جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۳، بخش دوم
جز (جایگزینی متن - 'رده:(اا): پرسشهایی با ۱ پاسخ' به '') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی = [[امامت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ امامت]] | | موضوع اصلی = [[امامت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ امامت]] | ||
| تصویر = 110050.jpg | | تصویر = 110050.jpg | ||
| نمایه وابسته = [[کلیاتی از امامت (نمایه)|کلیاتی از امامت]] | | نمایه وابسته = [[کلیاتی از امامت (نمایه)|کلیاتی از امامت]] | ||
| مدخل اصلی = [[ضرورت نبوت]] | | مدخل اصلی = [[ضرورت نبوت]] | ||
خط ۱۶: | خط ۱۴: | ||
«'''تقریر مرحوم [[فاضل مقداد]] و [[علامه]] حلّی''': ادّله متکلّمین و [[فلاسفه]] [[اسلامی]] در [[اثبات]] [[ضرورت]] [[نبوّت]] عامّه و نیز [[وجود امام زنده]] در همه زمانها، به یک مبنای مشترک باز میگردد که طیّ برهانهای [[عقلی]] دیگر این کتاب، با تفصیل بیشتری مورد اشاره قرارگرفته. در اینجا، تنها به بیان دو [[متکلّم]] شهیر [[شیعه]]، جناب فاضل مقداد و [[علامه حلّی]] اشاره میگردد. | «'''تقریر مرحوم [[فاضل مقداد]] و [[علامه]] حلّی''': ادّله متکلّمین و [[فلاسفه]] [[اسلامی]] در [[اثبات]] [[ضرورت]] [[نبوّت]] عامّه و نیز [[وجود امام زنده]] در همه زمانها، به یک مبنای مشترک باز میگردد که طیّ برهانهای [[عقلی]] دیگر این کتاب، با تفصیل بیشتری مورد اشاره قرارگرفته. در اینجا، تنها به بیان دو [[متکلّم]] شهیر [[شیعه]]، جناب فاضل مقداد و [[علامه حلّی]] اشاره میگردد. | ||
* '''تقریر مرحوم فاضل مقداد''': فاضل مقداد در اثبات [[حسن]] عقلی [[بعثت]] [[انبیاء الهی]]{{عم}}، سه دلیل را برمیشمرد که ذیلاً بیان میگردد. این [[دلایل]]، به [[هدایت]] [[عقول]] [[انسانی]] به [[عالم ملکوت]] و صفات آن اشاره مینماید: {{عربی|الأولی: متعاضدة العقل فی أحکامه، کتوحید الله تعالی و قدرته و علمه، فإن تعاضد الأدلة یفید النفس طمأنینة. الثانیة: أن مالایستقل العقل بمعرفة حسنه و قبحه یعرف من النبی. الثالثة: تعریفنا کیفیات الشرع التی لاتهتدی العقول إلیها، و کذا کیفیات شکر المنعم الذی یقضی العقل بوجوبه لابکیفیته}}<ref>اللوامع الإلهیة فی المباحث الکلامیة، ص۲۴۰.</ref>. | * '''تقریر مرحوم فاضل مقداد''': فاضل مقداد در اثبات [[حسن]] عقلی [[بعثت]] [[انبیاء الهی]] {{عم}}، سه دلیل را برمیشمرد که ذیلاً بیان میگردد. این [[دلایل]]، به [[هدایت]] [[عقول]] [[انسانی]] به [[عالم ملکوت]] و صفات آن اشاره مینماید: {{عربی|الأولی: متعاضدة العقل فی أحکامه، کتوحید الله تعالی و قدرته و علمه، فإن تعاضد الأدلة یفید النفس طمأنینة. الثانیة: أن مالایستقل العقل بمعرفة حسنه و قبحه یعرف من النبی. الثالثة: تعریفنا کیفیات الشرع التی لاتهتدی العقول إلیها، و کذا کیفیات شکر المنعم الذی یقضی العقل بوجوبه لابکیفیته}}<ref>اللوامع الإلهیة فی المباحث الکلامیة، ص۲۴۰.</ref>. | ||
* '''تقریر علامه حلّی''': [[محقق طوسی]]، دراثبات [[ضرورت نبوت]] [[عامه]] مینویسد: {{عربی|البعثة حسنة لاشتمالها علی فوائد، کمعاضدة العقل فیما یدل علیه و استفاده الحکم فیمالایدل... والإخبار بالعقاب و الثواب، فیحصل اللطف للمکلف}}<ref>تجرید الاعتقاد، ص۲۱۱.</ref>. | * '''تقریر علامه حلّی''': [[محقق طوسی]]، دراثبات [[ضرورت نبوت]] [[عامه]] مینویسد: {{عربی|البعثة حسنة لاشتمالها علی فوائد، کمعاضدة العقل فیما یدل علیه و استفاده الحکم فیمالایدل... والإخبار بالعقاب و الثواب، فیحصل اللطف للمکلف}}<ref>تجرید الاعتقاد، ص۲۱۱.</ref>. | ||
علامه حلّی در شرح بیان [[محقّق طوسی]]، بیان مبسوطی در توضیح هریک از فقرات ایشان دارد، که عیناً در [[اثبات ضرورت امامت]] عامه نیز به کار میرود؛ از آن جمله میفرماید: {{عربی|منها (من ادله حس البعثه): أن یعتضاد العقل بالنقل فیما یدل العقل علیه من الأحکام، کوحدة الصانع و غیرها، و أن یستفاد الحکم من البعثة فیما لا یدل العقل علیه، کالشرائع و غیرها من مسائل الأصول. منها: أن أشخاص البشر متفاوتة فی إدراک الکمالات و تحصیل المعارف و اقتناء الفضائل، فبعضهم مستغن عن معاون لقوة نفسه و کمال إدراکه و شدة استعداده للاتصال بالأمور العالیة و بعضهم عاجز عن ذلک بالکلیة و بعضهم متوسط الحال و تتفاوت مراتب الکمال فی هذه المرتبة بحسب قربها من أحد الطرفین و بعدها عن الآخر، و فائدة النبی تکمیل الناقص من أشخاص النوع بحسب استعداداتهم المختلفة فی الزیادة و النقصان. منها: أن الأنبیاء{{عم}} یعرفون الثواب و العقاب [[علی]] الطاعة و ترکها، فیحصل للمکلف اللطف ببعثتهم، فتجب بعثتهم لهذه الفوائد}}<ref>کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، ص۳۴۶.</ref>»<ref>[[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش، محمد تقی]] و [[فرید محسنی|محسنی، فرید]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۲ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۲ ص ۲۴۶.</ref> | علامه حلّی در شرح بیان [[محقّق طوسی]]، بیان مبسوطی در توضیح هریک از فقرات ایشان دارد، که عیناً در [[اثبات ضرورت امامت]] عامه نیز به کار میرود؛ از آن جمله میفرماید: {{عربی|منها (من ادله حس البعثه): أن یعتضاد العقل بالنقل فیما یدل العقل علیه من الأحکام، کوحدة الصانع و غیرها، و أن یستفاد الحکم من البعثة فیما لا یدل العقل علیه، کالشرائع و غیرها من مسائل الأصول. منها: أن أشخاص البشر متفاوتة فی إدراک الکمالات و تحصیل المعارف و اقتناء الفضائل، فبعضهم مستغن عن معاون لقوة نفسه و کمال إدراکه و شدة استعداده للاتصال بالأمور العالیة و بعضهم عاجز عن ذلک بالکلیة و بعضهم متوسط الحال و تتفاوت مراتب الکمال فی هذه المرتبة بحسب قربها من أحد الطرفین و بعدها عن الآخر، و فائدة النبی تکمیل الناقص من أشخاص النوع بحسب استعداداتهم المختلفة فی الزیادة و النقصان. منها: أن الأنبیاء {{عم}} یعرفون الثواب و العقاب [[علی]] الطاعة و ترکها، فیحصل للمکلف اللطف ببعثتهم، فتجب بعثتهم لهذه الفوائد}}<ref>کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، ص۳۴۶.</ref>»<ref>[[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش، محمد تقی]] و [[فرید محسنی|محسنی، فرید]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۲ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۲ ص ۲۴۶.</ref> | ||
== [[:رده:آثار امامت|منبعشناسی جامع امامت]] == | == [[:رده:آثار امامت|منبعشناسی جامع امامت]] == |