'''حمراء الاسد''' کوه سرخی است در ۲۰ کیلومتری جنوب [[مدینه]] که غزوه‌ای با همین نام در آن روی داده است.
== آشنایی اجمالی ==
«حمراء الاسد» کوه سرخی است در ۲۰ کیلومتری جنوب [[مدینه]]<ref>یاقوت حموی و بکری هم از واقع شدن این موضع در ۸ میلی مدینه خبر داده‌اند. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۰۱؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۴۶۸.</ref>، این منطقه در جنوب مسیر [[ذوالحلیفه]] به [[مکه]] و در کناره چپ "عقیق الحسا" در راه مدینه به الفُرُع واقع است و از دره آن می‌‌گذرد. مؤلفین [[سیره]] و [[تاریخ]]، از این مکان در ضمن غزوه‌ای با همین نام فراوان یاد کرده‌اند<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۱۰۲؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۳۸-۳۳۹؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ، ج۲، ص۵۳۴-۵۳۶.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۱۰۵-۱۰۶؛ [[یدالله حاجی‌زاده|حاجی‌زاده، یدالله]]، [[غزوه حمراء الاسد (مقاله)|غزوه حمراء الاسد]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص۱۵۵-۱۶۰؛ [[منصور داداش نژاد|داداش نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|مقاله «محمد رسول الله»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص۶۱.</ref>
== غزوه حمراء الاسد ==
{{اصلی|غزوه حمراء الاسد}}
[[نبرد اُحد]] در آغاز به نفع [[مسلمانان]] پیش رفت؛ اما در پایان به [[شهادت]] جمعی از [[یاران پیامبر]] و [[پیروزی]] [[قریش]] انجامید. [[قریشیان]] پس از [[نبرد]]، [[سال]] [[آینده]] را برای رویارویی بعدی معین کردند و سپس به سمت [[مکه]] بازگشتند؛ اما در نخستین منزلگاه [[تصمیم]] گرفتند به [[مدینه]] باز گردند و کار [[مسلمانان]] را همانجا یکسره کنند. آنها در "[[روحاء]]" در دو منزلی [[مدینه]]<ref>مطهر بن طاهر مقدسی، احسن التقاسیم، ص۱۰۶؛ عبدالله بن عبدالعزیز البکری الاندلسی، معجم مااستعجم، ج۲، ص۶۸۱-۶۸۲.</ref> (سی یا [[چهل]] میلی [[مدینه]])<ref>عبدالله بن عبدالعزیز البکری الاندلسی، معجم ما استعجم، ج۲، ص۶۸۱؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۷۶.</ref> اردو زدند. برخی از بزرگانشان مانند [[صفوان بن امیه]] با این [[اقدام]] مخالف بودند؛ زیرا به [[پیروزی]] خود [[اطمینان]] نداشتند<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۳۹؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۱۰۲-۱۰۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۳۸.</ref>.
[[پیامبر]] {{صل}} نیز احتمال بازگشت آنان را بعید نمی‌دانسته است؛ از این رو فردای [[نبرد]] [[اُحد]]، [[تصمیم]] گرفت [[سپاه]] [[دشمن]] را تعقیب کند<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۴۲۸؛ عزالدین ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۶۴.</ref>.
سپاه اسلام در حمراء الاسد اردو زدند، اما بدون درگیری و با بازگشت [[قریش]] به [[مکه]] و پس از سه روز توقف<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۱۰۲؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۵۳۵</ref> به [[مدینه]] بازگشت<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۴۰؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۱۰۴.</ref>.<ref>[[یدالله حاجی‌زاده|حاجی‌زاده، یدالله]]، [[غزوه حمراء الاسد (مقاله)|غزوه حمراء الاسد]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص۱۵۵-۱۶۰؛ [[منصور داداش نژاد|داداش نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|مقاله «محمد رسول الله»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص۶۱.</ref>
