اسحاق بن محمد نخعی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵: | خط ۵: | ||
برخی [[عالمان شیعه]] و [[سنی]] نخعی را [[دروغگو]]، جاعل [[حدیث]] و دارای [[عقیده]] [[پلید]] دانستهاند.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۲۹.</ref> [[نجاشی]] هم [[روایات]] وی را مشکوک توصیف کرده و خود او را [[معدن]] تخلیط میداند، از آن رو که باکی ندارد از چه کسی، چه چیزی را نقل کند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸ و ج۲، ص۲۲۳.</ref> | برخی [[عالمان شیعه]] و [[سنی]] نخعی را [[دروغگو]]، جاعل [[حدیث]] و دارای [[عقیده]] [[پلید]] دانستهاند.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۲۹.</ref> [[نجاشی]] هم [[روایات]] وی را مشکوک توصیف کرده و خود او را [[معدن]] تخلیط میداند، از آن رو که باکی ندارد از چه کسی، چه چیزی را نقل کند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸ و ج۲، ص۲۲۳.</ref> | ||
آثار او عبارتاند از: اخبار السیّد؛ مجالس هشام التخلیط<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.</ref> و الصراط (در [[توحید]])<ref>الاعلام، ج۱، ص۲۹۵.</ref> اسحاق در سال | آثار او عبارتاند از: اخبار السیّد؛ مجالس هشام التخلیط<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.</ref> و الصراط (در [[توحید]])<ref>الاعلام، ج۱، ص۲۹۵.</ref> اسحاق در سال ۲۸۶ه [[وفات]] یافت <ref>لسان المیزان، ج۱، ص۳۷۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۷۲.</ref> | ||
==جستارهای وابسته == | ==جستارهای وابسته == | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:طبقه هفتم راویان]] | |||
[[رده:اصحاب امام جواد]] | |||
[[رده:اصحاب امام هادی]] | |||
[[رده:اصحاب امام عسکری]] | |||
[[رده: نخعی]] | |||
[[رده: کوفیان]] | |||
[[رده: بصریان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۳
آشنایی اجمالی
ابویعقوب اسحاق بن محمد بن احمد بن ابان نخعی احمر کوفی اهل کوفه و از فرزندان حارث نخعی، برادر مالک اشتر بود.[۱] به اسحاق از آن جهت احمر میگفتند که مرض برص (پیسی) داشت و بدنش را رنگ میکرد.[۲] ابویعقوب رئیس فرقه اسحاقیه[۳] در مدائن بود و درباره حضرت علی و سایر امامان(ع) مبالغه میکرد و از غلات به شمار میرفت. وی از افرادی چون عبیدالله بن محمد عیشی و ابراهیم بن بشار رمادی روایت کرده و راویانی مانند ابن مرزبان و ابوسهل قطان از وی روایت نقل کردهاند و محمد بن خلف وکیع و محمد بن داود بن جراح در باب الکوفه بغداد شاگرد او بودهاند.[۴]
برخی عالمان شیعه و سنی نخعی را دروغگو، جاعل حدیث و دارای عقیده پلید دانستهاند.[۵] نجاشی هم روایات وی را مشکوک توصیف کرده و خود او را معدن تخلیط میداند، از آن رو که باکی ندارد از چه کسی، چه چیزی را نقل کند.[۶]
آثار او عبارتاند از: اخبار السیّد؛ مجالس هشام التخلیط[۷] و الصراط (در توحید)[۸] اسحاق در سال ۲۸۶ه وفات یافت [۹].[۱۰]
جستارهای وابسته
- مالک اشتر (برادر)
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.
- ↑ الوافی بالوفیات، ج۸، ص۴۲۲.
- ↑ اسحاقیه فرقه ای از کیسانیه و یا نصیریه هستند که معتقد به حلول خدا در علی(ع) میباشند التعریفات جرجانی، ص۳۸؛ دائرة المعارف تشیع، ج۲، ص۱۳۰.
- ↑ لسان المیزان، ج۱، ص۳۷۰.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۲۹.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸ و ج۲، ص۲۲۳.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.
- ↑ الاعلام، ج۱، ص۲۹۵.
- ↑ لسان المیزان، ج۱، ص۳۷۰.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۷۲.