|
|
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{نبوت}}
| | #تغییر_مسیر [[آیه مس کتاب]] |
| {{مدخل مرتبط
| |
| | موضوع مرتبط = آیه مس الکتاب
| |
| | عنوان مدخل = آیه مس الکتاب
| |
| | مداخل مرتبط = [[آیه مس الکتاب در قرآن]] - [[آیه مس الکتاب در حدیث]] - [[آیه مس الکتاب در معارف و سیره حسینی]]
| |
| | پرسش مرتبط =
| |
| }}
| |
| | |
| ==مقدمه==
| |
| با جمع بین برخی [[آیات قرآنی]] پی می‌بریم که [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]]{{عم}}، [[حقیقت قرآن]] را مس کرده و از آن [[آگاهی]] دارند و لذا چنین کسانی، اقوال و بیاناتشان در شرح و توضیح و [[تفسیر قرآن]] برای همه [[حجت]] است:
| |
| | |
| ==مقدمه اول==
| |
| [[خداوند]] می‌فرماید:
| |
| {{متن قرآن|إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ * فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ * لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ}}<ref>«که این قرآنی ارجمند است * در نوشته‌ای فرو پوشیده * که جز پاکان را به آن دسترس نیست» سوره واقعه، آیه ۷۷-۷۹.</ref>.
| |
| در جمله {{متن قرآن|لَا يَمَسُّهُ}} دو احتمال است:
| |
| #جمله ناهیه باشد؛ به این معنا که: نباید [[قرآن]] را به جز افراد با طهارت مس کنند.
| |
| #جمله [[نافیه]] باشد؛ به این معنا که: حقیقت قرآن را به جز افرادی که طهارت [[نفسانی]] دارند، [[درک]] نمی‌کنند. | |
| در [[قرآن کریم]]، کلمه «مس»؛ به هر دو معنای مس ظاهری و مس [[باطنی]] به کار رفته و نیز طهارت به هر دو معنای طهارت ظاهری و طهارت باطنی به کار برده شده است.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۲۱۹.</ref>
| |
| | |
| ===مس ظاهری===
| |
| [[خداوند متعال]] می‌فرماید:
| |
| {{متن قرآن|لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً}}<ref>«اگر زنانی را که با آنان آمیزش نکرده یا برای آنها کابینی نبریده‌اید، طلاق دهید، بر شما گناهی نیست. ولی ایشان را از دهشی شایسته بهره‌مند سازید- توانگر به اندازه خویش و تنگدست به اندازه خویش- این بر نیکوکاران واجب است» سوره بقره، آیه ۲۳۶.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۲۲۰.</ref>
| |
| | |
| ===مس باطنی===
| |
| خداوند متعال می‌فرماید:
| |
| {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ}}<ref>«بی‌گمان پرهیزگاران چون دمدمه‌ای از شیطان به ایشان رسد (از خداوند) یاد می‌کنند و ناگاه دیده‌ور می‌شوند» سوره اعراف، آیه ۲۰۱.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۲۲۰.</ref>
| |
| | |
| ===طهارت ظاهری===
| |
| خداوند متعال می‌فرماید:
| |
| {{متن قرآن|وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ}}<ref>«و جامه‌ات را پاکیزه گردان،» سوره مدثر، آیه ۴.</ref>.
| |
| | |
| ===طهارت باطنی===
| |
| خداوند می‌فرماید:
| |
| {{متن قرآن|وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ}}<ref>«و آنگاه فرشتگان گفتند: ای مریم! خداوند تو را برگزید و پاکیزه داشت و بر زنان جهان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۴۲.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۲۲۰.</ref>
| |
| | |
| ==مقدمه دوم==
| |
| از برخی [[آیات]] استفاده می‌شود که [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]]{{عم}} مصداق [[واقعی]] «[[مطهرون]]» در قرآن‌اند؛
| |
| [[خداوند]] می‌فرماید:
| |
| {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref>«جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref>.
| |
| نتیجه این که: بیانات اهل بیت{{عم}} در ذیل [[آیات قرآن کریم]] برای ما [[حجت]] است.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۲۲۱.</ref>
| |
| | |
| == منابع ==
| |
| {{منابع}}
| |
| # [[پرونده:IM010404.jpg|22px]] [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱''']]
| |
| {{پایان منابع}}
| |
| | |
| == پانویس ==
| |
| {{پانویس}}
| |
| | |
| [[رده:آیه مس الکتاب]]
| |
| [[رده:مدخل]]
| |
