اسحاق بن محمد نخعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسحاق بن محمد نخعی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسحاق بن محمد نخعی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابویعقوب اسحاق بن محمد بن احمد بن ابان نخعی احمر کوفی]] [[اهل کوفه]] و از [[فرزندان حارث نخعی]]، [[برادر]] [[مالک اشتر]] بود.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.</ref> به اسحاق از آن جهت احمر می‌‌گفتند که [[مرض]] برص (پیسی) داشت و بدنش را رنگ می‌‌کرد.<ref>الوافی بالوفیات، ج۸، ص۴۲۲.</ref> ابویعقوب [[رئیس]] [[فرقه]] اسحاقیه<ref>اسحاقیه فرقه ای از کیسانیه و یا نصیریه هستند که معتقد به حلول خدا در علی{{ع}} می‌باشند التعریفات جرجانی، ص۳۸؛ دائرة المعارف تشیع، ج۲، ص۱۳۰.</ref> در [[مدائن]] بود و درباره [[حضرت علی]] و سایر [[امامان]]{{ع}} [[مبالغه]] می‌‌کرد و از [[غلات]] به شمار می‌‌رفت. وی از افرادی چون [[عبیدالله بن محمد عیشی]] و [[ابراهیم بن بشار رمادی]] [[روایت]] کرده و راویانی مانند [[ابن مرزبان]] و [[ابوسهل قطان]] از وی روایت نقل کرده‌اند و [[محمد بن خلف وکیع]] و [[محمد بن داود بن جراح]] در باب [[الکوفه]] [[بغداد]] [[شاگرد]] او بوده‌اند.<ref> لسان المیزان، ج۱، ص۳۷۰.</ref>
[[ابویعقوب اسحاق بن محمد بن احمد بن ابان نخعی احمر کوفی]] [[اهل کوفه]] و از [[فرزندان حارث نخعی]]، [[برادر]] [[مالک اشتر]] بود.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.</ref> به اسحاق از آن جهت احمر می‌‌گفتند که [[مرض]] برص (پیسی) داشت و بدنش را رنگ می‌‌کرد.<ref>الوافی بالوفیات، ج۸، ص۴۲۲.</ref> ابویعقوب [[رئیس]] [[فرقه]] اسحاقیه<ref>اسحاقیه فرقه ای از کیسانیه و یا نصیریه هستند که معتقد به حلول خدا در علی{{ع}} می‌باشند التعریفات جرجانی، ص۳۸؛ دائرة المعارف تشیع، ج۲، ص۱۳۰.</ref> در [[مدائن]] بود و درباره [[حضرت علی]] و سایر [[امامان]]{{ع}} [[مبالغه]] می‌‌کرد و از [[غلات]] به شمار می‌‌رفت. وی از افرادی چون [[عبیدالله بن محمد عیشی]] و [[ابراهیم بن بشار رمادی]] [[روایت]] کرده و راویانی مانند [[ابن مرزبان]] و [[ابوسهل قطان]] از وی روایت نقل کرده‌اند و [[محمد بن خلف وکیع]] و [[محمد بن داود بن جراح]] در باب [[الکوفه]] [[بغداد]] [[شاگرد]] او بوده‌اند.<ref> لسان المیزان، ج۱، ص۳۷۰.</ref>
خط ۵: خط ۵:
برخی [[عالمان شیعه]] و [[سنی]] نخعی را [[دروغگو]]، جاعل [[حدیث]] و دارای [[عقیده]] [[پلید]] دانسته‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۲۹.</ref> [[نجاشی]] هم [[روایات]] وی را مشکوک توصیف کرده و خود او را [[معدن]] تخلیط می‌‌داند، از آن رو که باکی ندارد از چه کسی، چه چیزی را نقل کند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸ و ج۲، ص۲۲۳.</ref>
برخی [[عالمان شیعه]] و [[سنی]] نخعی را [[دروغگو]]، جاعل [[حدیث]] و دارای [[عقیده]] [[پلید]] دانسته‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۲۹.</ref> [[نجاشی]] هم [[روایات]] وی را مشکوک توصیف کرده و خود او را [[معدن]] تخلیط می‌‌داند، از آن رو که باکی ندارد از چه کسی، چه چیزی را نقل کند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸ و ج۲، ص۲۲۳.</ref>


آثار او عبارت‌اند از: اخبار السیّد؛ مجالس هشام التخلیط<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.</ref> و الصراط (در [[توحید]])<ref>الاعلام، ج۱، ص۲۹۵.</ref> اسحاق در سال ۲۸۶ هـ [[وفات]] یافت <ref>لسان المیزان، ج۱، ص۳۷۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۷۲.</ref>
آثار او عبارت‌اند از: اخبار السیّد؛ مجالس هشام التخلیط<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.</ref> و الصراط (در [[توحید]])<ref>الاعلام، ج۱، ص۲۹۵.</ref> اسحاق در سال ۲۸۶ه‍ [[وفات]] یافت <ref>لسان المیزان، ج۱، ص۳۷۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۷۲.</ref>


==جستارهای وابسته ==
==جستارهای وابسته ==
خط ۱۹: خط ۱۹:


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:طبقه هفتم راویان]]
[[رده:اصحاب امام جواد]]
[[رده:اصحاب امام هادی]]
[[رده:اصحاب امام عسکری]]
[[رده: نخعی]]
[[رده: کوفیان]]
[[رده: بصریان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۳

آشنایی اجمالی

ابویعقوب اسحاق بن محمد بن احمد بن ابان نخعی احمر کوفی اهل کوفه و از فرزندان حارث نخعی، برادر مالک اشتر بود.[۱] به اسحاق از آن جهت احمر می‌‌گفتند که مرض برص (پیسی) داشت و بدنش را رنگ می‌‌کرد.[۲] ابویعقوب رئیس فرقه اسحاقیه[۳] در مدائن بود و درباره حضرت علی و سایر امامان(ع) مبالغه می‌‌کرد و از غلات به شمار می‌‌رفت. وی از افرادی چون عبیدالله بن محمد عیشی و ابراهیم بن بشار رمادی روایت کرده و راویانی مانند ابن مرزبان و ابوسهل قطان از وی روایت نقل کرده‌اند و محمد بن خلف وکیع و محمد بن داود بن جراح در باب الکوفه بغداد شاگرد او بوده‌اند.[۴]

برخی عالمان شیعه و سنی نخعی را دروغگو، جاعل حدیث و دارای عقیده پلید دانسته‌اند.[۵] نجاشی هم روایات وی را مشکوک توصیف کرده و خود او را معدن تخلیط می‌‌داند، از آن رو که باکی ندارد از چه کسی، چه چیزی را نقل کند.[۶]

آثار او عبارت‌اند از: اخبار السیّد؛ مجالس هشام التخلیط[۷] و الصراط (در توحید)[۸] اسحاق در سال ۲۸۶ه‍ وفات یافت [۹].[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.
  2. الوافی بالوفیات، ج۸، ص۴۲۲.
  3. اسحاقیه فرقه ای از کیسانیه و یا نصیریه هستند که معتقد به حلول خدا در علی(ع) می‌باشند التعریفات جرجانی، ص۳۸؛ دائرة المعارف تشیع، ج۲، ص۱۳۰.
  4. لسان المیزان، ج۱، ص۳۷۰.
  5. معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۲۹.
  6. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸ و ج۲، ص۲۲۳.
  7. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.
  8. الاعلام، ج۱، ص۲۹۵.
  9. لسان المیزان، ج۱، ص۳۷۰.
  10. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۷۲.