ابواذینه صدفی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ابواذینه صدفی در تراجم و رجال]] - [[ابواذینه صدفی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل = ابواذینه صدفی | مداخل مرتبط = [[ابواذینه صدفی در تراجم و رجال]] - [[ابواذینه صدفی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | |||
| نام = ابواذینه صدفی | |||
| مشهور به = | |||
| نام تصویر = تصویری کهن از پایتخت قدیمی مصر.jpg | |||
| عرض تصویر = | |||
| توضیح تصویر = تصویری کهن از فسطاط پایتخت قدیمی مصر | |||
| نام کامل = ابواذینه صدفی | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| جنسیت = مرد | |||
| کنیه = | |||
| لقب = | |||
| اهل = | |||
| از قبیله = [[حضرموت]] | |||
| از تیره = | |||
| پدر = | |||
| مادر = | |||
| همسر = | |||
| پسر = | |||
| دختر = | |||
| خواهر = | |||
| برادر = | |||
| خویشاوندان = | |||
| وابستگان = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| محل زندگی = [[مصر]] | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| طول عمر = | |||
| محل دفن = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| از اصحاب = [[پیامبر خاتم]] | |||
| از طبقه = | |||
| در جنگ = | |||
| نقش‌ها = | |||
| فعالیت‌ها = | |||
| علت شهرت = | |||
| علت درگذشت = | |||
| علت شهادت = | |||
| راوی از = | |||
| روایات مشهور = | |||
| مشایخ او = | |||
| راویان از او = | |||
| آخرین راوی از او = | |||
}} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابن اثیر]] از او با عنوان [[ابواذینه عبدی]] یاد، ولی تصریح کرده که ابواذینه صدفی صحیح‌تر است<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۶.</ref>. وی از تیره صدِف از [[قبایل]] حضرموت است<ref>سمعانی، ج۳، ص۷۶ و ۵۲۸؛ ابن ماکولا، ج۱، ص۳۷۴.</ref>. زبیدی<ref>زبیدی، ج۶، ص۱۶۲.</ref> گفته است صدف، بر وزن کتف و تیره‌ای از کنده است که بعد به حضرموت منسوب شده‌اند و به دلیل مناسب نبودن کسره ما قبل «یاء» وقتی کسی را به این [[قبیله]] نسبت می‌دهند، به او صدفی می‌گویند. [[شهرت]] او به [[کنیه]] است و از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] دارد<ref>ابن حبان، ج۳، ص۴۵۱.</ref>. ابن سکن او را از [[صحابه]] می‌داند<ref>ابن حجر، ج۷، ص۷.</ref>. [[بغوی]] می‌گوید: او از [[مصر]] است و یک [[حدیث]] از طریق او از رسول خدا{{صل}} نقل شده، ولی [[صحابی]] بودنش برای من معلوم نیست<ref>مغلطای، ج۲، ص۲۵۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۷.</ref>. [[بیهقی]] نیز روایت او را از رسول خدا{{صل}} مرسل دانسته است <ref>ج۷، ص۸۲.</ref>. روایتی که وی به دلیل آن صحابی دانسته شده چنین است: از رسول خدا{{صل}} نقل کرده: | [[ابن اثیر]] از او با عنوان [[ابواذینه عبدی]] یاد، ولی تصریح کرده که ابواذینه صدفی صحیح‌تر است<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۶.</ref>. وی از تیره صدِف از [[قبایل]] حضرموت است<ref>سمعانی، ج۳، ص۷۶ و ۵۲۸؛ ابن ماکولا، ج۱، ص۳۷۴.</ref>. زبیدی<ref>زبیدی، ج۶، ص۱۶۲.</ref> گفته است صدف، بر وزن کتف و تیره‌ای از کنده است که بعد به حضرموت منسوب شده‌اند و به دلیل مناسب نبودن کسره ما قبل «یاء» وقتی کسی را به این [[قبیله]] نسبت می‌دهند، به او صدفی می‌گویند. [[شهرت]] او به [[کنیه]] است و از [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] دارد<ref>ابن حبان، ج۳، ص۴۵۱.</ref>. ابن سکن او را از [[صحابه]] می‌داند<ref>ابن حجر، ج۷، ص۷.</ref>. [[بغوی]] می‌گوید: او از [[مصر]] است و یک [[حدیث]] از طریق او از رسول خدا {{صل}} نقل شده، ولی [[صحابی]] بودنش برای من معلوم نیست<ref>مغلطای، ج۲، ص۲۵۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۷.</ref>. [[بیهقی]] نیز روایت او را از رسول خدا {{صل}} مرسل دانسته است <ref>ج۷، ص۸۲.</ref>. روایتی که وی به دلیل آن صحابی دانسته شده چنین است: از رسول خدا {{صل}} نقل کرده: «[[بهترین زنان]] شما زنانی است که علاقه‌مند و [[دوستدار]]، بچه‌زا، سازگار و بی‌دردسر، یاری‌رسان و [[نیکوکار]] باشد و [[خدا]] را در نظر بگیرد، و بدترین [[زنان]] شما زنی است که از خود صفات مردی بروز دهد و همچنین زنانی از منافقات هستند که باطلاق [[خلع]] از شوهرانشان جدا می‌شوند. کسی از این زنان وارد [[بهشت]] نمی‌شود، مگر مانند الغراب الاعصم»<ref>بیهقی، ج۷، ص۸۲؛ ابن حجر، ج، ۷، ص۷.</ref>. الغراب الاعصم، کلاغی است که یک بال یا دو بال آن سفید (یا در یک یا دو بال آن سفیدی) باشد، که مراد کلاغ نادر و کمیاب است. از این رو، برای موارد نادر و کمیاب ضرب المثل شده است. البته برای «الغراب الاعصم» معانی دیگری مانند کلاغ سرخ پا و سرخ منقار نیز گفته شده است که هر چه باشد، مراد موارد نادر است و برای موارد کمیاب ضرب المثل شده است؛ یعنی همان‌طور که کلاغی با این ویژگی بسیار نادر است، زنانی نیز که با صفات فوق وارد [[بهشت]] شوند، کم هستند.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابواذینه صدفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۱۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۴: | خط ۶۲: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
[[رده:حضرموت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۳۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. ابواذینه صدفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابواذینه صدفی در تراجم و رجال - ابواذینه صدفی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| ابواذینه صدفی | |
|---|---|
 تصویری کهن از فسطاط پایتخت قدیمی مصر | |
| نام کامل | ابواذینه صدفی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | حضرموت |
| محل زندگی | مصر |
| از اصحاب | پیامبر خاتم |
مقدمه
ابن اثیر از او با عنوان ابواذینه عبدی یاد، ولی تصریح کرده که ابواذینه صدفی صحیح‌تر است[۱]. وی از تیره صدِف از قبایل حضرموت است[۲]. زبیدی[۳] گفته است صدف، بر وزن کتف و تیره‌ای از کنده است که بعد به حضرموت منسوب شده‌اند و به دلیل مناسب نبودن کسره ما قبل «یاء» وقتی کسی را به این قبیله نسبت می‌دهند، به او صدفی می‌گویند. شهرت او به کنیه است و از رسول خدا (ص) روایت دارد[۴]. ابن سکن او را از صحابه می‌داند[۵]. بغوی می‌گوید: او از مصر است و یک حدیث از طریق او از رسول خدا (ص) نقل شده، ولی صحابی بودنش برای من معلوم نیست[۶]. بیهقی نیز روایت او را از رسول خدا (ص) مرسل دانسته است [۷]. روایتی که وی به دلیل آن صحابی دانسته شده چنین است: از رسول خدا (ص) نقل کرده: «بهترین زنان شما زنانی است که علاقه‌مند و دوستدار، بچه‌زا، سازگار و بی‌دردسر، یاری‌رسان و نیکوکار باشد و خدا را در نظر بگیرد، و بدترین زنان شما زنی است که از خود صفات مردی بروز دهد و همچنین زنانی از منافقات هستند که باطلاق خلع از شوهرانشان جدا می‌شوند. کسی از این زنان وارد بهشت نمی‌شود، مگر مانند الغراب الاعصم»[۸]. الغراب الاعصم، کلاغی است که یک بال یا دو بال آن سفید (یا در یک یا دو بال آن سفیدی) باشد، که مراد کلاغ نادر و کمیاب است. از این رو، برای موارد نادر و کمیاب ضرب المثل شده است. البته برای «الغراب الاعصم» معانی دیگری مانند کلاغ سرخ پا و سرخ منقار نیز گفته شده است که هر چه باشد، مراد موارد نادر است و برای موارد کمیاب ضرب المثل شده است؛ یعنی همان‌طور که کلاغی با این ویژگی بسیار نادر است، زنانی نیز که با صفات فوق وارد بهشت شوند، کم هستند.[۹]
