←اهل الشوکه صاحبان قدرت
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
قدرت اساس [[علم سیاست]] را تشکیل می‌دهد و برخی سیاست را علم قدرت خوانده‌اند. در قرآن کریم قوت و قدرت مظاهر مختلفی دارد از جمله مطلق نیرو، توانایی برای هر کاری (که مختص [[ذات الهی]] است) عِدّه و عُدّه (نفرات و تجهیزات و [[سلاح]])، نیروی بدنی و [[توانایی جسمی]]، [[ثروت]] و [[فرزندان]]، [[یاران]] و نیروهای کمکی، [[جوانی]] و نیروی جوانی، نیرو و قدرت علم و عمل<ref>محمود سرمدی، «قوی/قوة»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۷۷۹-۱۷۸۰.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۴.</ref> | قدرت اساس [[علم سیاست]] را تشکیل می‌دهد و برخی سیاست را علم قدرت خوانده‌اند. در قرآن کریم قوت و قدرت مظاهر مختلفی دارد از جمله مطلق نیرو، توانایی برای هر کاری (که مختص [[ذات الهی]] است) عِدّه و عُدّه (نفرات و تجهیزات و [[سلاح]])، نیروی بدنی و [[توانایی جسمی]]، [[ثروت]] و [[فرزندان]]، [[یاران]] و نیروهای کمکی، [[جوانی]] و نیروی جوانی، نیرو و قدرت علم و عمل<ref>محمود سرمدی، «قوی/قوة»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۷۷۹-۱۷۸۰.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۴.</ref> | ||
==[[اهل]] | ==[[اهل الشوکه]] ([[صاحبان قدرت]])== | ||
یکی از راه‌های [[کسب قدرت]] در [[دولت اسلامی]] و [[مشروعیت‌بخشی]] به [[قدرت]]، [[رأی]] و تشخیص [[مردم]] است؛ اما اینکه رأی و تشخیص [[توده]] مردم را با چه شیوه‌ای و از کدام راه می‌توان به دست آورد نظرات گوناگونی مطرح شده است. گروهی [[بیعت]] و عدهای نظر [[اهل حل و عقد]]، عدهای دیگر [[نظریه اکثریت]] و در نهایت عدهای دیگر [[انتخاب]] توسط صاحبان اصلی قدرت یا اهل الشوکه را مطرح کرده‌اند که روش اخیر را به عموم [[اهل تسنن]] نسبت می‌دهند. به نظر اهل تسنن منظور از اهل [[شوکت]] و [[اقتدار]] همان توده مردم یا [[جمهور]] مردم هستند. | یکی از راه‌های [[کسب قدرت]] در [[دولت اسلامی]] و [[مشروعیت‌بخشی]] به [[قدرت]]، [[رأی]] و تشخیص [[مردم]] است؛ اما اینکه رأی و تشخیص [[توده]] مردم را با چه شیوه‌ای و از کدام راه می‌توان به دست آورد نظرات گوناگونی مطرح شده است. گروهی [[بیعت]] و عدهای نظر [[اهل حل و عقد]]، عدهای دیگر [[نظریه اکثریت]] و در نهایت عدهای دیگر [[انتخاب]] توسط صاحبان اصلی قدرت یا اهل الشوکه را مطرح کرده‌اند که روش اخیر را به عموم [[اهل تسنن]] نسبت می‌دهند. به نظر اهل تسنن منظور از اهل [[شوکت]] و [[اقتدار]] همان توده مردم یا [[جمهور]] مردم هستند. | ||
[[ابن تیمیه]] [[انتخاب امام]] و [[خلیفه]] را توسط اهل الشوکه و صاحبان قدرت به عموم اهل تسنن نسبت می‌دهد و می‌گوید [[مذهب]] [[سنی]] [[معتقد]] است که [[امامت]] شکل [[مشروع]] نمی‌گیرد، مگر آنکه توسط اهل شوکت و صاحبان اصلی قدرت [[تأیید]] و برگزیده شود. | [[ابن تیمیه]] [[انتخاب امام]] و [[خلیفه]] را توسط اهل الشوکه و صاحبان قدرت به عموم اهل تسنن نسبت می‌دهد و می‌گوید [[مذهب]] [[سنی]] [[معتقد]] است که [[امامت]] شکل [[مشروع]] نمی‌گیرد، مگر آنکه توسط اهل شوکت و صاحبان اصلی قدرت [[تأیید]] و برگزیده شود. | ||