[[حدیث غدیر]]، [[کلام]] [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] {{صل}} در تعیین [[امام علی|علی بن ابی طالب]] {{ع}} به [[جانشینی]] خویش است که معروف‌ترین جملۀ آن {{متن حدیث|من کنت مولاه فهذا علیّ مولاه}} است. در نگاه وسیع‌تر، احادیث غدیر، روایاتی است که برای [[امامت]] [[امام علی|حضرت امیر]] {{ع}} و [[خلافت]] و [[وصایت]] او به آنها [[استدلال]] می‌شود و [[دلیل]] [[شایستگی]] و [[افضلیّت]] او بر دیگران در همۀ جهات است.
اینگونه [[احادیث]] بسیار است، بخشی از آنها عبارت‌اند از: [[حدیث امامت]]، [[حدیث باب حطه]]، [[حدیث تشبیه]]، [[حدیث تهنیت]]، [[حدیث ثقلین]]، [[حدیث خلافت]]، [[حدیث رایت]]، [[حدیث رد شمس]]، [[حدیث سد ابواب]]، [[حدیث سفینه نوح]]، [[حدیث دوازده جانشین]]، [[حدیث سلسلة الذهب]]، [[حدیث طیر مشوی]]، [[حدیث مدینة العلم]]، [[حدیث منزلت]]، [[حدیث ولایت]]، [[حدیث یوم‌الدار]] و [[احادیث]] فراوان دیگری که در کتب [[روایی]] و [[مناقب]] آمده است<ref>از جمله، بحار الأنوار، ج ۲۳ و ۲۴،۳۵،۳۶،۳۷ و مجلّدات احقاق الحق و عبقات الأنوار.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۲.</ref>
