درمان می‌گردد، و این دارو درمان بسیاری از بیماری‌هاست؛ | ||
* | * فصل: آنچه که تمام بیماری‌ها را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که زودانزالی را درمان و موجب کثرت منی می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با بادمجان درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که زخم را درمان می‌سازد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با نماز شب درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با مسافرت خصوصا سفر حج و عمره درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: آنچه که با روزه درمان می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: سخنانی در توصیف بدن‌ها؛ | ||
* | * فصل: آنچه که زن مستحاضه بدان درمان می‌گردد؛ | ||
==== | ==== مباحث غیر متداول مسائل کلی ==== | ||
* | * فصل: برخی از دسته‌های مردم که کسی از ایشان نیک نمی‌گردد و عمل خیر را مگر به صورت نادر انجام نمی‌دهند؛ | ||
* | * فصل: برای هر اهل خانه‌ای حجتی است که روز قیامت بر ایشان محاجه می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: برخی ویژگی‌ها که کسی از آنها خالی نیست، مگر به صورت نادر؛ | ||
* | * فصل: هیچ مخلوقی نیست مگر اینکه شخص دیگری بر او غالب می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: برق جز در زمان باران نمی‌زند، حتی اگر باران در جای دیگری باشد؛ | ||
* | * فصل: کسی به سوی گمراهی دعوت نمی‌کند مگر اینکه کسی از او پیروی می‌کند؛ | ||
* | * فصل: هیچ قطره‌ای از آسمان فرود نمی‌آید مگر اینکه به همراه خود فرشته‌ای دارد؛ | ||
* | * فصل: باران هر روز بر جایی فرود می‌آید؛ | ||
* | * فصل: هیچ باد و طوفانی ایجاد نشد مگر با یک اندازه‌ی معینی به جز طوفان قوم عاد، و هیچ بارانی نبارید مگر با یک وزن معینی به جز باران حضرت نوح {{ع}}؛ | ||
* | * فصل: هیچ سالی کمتر از سال دیگر باران نباریده است؛ | ||
* | * فصل: هر نوزادی به همراه فطرت به دنیا می‌آید؛ | ||
* | * فصل: یاد خداوند متعال در هر حالی نیکوست؛ | ||
* | * فصل: گونه‌های خواب و رؤیا؛ | ||
* | * فصل: بر هر بادی فرشته‌ای گمارده شده است، و هر بادی دارای نامی است؛ | ||
* | * فصل: اولین مخلوق خداوند متعال؛ | ||
* | * فصل: واگیر و فال بد و اموری از این قبیل وجود ندارد؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن شروع هر کاری با نام خداوند متعال؛ | ||
* | * فصل: در هر چیزی که مصلح بدن انسان است اسراف معنا ندارد؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن شانه زدن هنگام هر نماز واجب یا مستحب؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن روغن‌مالی کردن با روغن بنفشه، و برگزیدن آن از میان روغن‌های دیگر؛ | ||
* | * فصل: نافع‌ترین روغن‌ها برای بدن انسان روغن رازی است که همان زنبق است؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن برگزیدن گیاه آس و گل‌ها بر سایر گیاهان خوشبو؛ | ||
* | * فصل: قوم عرب در تمامی امور به دین حنیفی از مجوس نزدیک‌تر بوده‌اند؛ | ||
* | * فصل: هیچ فردی بغض علی و امامان معصوم {{عم}} را ندارد مگر منافق یا زنازاده یا کسی که مادرش او را در حیض حامله شده باشد؛ | ||
* | * فصل: برای هر انسان مریضی اگر مؤمن باشد، تنها حسناتی که در حالت سلامت انجام می‌دهد نوشته می‌شود نه سیئات؛ | ||
* | * فصل: بیماری کفاره‌ی گناهان انسان مؤمن می‌باشد؛ | ||
* | * فصل: جایز نبودن شکایت بردن نزد کسی از مخالفین، و جایز بودن بردن شکایت نزد مؤمنان؛ | ||
* | * فصل: هر کس کاری از کارهای نیک را به نیابت از میت همانند نماز و روزه و حج و امور دیگر را انجام دهد، ثواب آن کار برای زنده و میت مضاعف می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: هر کس مرگ نزد او آید، ابلیس شیطانی را برای گمراه نمودن او می‌گمارد؛ | ||
* | * فصل: هر مؤمنی جز با رضایتش از دنیا خارج نمی‌گردد؛ | ||
* | * فصل: هر که کاری انجام می‌دهد لازم است که آن کار را محکم و بی‌نقص انجام دهد؛ | ||
* | * فصل: کراهت مخفی نمودن مردن کسی که در زمان عدم حضور و غیبت فوت نمایند؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن اعتنا به مرگ فرزندان و صبر نمودن نسبت به آنها؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن استرجاع نمودن در هر مصیبت، و نیز هر زمان مصیبت را به یاد آورد؛ | ||
* | * فصل: واجب بودن رضایت داشتن نسبت به قضای الهی به صورت مطلق؛ | ||
* | * فصل: سزاوار است که بر مصیبتها و بلاها صبر نمود؛ | ||
* | * فصل: شدیدترین بلاها برای مردم به ترتیب از آن انبیاء سپس اوصیاء و سپس اماثل و برگزیدگان است؛ | ||
* | * فصل: هیچ اهل خانه‌ای نیستند مگر اینکه ملک الموت روزانه پنج بار به ایشان توجه می‌کند؛ | ||
* | * فصل: اشکالی بر پوشیدن تمامی پوست‌ها مگر موارد استثنا وجود ندارد؛ | ||
* | * فصل: مکروه بودن پوشیدن لباس سیاه مگر در موارد استثنا؛ | ||
* | * فصل: بر شیعیان زیبنده است که بر آنچه توانایی دارند زینت نمایند؛ | ||
* | * فصل: بهترین لباس در هر زمان، لباس اهل آن زمان است؛ | ||
* | * فصل: مکروه بودن انگشت‌نما شدن به واسطه‌ی نوع لباس و مرکب و امور دیگر؛ | ||
* | * فصل: پوشیدن انگشتر غیر نقره سزوار نیست؛ | ||
* | * فصل: جایز بودن پوشیدن لباس به هر رنگی؛ | ||
* | * فصل: آنچه که هنگام تلاوت انواع آیات سزاوار است که گفته شود؛ | ||
* | * فصل: جایز بودن تلاوت قرآن در زمان غیبت با قرائت‌های مشهور میان مردم، نه تمام مطلق قرائت‌های روایت شده؛ | ||
* | * فصل: یادگیری قرآن برای مردم مستحب و آموزش آن به صورت عینی مستحب و به صورت کفایی واجب است؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن خواندن قرآن کریم در هر حالی مگر موارد استثنا؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن زیاد خواندن قرآن کریم، و اینکه هر حرفی از آن دارای ثواب است؛ | ||
* | * فصل: واجب بودن سجده بر قاری قرآن هر زمان که آیات سجده‌دار را تلاوت نمود، و بر شنونده هر زمان که آیات را بشنود؛ | ||
* | * فصل: مستحب است که انسان هرگاه نعمت پروردگار متعال را به یاد آورد سجده کند و یا اینکه گونه‌ی خود را بر خاک قرار دهد و یا اینکه اگر بر مرکب سوار بود گونه خود را بر برآمدگی زین قرار دهد، و هر گاه نعمت خداوند متعال بر او تکرار شد سجده نماید؛ | ||
* | * فصل: هر دعای مشروعی که مؤمن به آن اقدام نماید مستجاب است و یا اینکه مستوجب ثواب است و یا اینکه موجب دفع عقاب پروردگار می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن برگزیدن دعا از میان دیگر عبادت‌های مستحب؛ | ||
* | * فصل: مستحب است که انسان هرگاه محتاج امر کوچک یا بزرگی گردد از خداوند متعال درخواست نماید؛ | ||
* | * فصل: دعا انواع بلا را دفع می‌نماید؛ | ||
* | * فصل: هر چشمی در روز قیامت گریان است مگر سه چشم؛ | ||
* | * فصل: هر چیزی حدی دارد مگر ذکر خداوند، پس سزاوار است که فراوان گفته شود و هیچ محدودیتی در کثرت ندارد؛ | ||
* | * فصل: برای شکر نمودن هر نعمتی اعتراف به آن نعمت و گفتن "الحمد لله" کافی است؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن ذکر نام خدای متعال و پیامبر اکرم {{صل}} و امامان معصوم {{عم}} در هر مجلسی؛ | ||
* | * فصل: وجوب صلوات بر محمد و آل محمد {{عم}} هر زمان نام او برده می‌شود؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن مقدم نمودن صلوات بر محمد و آل محمد هر زمان نام فردی از پیامبران برده شود و بخواهد بر ایشان صلوات فرستاده شود؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن تهلیل گفتن و برگزیدن آن بر دیگر اذکار؛ | ||
* | * فصل: برای هر چیزی زکاتی هست؛ | ||
* | * فصل: خداوند متعال فرشتگان خود را به دعا کردن برای کسی امر ننمود مگر آنکه دعای ایشان را مستجاب نمود؛ | ||
* | * فصل: آنچه که سفر جز برای آن سزاوار نیست؛ | ||
* | * فصل: فال امری قراردادی است و سزاوار نیست به آن توجه نمود؛ | ||
* | * فصل: یادگیری قوانین و احوال نجوم جایز نیست، مگر برای هدایت در خشکی یا دریا، و جایز نیست بر اساس آن حکم نمود؛ | ||
* | * فصل: گروهی از افرادی که عمل به حرف ایشان جایز نیست؛ | ||
* | * فصل: هر کس صدقه بدهد هر روزی خواست مسافرت نماید، هر چند در روزهایی که سفر در آنها مکروه است؛ | ||
* | * فصل: در نقطه‌ی اوج هر پلی شیطانی وجود دارد، سزاوار است در آنجا نام خدا برده شود؛ | ||
* | * فصل: برای هر چیزی نقطه‌ی اوجی وجود دارد؛ | ||
* | * فصل: سزاوار نیست در چیزی اسراف شود مگر در حج و عمره؛ | ||
* | * فصل: بر کسی که قصد مسافرت دارد سزاوار است که برادران دینی خود را باخبر نماید، و بر ایشان سزاوار است که در زمان برگشت او به ملاقات او آیند؛ | ||
* | * فصل: حقوق چهارپایان بر صاحبانشان؛ | ||
* | * فصل: مکروه بودن زدن بر صورت چهارپایان و هر موجود زنده؛ | ||
* | * فصل: هر کار لهوی باطل است مگر سه کار؛ | ||
* | * فصل: مکروه بودن مبالغه کردن در قیمت چهارپایان؛ | ||
* | * فصل: جایز بودن ازدواج کردن نرهای پرندگان و چهارپایان با دختر و مادر خود؛ | ||
* | * فصل: مکروه بودن اخته کردن چهارپایان و آزار جنسی آنها مگر سگها؛ | ||
* | * فصل: در ارتباط با مردم حتی اهل سنت سزاوار است که ادای امانت و شهادت دادن و عیادت مریض و شرکت در تشییع جنازه و رعایت حسن همسایگی و نماز در مساجد رعایت گردد؛ | ||
* | * فصل: استحباب ارج نهادن و احترام گذاشتن به دوستان؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن نفع دادن به برادران و دوستان، و دوری از دشمنی با مردم؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن محبت و مهربانی کردن به مردم؛ | ||
* | * فصل: بخشی از افراد که سزاوار نیست در برخورد با ایشان اول سلام نمود؛ | ||
* | * فصل: هر مؤمنی همسایه‌ای دارد که او را آزار می‌دهد؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن استثنا کردن مشیت خداوند متعال در قرآن کریم در هر مکانی که مناسب باشد؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن اخلاق نیکو برابر مردم؛ | ||
* | * فصل: آنکه بوسیدن دست و دهان و سر او سزاوار است؛ | ||
* | * فصل: حرام بودن هر دروغی مگر موارد استثنا؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن نگاه به تمامی نیکوکاران از نسل پیامبر اکرم {{صل}}؛ | ||
* | * فصل: برداشتن مقداری از خاک کعبه جایز نیست، هر که چنین کند باید آن را بازگرداند؛ | ||
* | * فصل: جایز نبودن برداشتن مقداری از خاک و ریگ مسجد؛ | ||
* | * فصل: برای هر امامی عهدی بر گردن دوستداران او می‌باشد و بر ایشان است که او را زیارت نمایند؛ | ||
* | * فصل: برترین بقاع متبرکه؛ | ||
* | * فصل: بهترین مال؛ | ||
* | * فصل: خداوند متعال مخلوقاتی بیشتر از فرشتگان و شیاطین نیافریده است؛ | ||
* | * فصل: زیارت امام حسین {{ع}} برترین اعمال است؛ | ||
* | * فصل: مستحب نبودن مسافرت برای زیارت قبور مگر زیارت قبور پیامبران و امامان {{عم}}؛ | ||
* | * فصل: برترین نیکی و والاترین حقوق؛ | ||
* | * فصل: سزاوار است که انسان از هر چه می‌بیند عبرت گیرد و در آن تفکر نماید؛ | ||
* | * فصل: هر کار نیکو و معروفی صدقه است؛ | ||
* | * فصل: سزاوار است که کار نیک را در حق همه انجام داد؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن انجام کار نیک در حق سادات؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن منفعت بردن مؤمنان؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن شاد نمودن مؤمنان؛ | ||
* | * فصل: خداوند متعال روزی‌های حال را تقسیم نمود نه روزی‌های حرام، هر که حرامی را مرتکب شود به همان اندازه از حلال او کسر می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: روزی‌ها بر دو گونه است، روزی‌هایی که به خواستن و طلب بستگی دارد و روزی‌هایی که به خواستن بستگی ندارد؛ | ||
* | * فصل: مستحب بودن انجام مهم‌ترین کارها به صورت بدون واسطه، و انجام کارهای دیگر با نیابت دیگران؛ | ||
* | * فصل: سزاوار است که والاترین کارها برگزیده شود و رها نمودن کارهای پست؛ | ||
* | * فصل: چیزی از آثار رسول الله {{صل}} بدون تغییر باقی نمانده است، مگر سه چیز؛ | ||
* | * فصل: جاهلیت همه چیز دین حضرت ابراهیم {{ع}} را تضییع نموده است مگر سه چیز؛ | ||
* | * فصل: لذیذترین لذت‌ها؛ | ||
* | * فصل: بزرگترین فتنه‌ها؛ | ||
* | * فصل: بیشترین دشمنان؛ | ||
* | * فصل: اولین چیزی که با آن از خداوند متعال سرپیچی شد؛ | ||
* | * فصل: بهترین زنان؛ | ||
* | * فصل: بدترین زنان؛ | ||
* | * فصل: آنچه که خیر دنیا و آخرت را گرد می‌آورد؛ | ||
* | * فصل: در هر چیزی اسراف راه دارد جز در زنان؛ | ||
* | * فصل: خداوند متعال امتی را به خاطر لواط هلاک نمود و کسی را به خاطر زنا هلاک نکرد؛ | ||
* | * فصل: کسی که بر عمل لواط اصرار نماید مردم را به سوی خود دعوت می‌کند؛ | ||
* | * فصل: هیچ چیز برای خداوند متعال محبوبتر از این نیست که اطاعت گردد و از او سرپیچی نشود؛ | ||
* | * فصل: آنچه که تمام حیوانات می‌دانند؛ | ||
* | * فصل: برترین عبادت‌ها؛ | ||
* | * فصل: خداوند متعال از چیزی نهی ننموده است مگر اینکه در آن عصیان شد؛ | ||
* | * فصل: هر اناری یک دانه‌ای از بهشت دارد؛ | ||
* | * فصل: مشارکت در هر غذایی سزاوار است مگر انار؛ | ||
* | * فصل: در هر آنچه خداوند متعال حلال نموده است مصلحت بندگان است، و در هر آنچه حرام نموده مایه ضرر است؛ | ||
* | * فصل: بر هر برگی از گیاه کاسنی قطره‌ای از بهشت است و بر گیاه تره قطراتی از بهشت است؛ | ||
* | * فصل: بهترین آب بر روی زمین، و بدترین آب بر روی زمین؛ | ||
* | * فصل: انواع قاضیان؛ | ||
* | * فصل: گونه‌های مردم؛ | ||
* | * فصل: خداوند متعال عذاب را از قومی برطرف ننمود و آنان را گمراه نمود، مگر قوم یونس {{ع}}؛ | ||
* | * فصل: اولین کسی که وارد بهشت می‌گردد؛ | ||
* | * فصل: روز عاشورا بزرگترین مصیبت میان ایام را دارد؛ | ||
* | * فصل: هر جزع و گریه‌ای مکروه است مگر موارد استثنا؛ | ||
* | * فصل: هر چیزی بر امام حسین {{ع}} گریه نمود مگر موارد استثنا؛ | ||
* | * فهرست.<ref>[http://lib.eshia.ir/11004/3/432 فهرست کتاب در وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان فهرست اثر}} | ||
==دربارهٔ پدیدآورنده== | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{پدیدآورنده ساده | |||
| پدیدآورنده کتاب = محمد حر عاملی}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
== | == کتاب‌های وابسته == | ||
*[ | {{آثار وابسته}} | ||
*[ | * [[الفصول المهمة فی أصول الأئمة (کتاب)|اصل مجموعه]]؛ | ||
*[ | * [[الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۱ (کتاب)]]؛ | ||
* [[الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۲ (کتاب)]]؛ | |||
== | == دریافت متن == | ||
*[http:// | * [http://up.persianscript.ir/uploads2/baf7-9989-ar-42-a-13921113-alfsul-almuhmh-koli.rar دریافت جلدهای الفصول المهمة فی أصول الأئمة از وبگاه بازار کتاب قائمیه] | ||
* [http://lib.eshia.ir/11004/3/3 دریافت متن دیجیتال کتاب از وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت] | |||
* [http://library.tebyan.net/fa/Viewer/Text/107843/1 دریافت متن دیجیتال کتاب از وبگاه کتابخانه دیجیتالی تبیان] | |||
*[http:// | |||
*[http:// | |||
[[رده: | [[رده:کتاب]] | ||
[[رده:کتاب‌های محمد حر عاملی]] | [[رده:کتاب‌های محمد حر عاملی]] | ||
[[رده:آثار محمد حر عاملی]] | [[رده:آثار محمد حر عاملی]] | ||
[[رده:کتاب‌های محمد قائینی]] | [[رده:کتاب‌های محمد قائینی]] | ||
[[رده:آثار محمد قائینی]] | [[رده:آثار محمد قائینی]] | ||
[[رده: | [[رده:کتاب‌های مورد نیاز کتابخانه دانشنامه امامت‌پدیا]] | ||
[[رده:آثار سیره امام]] | [[رده:آثار سیره امام]] | ||
[[رده:کتاب‌های دارای چکیده]] | [[رده:کتاب‌های دارای چکیده]] | ||
[[رده:کتاب‌های دارای فهرست]] | [[رده:کتاب‌های دارای فهرست]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۳
| الفصول المهمة فی أصول الأئمة (ع)، ج ۳ | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| نویسنده | محمد حر عاملی |
| تحقیق یا تدوین | محمد قائینی |
| موضوع | امامت و ولایت |
| مذهب | شیعه |
| ناشر | انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا (ع) |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | ۱۳۷۶ ش |
| تعداد صفحه | ۴۳۲ |
| شماره ملی | م۸۰-۱۳۸۸۹ |
این کتاب، جلد سوم از مجموعهٔ سه‌جلدی الفصول المهمة فی أصول الأئمة است، به زبان عربی در بردارنده قواعد کلی که از ائمه اطهار (ع) درباره اصول دین و فروع دین و طب و اصول فقه می‌باشد. پدیدآورندهٔ این اثر محمد حر عاملی است و انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا (ع) انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «مؤلف، در مقدمه‌ای که بر کتاب نوشته تقاضای دوستان را برای جمع‌آوری کتابی در کلیات انگیزه خود را برای نوشتن چنین کتابی معرفی کرده و با اشاره به نامی که خود بر کتاب نهاده اقدام به بیان دوازده مقدمه که فواید مهمی در آنها هست و تعدادشان نیز از باب تبرک به این مقدار رسیده می‌نماید. این مقدمات در مورد حجیت نصّ عامّ ظاهر العموم در افراد ظاهره الفردیه‌اش می‌باشد که به قول مؤلف برخی از اخبار مؤید این معنا می‌باشند.
صد و بیست باب در مورد اصول دین بیان شده، در مورد اصول فقه هم هشتاد و چهار باب تبیین گردیده، ابواب چهل و شش‌گانه فقهی موضوع دیگر بخش کتاب است که هر یک از آنها نیز دارای فروعاتی می‌باشد، در بخش طب صد و چهل و یک باب وجود دارد، نوادر کلیات نام آخرین بخش کتاب است که دارای صد و سی و هشت باب می‌باشد.
فهرست کتاب
فصل‌های مسائل کلی مرتبط با طب و مسائل مرتبط به آن
- فصل: مریضی از خداوند می‌باشد و درمان نیز از خداوند متعال می‌باشد؛
- فصل: انواع داروهای نافع؛
- فصل: در درمان با دارو و بریدن زخم و سوزاندن با آتش و دارویی که مقداری سم در آن باشد که با وجود آن گمان مرگ نرود و تمامی داروهای دیگر ایرادی وجود ندارد، مگر داروهای حرام؛
- فصل: آنچه که مریض باید از آن پرهیز نماید؛
- فصل: پس از هفت روز دیگر پرهیزی نخواهد بود؛
- فصل: مستحب بودن مداوا نکردن تا زمانی که صبر امکان داشته باشد و خطری وجود نداشته باشد؛
- فصل: ضرورت مداوا کردن به هنگام نیاز و وجود خطر در صورت ترک مداوا؛
- فصل: هیچ دارویی برای تب نافع‌تر از آب خنک و دعا کردن و مصرف شکر در ناشتا نیست؛
- فصل: هیچ دارویی همانند صدقه نافع‌تر برای تمام مریضی‌ها نیست؛
- فصل: دعا نمودن درمانی برا تمام بیماری‌هاست؛
- فصل: تربت امام حسین (ع) درمانی برای تمام بیماری‌هاست و امنیتی از هر ترس است؛
- فصل: برخی داروهای بلغم؛
- فصل: برخی از مواردی که دیده را بینا می‌کند؛
- فصل: شرایط شفا یافتن با تربت امام حسین (ع)، درود بر صاحب آن؛
- فصل: شفا یافتن با خاک قبر پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم (ع)؛
- فصل: شفا یافتن با گِل ارمنی؛
- فصل: هر بیماری از پرخوری است مگر تب؛
- فصل: آنچه از سفره غذا می‌ریزد درمان تمام بیماری‌هاست خصوصا درد خاصره؛
- فصل: آنچه از دعا که غذا به همراه آن ضرر ندارد و مستحب می‌باشد؛
- فصل: بیماری‌هایی که با شروع غذا با نمک و پایان غذا با نمک درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که تمامی بیماری‌ها را به جز بیماری مرگ درمان می‌نماید؛
- فصل: بیماری که با سعد درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که باعث فراموشی می‌گردد؛
- فصل: چاق‌کننده و لاغرکننده؛
- فصل: آنچه که با نان برنج درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با سویق درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با گوشت گاو و غذای آب‌پز درمان می‌گردد؛
- فصل: درمان با لبنیات گاو و چربی‌های آن؛
- فصل: آنچه که با گوشت کبک و گوشت پرنده قطا درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که برای همه چیز نافع است و آنچه که برای همه چیز مضر است؛
- فصل: آنچه که با حلیم درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با خوردن تخم‌مرغ درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با نمک درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با زیتون درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با عسل درمان می‌گردد، و اینکه عسل درمان تمام بیماری‌هاست؛
- فصل: آنچه که با عسل و سیاهدانه درمان می‌شود؛
- فصل: آنچه با شکر درمان می‌گردد؛
- فصل: درمان با داروی تلخ در غیر موارد اضطراری توصیه نمی‌شود؛
- فصل: آنچه که باید با شکر سلیمانی و طبرزد درمان گردد؛
- فصل: آنچه که با بلدرچین(سمن) درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با شیر درمان می‌گردد؛
- فصل: در شیر ضرری وجود ندارد؛
- فصل: آنچه که با پنیر و گردو درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با برنج درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با لوبیا و ماش درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با خرما درمان می‌گردد؛
- فصل: در هر محصولی سمی وجود دارد، پس شستن آن قبل از خوردنش لازم است؛
- فصل: آنچه که با سیب درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با سویق سیب درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با "کمأة" درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با انجیر درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با گلابی درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با آلو درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با درخت "غبیراء" درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با کاسنی درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با پونه درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با تره درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با سداب درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با چغندر درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با کدو درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با ترب درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با هویج درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با شلغم درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با بادمجان درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با پیاز درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با شنبلیله درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با داروی "اطریفل" درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با عناب درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با حنظل درمان می‌گردد؛
- فصل: اشکالی در درمان مریض‌های یهودی و مسیحی نیست؛
- فصل: آنکه درمان نکردن او در صورت امکان بهتر است؛
- فصل: آنچه که با گیاهان "صبر"، "مرّ" و "کافور" درمان می‌گردد؛
- فصل: نوشیدن فراوان آب، ماده‌ای برای درمان هر بیماری؛
- فصل: قطعا نوشیدن آب زمزم به قصد شفا، شفای هر بیماری است؛
- فصل: قطعا نوشیدن آب ناودان کعبه شفا و درمان است؛
- فصل: قطعا باقیمانده غذای مؤمن شفا و درمان است؛
- فصل: قطعا آب باران اگر بر آن سوره‌های حمد و اخلاص و معوذتین هفتاد مرتبه خوانده شود، شفای هر بیماری است؛
- فصل: قطعا اثری از هر آشامیدنی یا خوردنی تا چهل روز در بدن باقی می‌ماند؛
- فصل: درمان نمودن با نوشیدنی یا خوردنی حرام جایز نیست؛
- فصل: درمان نمودن با حرام از قبیل باده و هر شراب مست‌کننده جایز نیست؛
- فصل: آنچه که با شستن موضع مدفوع با آب سرد درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که برای درمان دندان‌ها و لثه به کار می‌رود؛
- فصل: داروهای تب؛
- فصل: آنچه که با حجامت درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که برای درمان پرخوری و چاقی به کار می‌رود؛
- فصل: آنچه که برای درمان درد لگن خاصره به کار می‌رود؛
- فصل: جایز بودن درمان با ادرار شتر و گاو و گوسفند، و شیر ماده الاغ؛
- فصل: آنچه که باعث قطع خونریزی زن می‌گردد؛
- فصل: آنچه که باعث درمان ضعف قلب و بدن می‌گردد؛
- فصل: آنچه که بیماری قولنج را درمان می‌کند؛
- فصل: آنچه که کرم در شکم را درمان می‌کند؛
- فصل: آنچه که غلبه بلغم و صفرا را درمان می‌نماید و گوشت را زیاد و کم می‌کند؛
- فصل: آنچه که رطوبت و یبوست را درمان می‌سازد؛
- فصل: استفراغ برای هر بیماری نافع است؛
- فصل: آنچه که با اسپند و کندر درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با سیاهدانه درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که تکرر دردناک ادرار را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که بادهای پیچیده که باعث کج شدن صورت و چشم می‌گردد را درمان می‌نماید؛
- فصل: آنچه که بیماری پیسی و بهق را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که سردرد را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که سنگ کلیه و مثانه را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که بیماری یرقان را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که درد گوش را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که تشنگی بسیار و خشکی دهان و آب دهان را درمان می‌سازد؛
- فصل: گردآورنده‌ی داروی تمام بیماری‌ها؛
- فصل: آنچه که بواسیر را درمان می‌نماید؛
- فصل: آنچه که کثیفی بسیار را درمان می‌کند؛
- فصل: آنچه که با اثمد درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که درد چشم را درمان می‌کند؛
- فصل: آنچه که بیماری سل را درمان می‌کند؛
- فصل: آنچه که سرفه را درمان می‌نماید؛
- فصل: آنچه که سفیدی چشم و درد دندان و باد در مفاصل را درمان می‌کند؛
- فصل: آنچه که سردی سر را درمان می‌نماید؛
- فصل: آنچه که باد ام صبیان را درمان می‌نماید؛
- فصل: آنچه که رطوبت و ضعف نوزاد را برطرف می‌سازد؛
- فصل: آنچه که گزیدگی مار و عقرب را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که درد شکم را درمان می‌نماید؛
- فصل: آنچه که بیماری فلج و تشنج را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که درد حلق را درمان می‌کند؛
- فصل: آنچه که سردی معده و تپش قلب را درمان می‌کند؛
- فصل: آنچه که درد طحال را درمان می‌نماید؛
- فصل: آنچه که درد کلیه را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که شکم درد را درمان می‌کند؛
- فصل: آنچه که دردهای بدن و غلبه حرارت را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که دل‌پیچه را درمان می‌نماید؛
- فصل: آنچه که درد قلب را درمان می‌نماید؛
- فصل: آنچه که بواسیر و باد را درمان می‌سازد؛
- فصل: شیر شتر درمان هر بیماری است؛
- فصل: آنچه که برص و جذام و بیماری خبیث را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که ترس را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که جنون و صرع را درمان می‌نماید؛
- فصل: آنچه که به وسیله‌ی داروی شافیه درمان می‌گردد، و این دارو درمان بسیاری از بیماری‌هاست؛
- فصل: آنچه که تمام بیماری‌ها را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که زودانزالی را درمان و موجب کثرت منی می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با بادمجان درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که زخم را درمان می‌سازد؛
- فصل: آنچه که با نماز شب درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با مسافرت خصوصا سفر حج و عمره درمان می‌گردد؛
- فصل: آنچه که با روزه درمان می‌گردد؛
- فصل: سخنانی در توصیف بدن‌ها؛
- فصل: آنچه که زن مستحاضه بدان درمان می‌گردد؛
مباحث غیر متداول مسائل کلی
- فصل: برخی از دسته‌های مردم که کسی از ایشان نیک نمی‌گردد و عمل خیر را مگر به صورت نادر انجام نمی‌دهند؛
- فصل: برای هر اهل خانه‌ای حجتی است که روز قیامت بر ایشان محاجه می‌گردد؛
- فصل: برخی ویژگی‌ها که کسی از آنها خالی نیست، مگر به صورت نادر؛
- فصل: هیچ مخلوقی نیست مگر اینکه شخص دیگری بر او غالب می‌گردد؛
- فصل: برق جز در زمان باران نمی‌زند، حتی اگر باران در جای دیگری باشد؛
- فصل: کسی به سوی گمراهی دعوت نمی‌کند مگر اینکه کسی از او پیروی می‌کند؛
- فصل: هیچ قطره‌ای از آسمان فرود نمی‌آید مگر اینکه به همراه خود فرشته‌ای دارد؛
- فصل: باران هر روز بر جایی فرود می‌آید؛
- فصل: هیچ باد و طوفانی ایجاد نشد مگر با یک اندازه‌ی معینی به جز طوفان قوم عاد، و هیچ بارانی نبارید مگر با یک وزن معینی به جز باران حضرت نوح (ع)؛
- فصل: هیچ سالی کمتر از سال دیگر باران نباریده است؛
- فصل: هر نوزادی به همراه فطرت به دنیا می‌آید؛
- فصل: یاد خداوند متعال در هر حالی نیکوست؛
- فصل: گونه‌های خواب و رؤیا؛
- فصل: بر هر بادی فرشته‌ای گمارده شده است، و هر بادی دارای نامی است؛
- فصل: اولین مخلوق خداوند متعال؛
- فصل: واگیر و فال بد و اموری از این قبیل وجود ندارد؛
- فصل: مستحب بودن شروع هر کاری با نام خداوند متعال؛
- فصل: در هر چیزی که مصلح بدن انسان است اسراف معنا ندارد؛
- فصل: مستحب بودن شانه زدن هنگام هر نماز واجب یا مستحب؛
- فصل: مستحب بودن روغن‌مالی کردن با روغن بنفشه، و برگزیدن آن از میان روغن‌های دیگر؛
- فصل: نافع‌ترین روغن‌ها برای بدن انسان روغن رازی است که همان زنبق است؛
- فصل: مستحب بودن برگزیدن گیاه آس و گل‌ها بر سایر گیاهان خوشبو؛
- فصل: قوم عرب در تمامی امور به دین حنیفی از مجوس نزدیک‌تر بوده‌اند؛
- فصل: هیچ فردی بغض علی و امامان معصوم (ع) را ندارد مگر منافق یا زنازاده یا کسی که مادرش او را در حیض حامله شده باشد؛
- فصل: برای هر انسان مریضی اگر مؤمن باشد، تنها حسناتی که در حالت سلامت انجام می‌دهد نوشته می‌شود نه سیئات؛
- فصل: بیماری کفاره‌ی گناهان انسان مؤمن می‌باشد؛
- فصل: جایز نبودن شکایت بردن نزد کسی از مخالفین، و جایز بودن بردن شکایت نزد مؤمنان؛
- فصل: هر کس کاری از کارهای نیک را به نیابت از میت همانند نماز و روزه و حج و امور دیگر را انجام دهد، ثواب آن کار برای زنده و میت مضاعف می‌گردد؛
- فصل: هر کس مرگ نزد او آید، ابلیس شیطانی را برای گمراه نمودن او می‌گمارد؛
- فصل: هر مؤمنی جز با رضایتش از دنیا خارج نمی‌گردد؛
- فصل: هر که کاری انجام می‌دهد لازم است که آن کار را محکم و بی‌نقص انجام دهد؛
- فصل: کراهت مخفی نمودن مردن کسی که در زمان عدم حضور و غیبت فوت نمایند؛
- فصل: مستحب بودن اعتنا به مرگ فرزندان و صبر نمودن نسبت به آنها؛
- فصل: مستحب بودن استرجاع نمودن در هر مصیبت، و نیز هر زمان مصیبت را به یاد آورد؛
- فصل: واجب بودن رضایت داشتن نسبت به قضای الهی به صورت مطلق؛
- فصل: سزاوار است که بر مصیبتها و بلاها صبر نمود؛
- فصل: شدیدترین بلاها برای مردم به ترتیب از آن انبیاء سپس اوصیاء و سپس اماثل و برگزیدگان است؛
- فصل: هیچ اهل خانه‌ای نیستند مگر اینکه ملک الموت روزانه پنج بار به ایشان توجه می‌کند؛
- فصل: اشکالی بر پوشیدن تمامی پوست‌ها مگر موارد استثنا وجود ندارد؛
- فصل: مکروه بودن پوشیدن لباس سیاه مگر در موارد استثنا؛
- فصل: بر شیعیان زیبنده است که بر آنچه توانایی دارند زینت نمایند؛
- فصل: بهترین لباس در هر زمان، لباس اهل آن زمان است؛
- فصل: مکروه بودن انگشت‌نما شدن به واسطه‌ی نوع لباس و مرکب و امور دیگر؛
- فصل: پوشیدن انگشتر غیر نقره سزوار نیست؛
- فصل: جایز بودن پوشیدن لباس به هر رنگی؛
- فصل: آنچه که هنگام تلاوت انواع آیات سزاوار است که گفته شود؛
- فصل: جایز بودن تلاوت قرآن در زمان غیبت با قرائت‌های مشهور میان مردم، نه تمام مطلق قرائت‌های روایت شده؛
- فصل: یادگیری قرآن برای مردم مستحب و آموزش آن به صورت عینی مستحب و به صورت کفایی واجب است؛
- فصل: مستحب بودن خواندن قرآن کریم در هر حالی مگر موارد استثنا؛
- فصل: مستحب بودن زیاد خواندن قرآن کریم، و اینکه هر حرفی از آن دارای ثواب است؛
- فصل: واجب بودن سجده بر قاری قرآن هر زمان که آیات سجده‌دار را تلاوت نمود، و بر شنونده هر زمان که آیات را بشنود؛
- فصل: مستحب است که انسان هرگاه نعمت پروردگار متعال را به یاد آورد سجده کند و یا اینکه گونه‌ی خود را بر خاک قرار دهد و یا اینکه اگر بر مرکب سوار بود گونه خود را بر برآمدگی زین قرار دهد، و هر گاه نعمت خداوند متعال بر او تکرار شد سجده نماید؛
- فصل: هر دعای مشروعی که مؤمن به آن اقدام نماید مستجاب است و یا اینکه مستوجب ثواب است و یا اینکه موجب دفع عقاب پروردگار می‌گردد؛
- فصل: مستحب بودن برگزیدن دعا از میان دیگر عبادت‌های مستحب؛
- فصل: مستحب است که انسان هرگاه محتاج امر کوچک یا بزرگی گردد از خداوند متعال درخواست نماید؛
- فصل: دعا انواع بلا را دفع می‌نماید؛
- فصل: هر چشمی در روز قیامت گریان است مگر سه چشم؛
- فصل: هر چیزی حدی دارد مگر ذکر خداوند، پس سزاوار است که فراوان گفته شود و هیچ محدودیتی در کثرت ندارد؛
- فصل: برای شکر نمودن هر نعمتی اعتراف به آن نعمت و گفتن "الحمد لله" کافی است؛
- فصل: مستحب بودن ذکر نام خدای متعال و پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم (ع) در هر مجلسی؛
- فصل: وجوب صلوات بر محمد و آل محمد (ع) هر زمان نام او برده می‌شود؛
- فصل: مستحب بودن مقدم نمودن صلوات بر محمد و آل محمد هر زمان نام فردی از پیامبران برده شود و بخواهد بر ایشان صلوات فرستاده شود؛
- فصل: مستحب بودن تهلیل گفتن و برگزیدن آن بر دیگر اذکار؛
- فصل: برای هر چیزی زکاتی هست؛
- فصل: خداوند متعال فرشتگان خود را به دعا کردن برای کسی امر ننمود مگر آنکه دعای ایشان را مستجاب نمود؛
- فصل: آنچه که سفر جز برای آن سزاوار نیست؛
- فصل: فال امری قراردادی است و سزاوار نیست به آن توجه نمود؛
- فصل: یادگیری قوانین و احوال نجوم جایز نیست، مگر برای هدایت در خشکی یا دریا، و جایز نیست بر اساس آن حکم نمود؛
- فصل: گروهی از افرادی که عمل به حرف ایشان جایز نیست؛
- فصل: هر کس صدقه بدهد هر روزی خواست مسافرت نماید، هر چند در روزهایی که سفر در آنها مکروه است؛
- فصل: در نقطه‌ی اوج هر پلی شیطانی وجود دارد، سزاوار است در آنجا نام خدا برده شود؛
- فصل: برای هر چیزی نقطه‌ی اوجی وجود دارد؛
- فصل: سزاوار نیست در چیزی اسراف شود مگر در حج و عمره؛
- فصل: بر کسی که قصد مسافرت دارد سزاوار است که برادران دینی خود را باخبر نماید، و بر ایشان سزاوار است که در زمان برگشت او به ملاقات او آیند؛
- فصل: حقوق چهارپایان بر صاحبانشان؛
- فصل: مکروه بودن زدن بر صورت چهارپایان و هر موجود زنده؛
- فصل: هر کار لهوی باطل است مگر سه کار؛
- فصل: مکروه بودن مبالغه کردن در قیمت چهارپایان؛
- فصل: جایز بودن ازدواج کردن نرهای پرندگان و چهارپایان با دختر و مادر خود؛
- فصل: مکروه بودن اخته کردن چهارپایان و آزار جنسی آنها مگر سگها؛
- فصل: در ارتباط با مردم حتی اهل سنت سزاوار است که ادای امانت و شهادت دادن و عیادت مریض و شرکت در تشییع جنازه و رعایت حسن همسایگی و نماز در مساجد رعایت گردد؛
- فصل: استحباب ارج نهادن و احترام گذاشتن به دوستان؛
- فصل: مستحب بودن نفع دادن به برادران و دوستان، و دوری از دشمنی با مردم؛
- فصل: مستحب بودن محبت و مهربانی کردن به مردم؛
- فصل: بخشی از افراد که سزاوار نیست در برخورد با ایشان اول سلام نمود؛
- فصل: هر مؤمنی همسایه‌ای دارد که او را آزار می‌دهد؛
- فصل: مستحب بودن استثنا کردن مشیت خداوند متعال در قرآن کریم در هر مکانی که مناسب باشد؛
- فصل: مستحب بودن اخلاق نیکو برابر مردم؛
- فصل: آنکه بوسیدن دست و دهان و سر او سزاوار است؛
- فصل: حرام بودن هر دروغی مگر موارد استثنا؛
- فصل: مستحب بودن نگاه به تمامی نیکوکاران از نسل پیامبر اکرم (ص)؛
- فصل: برداشتن مقداری از خاک کعبه جایز نیست، هر که چنین کند باید آن را بازگرداند؛
- فصل: جایز نبودن برداشتن مقداری از خاک و ریگ مسجد؛
- فصل: برای هر امامی عهدی بر گردن دوستداران او می‌باشد و بر ایشان است که او را زیارت نمایند؛
- فصل: برترین بقاع متبرکه؛
- فصل: بهترین مال؛
- فصل: خداوند متعال مخلوقاتی بیشتر از فرشتگان و شیاطین نیافریده است؛
- فصل: زیارت امام حسین (ع) برترین اعمال است؛
- فصل: مستحب نبودن مسافرت برای زیارت قبور مگر زیارت قبور پیامبران و امامان (ع)؛
- فصل: برترین نیکی و والاترین حقوق؛
- فصل: سزاوار است که انسان از هر چه می‌بیند عبرت گیرد و در آن تفکر نماید؛
- فصل: هر کار نیکو و معروفی صدقه است؛
- فصل: سزاوار است که کار نیک را در حق همه انجام داد؛
- فصل: مستحب بودن انجام کار نیک در حق سادات؛
- فصل: مستحب بودن منفعت بردن مؤمنان؛
- فصل: مستحب بودن شاد نمودن مؤمنان؛
- فصل: خداوند متعال روزی‌های حال را تقسیم نمود نه روزی‌های حرام، هر که حرامی را مرتکب شود به همان اندازه از حلال او کسر می‌گردد؛
- فصل: روزی‌ها بر دو گونه است، روزی‌هایی که به خواستن و طلب بستگی دارد و روزی‌هایی که به خواستن بستگی ندارد؛
- فصل: مستحب بودن انجام مهم‌ترین کارها به صورت بدون واسطه، و انجام کارهای دیگر با نیابت دیگران؛
- فصل: سزاوار است که والاترین کارها برگزیده شود و رها نمودن کارهای پست؛
- فصل: چیزی از آثار رسول الله (ص) بدون تغییر باقی نمانده است، مگر سه چیز؛
- فصل: جاهلیت همه چیز دین حضرت ابراهیم (ع) را تضییع نموده است مگر سه چیز؛
- فصل: لذیذترین لذت‌ها؛
- فصل: بزرگترین فتنه‌ها؛
- فصل: بیشترین دشمنان؛
- فصل: اولین چیزی که با آن از خداوند متعال سرپیچی شد؛
- فصل: بهترین زنان؛
- فصل: بدترین زنان؛
- فصل: آنچه که خیر دنیا و آخرت را گرد می‌آورد؛
- فصل: در هر چیزی اسراف راه دارد جز در زنان؛
- فصل: خداوند متعال امتی را به خاطر لواط هلاک نمود و کسی را به خاطر زنا هلاک نکرد؛
- فصل: کسی که بر عمل لواط اصرار نماید مردم را به سوی خود دعوت می‌کند؛
- فصل: هیچ چیز برای خداوند متعال محبوبتر از این نیست که اطاعت گردد و از او سرپیچی نشود؛
- فصل: آنچه که تمام حیوانات می‌دانند؛
- فصل: برترین عبادت‌ها؛
- فصل: خداوند متعال از چیزی نهی ننموده است مگر اینکه در آن عصیان شد؛
- فصل: هر اناری یک دانه‌ای از بهشت دارد؛
- فصل: مشارکت در هر غذایی سزاوار است مگر انار؛
- فصل: در هر آنچه خداوند متعال حلال نموده است مصلحت بندگان است، و در هر آنچه حرام نموده مایه ضرر است؛
- فصل: بر هر برگی از گیاه کاسنی قطره‌ای از بهشت است و بر گیاه تره قطراتی از بهشت است؛
- فصل: بهترین آب بر روی زمین، و بدترین آب بر روی زمین؛
- فصل: انواع قاضیان؛
- فصل: گونه‌های مردم؛
- فصل: خداوند متعال عذاب را از قومی برطرف ننمود و آنان را گمراه نمود، مگر قوم یونس (ع)؛
- فصل: اولین کسی که وارد بهشت می‌گردد؛
- فصل: روز عاشورا بزرگترین مصیبت میان ایام را دارد؛
- فصل: هر جزع و گریه‌ای مکروه است مگر موارد استثنا؛
- فصل: هر چیزی بر امام حسین (ع) گریه نمود مگر موارد استثنا؛
- فهرست.[۲]
دربارهٔ پدیدآورنده
شیخ محمد حر عاملی (متولد ۱۰۳۳ ق، لبنان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: حسن حر عاملی، محمد حُرّ، سید حسن حسینی عاملی، علامه مجلسی، ملا محسن فیض کاشانی، سید هاشم بحرانی، مولا محمد کاشانی به اتمام رساند. او علاوه بر تدریس، به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. «جواهر السنیّه»، «صحیفه ثانیه»، «الایقاظ من الهجعه برهان علی الرجعه»، «خلق الکافر»، «وسائل الشیعه»، «هدایه الاُمّه»، «اثبات الهداه»، «بدایه الهدایه» برخی از این آثار است[۳]