یونس بن حبیب ضبی بصری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه‍ ')
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[ابوعبدالرحمان یونس بن حبیب نحوی ضبی لیثی بصری]] اصل وی از [[عجم]] بود.<ref>الفهرست (الندیم) ۴۷. </ref> وی در سال ۸۰ هـ در قریه جبُّل در کنار دجله،<ref>الفهرست (الندیم) ۴۷. </ref> بین واسط و [[بغداد]]<ref>وفیات الاعیان ۷/۲۴۷.</ref> متولد شد و در [[بصره]] ساکن شد.<ref> فرهنگ بزرگان ۶۷۶.</ref>
[[ابوعبدالرحمان یونس بن حبیب نحوی ضبی لیثی بصری]] اصل وی از [[عجم]] بود.<ref>الفهرست (الندیم) ۴۷. </ref> وی در سال ۸۰ه‍ در قریه جبُّل در کنار دجله،<ref>الفهرست (الندیم) ۴۷. </ref> بین واسط و [[بغداد]]<ref>وفیات الاعیان ۷/۲۴۷.</ref> متولد شد و در [[بصره]] ساکن شد.<ref> فرهنگ بزرگان ۶۷۶.</ref>


ایشان از محضر [[ابوعمرو بن علاء]]<ref>الکامل فی التاریخ ۶/۱۶۵ الفهرست (الندیم) ۴۷.</ref> و [[حماد بن سلمه]]<ref>وفیات الاعیان ۷/۲۴۴.</ref> [[علم]] [[ادب]] را کسب نمود.<ref>معجم الادباء ۲۰/۶۴.</ref> او از [[زیاد بن عثمان بن زیاد بن ابی سفیان]] و دیگران [[روایت]] نقل کرده است.<ref> التاریخ الکبیر ۸/۴۱۶ الثقات ۹/۲۹۰.</ref>
ایشان از محضر [[ابوعمرو بن علاء]]<ref>الکامل فی التاریخ ۶/۱۶۵ الفهرست (الندیم) ۴۷.</ref> و [[حماد بن سلمه]]<ref>وفیات الاعیان ۷/۲۴۴.</ref> [[علم]] [[ادب]] را کسب نمود.<ref>معجم الادباء ۲۰/۶۴.</ref> او از [[زیاد بن عثمان بن زیاد بن ابی سفیان]] و دیگران [[روایت]] نقل کرده است.<ref> التاریخ الکبیر ۸/۴۱۶ الثقات ۹/۲۹۰.</ref>


وی [[امام]] نحویان بصره در [[روزگار]] خویش بود.<ref>صبح الاعشی ۲/۵۹.</ref> [[کسائی]] و دیگران از محضر او [[کسب علم]] نموده‌اند.<ref>بغیة الوعاة ۲/۳۶۵.</ref> وی در [[ادبیات]] شیوه‌ها و قیاس‌هایی داشت که مخصوص خودش بود. در بصره حلقه [[تدریس]] داشت که طلاب علم، [[اهل]] ادب و فصحای [[اعراب]] از او بهره می‌‌بردند. [[همت]] و تلاش وی جز در [[طلب علم]] صرف نشد؛ لذا نوشته‌اند در تمام [[عمر]] خود [[زن]] نگرفت. او عالم به [[شعر]]، طبقات شعرای [[عرب]] و [[حافظ]] اشعار عرب بود.<ref>الفهرست (الندیم) ۴۷ معجم الادباء ۲۰/۶۴.</ref> سرانجام در سال ۱۸۲ هـ در ۱۰۲ سالگی<ref>الکامل فی التاریخ ۶/۱۶۵. </ref> درگذشت. وی تألیفات بسیاری از جمله «کتاب معانی القرآن الکبیر»، «کتاب القرآن الصغیر»، «النوادر الکبیر»، «النوادر الصغیر»، «کتاب اللّغات»، «کتاب الأمثال»<ref>الفهرست (الندیم) ۳۷ و۴۸. </ref> و «معانی الشعر»<ref>کشف الظنون ۴/۵۰۷.</ref> برجای گذاشت.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۸۷۴.</ref>
وی [[امام]] نحویان بصره در [[روزگار]] خویش بود.<ref>صبح الاعشی ۲/۵۹.</ref> [[کسائی]] و دیگران از محضر او [[کسب علم]] نموده‌اند.<ref>بغیة الوعاة ۲/۳۶۵.</ref> وی در [[ادبیات]] شیوه‌ها و قیاس‌هایی داشت که مخصوص خودش بود. در بصره حلقه [[تدریس]] داشت که طلاب علم، [[اهل]] ادب و فصحای [[اعراب]] از او بهره می‌‌بردند. [[همت]] و تلاش وی جز در [[طلب علم]] صرف نشد؛ لذا نوشته‌اند در تمام [[عمر]] خود [[زن]] نگرفت. او عالم به [[شعر]]، طبقات شعرای [[عرب]] و [[حافظ]] اشعار عرب بود.<ref>الفهرست (الندیم) ۴۷ معجم الادباء ۲۰/۶۴.</ref> سرانجام در سال ۱۸۲ه‍ در ۱۰۲ سالگی<ref>الکامل فی التاریخ ۶/۱۶۵. </ref> درگذشت. وی تألیفات بسیاری از جمله «کتاب معانی القرآن الکبیر»، «کتاب القرآن الصغیر»، «النوادر الکبیر»، «النوادر الصغیر»، «کتاب اللّغات»، «کتاب الأمثال»<ref>الفهرست (الندیم) ۳۷ و۴۸. </ref> و «معانی الشعر»<ref>کشف الظنون ۴/۵۰۷.</ref> برجای گذاشت.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۸۷۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۳

مقدمه

ابوعبدالرحمان یونس بن حبیب نحوی ضبی لیثی بصری اصل وی از عجم بود.[۱] وی در سال ۸۰ه‍ در قریه جبُّل در کنار دجله،[۲] بین واسط و بغداد[۳] متولد شد و در بصره ساکن شد.[۴]

ایشان از محضر ابوعمرو بن علاء[۵] و حماد بن سلمه[۶] علم ادب را کسب نمود.[۷] او از زیاد بن عثمان بن زیاد بن ابی سفیان و دیگران روایت نقل کرده است.[۸]

وی امام نحویان بصره در روزگار خویش بود.[۹] کسائی و دیگران از محضر او کسب علم نموده‌اند.[۱۰] وی در ادبیات شیوه‌ها و قیاس‌هایی داشت که مخصوص خودش بود. در بصره حلقه تدریس داشت که طلاب علم، اهل ادب و فصحای اعراب از او بهره می‌‌بردند. همت و تلاش وی جز در طلب علم صرف نشد؛ لذا نوشته‌اند در تمام عمر خود زن نگرفت. او عالم به شعر، طبقات شعرای عرب و حافظ اشعار عرب بود.[۱۱] سرانجام در سال ۱۸۲ه‍ در ۱۰۲ سالگی[۱۲] درگذشت. وی تألیفات بسیاری از جمله «کتاب معانی القرآن الکبیر»، «کتاب القرآن الصغیر»، «النوادر الکبیر»، «النوادر الصغیر»، «کتاب اللّغات»، «کتاب الأمثال»[۱۳] و «معانی الشعر»[۱۴] برجای گذاشت.[۱۵]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. الفهرست (الندیم) ۴۷.
  2. الفهرست (الندیم) ۴۷.
  3. وفیات الاعیان ۷/۲۴۷.
  4. فرهنگ بزرگان ۶۷۶.
  5. الکامل فی التاریخ ۶/۱۶۵ الفهرست (الندیم) ۴۷.
  6. وفیات الاعیان ۷/۲۴۴.
  7. معجم الادباء ۲۰/۶۴.
  8. التاریخ الکبیر ۸/۴۱۶ الثقات ۹/۲۹۰.
  9. صبح الاعشی ۲/۵۹.
  10. بغیة الوعاة ۲/۳۶۵.
  11. الفهرست (الندیم) ۴۷ معجم الادباء ۲۰/۶۴.
  12. الکامل فی التاریخ ۶/۱۶۵.
  13. الفهرست (الندیم) ۳۷ و۴۸.
  14. کشف الظنون ۴/۵۰۷.
  15. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۸۷۴.