مربد ابنی‌ثعلبه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
«مربد» محلی برای نگهداری و فروش شتران است و نیز محل نگهداری و خشک کردن خرما.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۹۸.</ref> «مربد ابنی‌ثعلبه»، زمینی بود در [[مدینه]] از آن [[سهل]] و [[سهیل]] [[یتیمان]] [[عمرو بن عباد بن ثعلبه]] از [[بنی نجار]]، که تحت [[کفالت]] [[معاذ بن عَفراء]] قرار داشتند. با ورود [[رسول خدا]]{{صل}} به مدینه، [[معوّذ بن عفراء]] آن را خرید و در [[اختیار]] [[مسلمانان]] قرار داد و رسول خدا{{صل}} هم در آن مسجدی بنا نمود.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۵-۴۹۶؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۳۹۶.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۲۸۸.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۶
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«مربد» محلی برای نگهداری و فروش شتران است و نیز محل نگهداری و خشک کردن خرما.[۱] «مربد ابنی‌ثعلبه»، زمینی بود در مدینه از آن سهل و سهیل یتیمان عمرو بن عباد بن ثعلبه از بنی نجار، که تحت کفالت معاذ بن عَفراء قرار داشتند. با ورود رسول خدا(ص) به مدینه، معوّذ بن عفراء آن را خرید و در اختیار مسلمانان قرار داد و رسول خدا(ص) هم در آن مسجدی بنا نمود.[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۹۸.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۵-۴۹۶؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۳۹۶.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۸۸.