آل صفوان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
آنان، [[فرزندان]] [[سعد بن زید تمیم]] به شمار آمده، پس از صوفه عهده‌دار | آنان، [[فرزندان]] [[سعد بن زید تمیم]] به شمار آمده، پس از صوفه عهده‌دار منصب اجازه به [[حجاج]] شدند <ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۲۰.</ref>. نخستین کسی که از این [[خاندان]] عهده‌دار این منصب شد، [[صفوان بن حارث]]<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۷، ص۲۰۶.</ref> (جناب) بن شجنه بود<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۲۰؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۷، ص۲۰۶؛ ابن قتیبه، المعارف، ص۷۹.</ref>. این منصب، پیوسته در این [[خاندان]] دست به دست می‌شد تا اینکه [[اسلام]] ظهور کرد. آخرین شخص از این طایفه را که عهده‌دار این منصب بود [[کرب بن صفوان]] شمرده‌اند<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[قبایل عرب مکه (مقاله)|قبایل عرب مکه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲]]، ص۲۲۲.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۲
مقدمه
آنان، فرزندان سعد بن زید تمیم به شمار آمده، پس از صوفه عهده‌دار منصب اجازه به حجاج شدند [۱]. نخستین کسی که از این خاندان عهده‌دار این منصب شد، صفوان بن حارث[۲] (جناب) بن شجنه بود[۳]. این منصب، پیوسته در این خاندان دست به دست می‌شد تا اینکه اسلام ظهور کرد. آخرین شخص از این طایفه را که عهده‌دار این منصب بود کرب بن صفوان شمرده‌اند[۴].
منابع
پانویس
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۲۰.
- ↑ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۷، ص۲۰۶.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۲۰؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۷، ص۲۰۶؛ ابن قتیبه، المعارف، ص۷۹.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، قبایل عرب مکه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲، ص۲۲۲.