فقه در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

 
خط ۱۰۹: خط ۱۰۹:
== مبانی فقهی امام خمینی ==
== مبانی فقهی امام خمینی ==
از مجموع نظرات [[امام]] مبانی [[فقهی]] زیر برداشت می‌گردد:
از مجموع نظرات [[امام]] مبانی [[فقهی]] زیر برداشت می‌گردد:
# تأکید بر [[فقه]] سنّتی (فقه جواهری)؛ حضرت امام شیوه [[سلف صالح]] را در [[استنباط]]، به عنوان یک اصل مسلّم در احکام فردی، [[اجتماعی]]، [[سیاسی]]، [[اقتصادی]] و... پذیرفته و بر آن تأکید می‌ورزید<ref>وصیت‌نامه سیاسی - الهی، ص۵۳؛ صحیفه امام، ج۱۸، ص۷۱.</ref>. منظور [[امام راحل]] از (فقه سنتی)، فقهی است که بر پایه [[سنّت]] و روش موروث از فقهای عظام و رؤسای [[مذهب شیعه]] اثنی‌عشری [[استوار]] است<ref>الاجتهاد و التقلید، ص۱۵.</ref>.
# تأکید بر [[فقه]] سنّتی (فقه جواهری)؛ حضرت امام شیوه سلف صالح را در [[استنباط]]، به عنوان یک اصل مسلّم در احکام فردی، [[اجتماعی]]، [[سیاسی]]، [[اقتصادی]] و... پذیرفته و بر آن تأکید می‌ورزید<ref>وصیت‌نامه سیاسی - الهی، ص۵۳؛ صحیفه امام، ج۱۸، ص۷۱.</ref>. منظور [[امام راحل]] از (فقه سنتی)، فقهی است که بر پایه [[سنّت]] و روش موروث از فقهای عظام و رؤسای [[مذهب شیعه]] اثنی‌عشری [[استوار]] است<ref>الاجتهاد و التقلید، ص۱۵.</ref>.
# توجه به عنصر [[زمان]] و مکان؛ بنا به دیدگاه امام راحل، زمان و مکان دو عنصر تعیین‌کننده در اجتهادند و مسأله‌ای که در قدیم دارای حکمی بوده است به ظاهر همان مسأله در روابط [[حاکم]] بر [[سیاست]] و [[اجتماع]] و [[اقتصاد]] یک [[نظام]] ممکن است [[حکم]] جدیدی پیدا کند. از این رو [[شناخت]] زمان و مکان را از شرایط [[اجتهاد]] می‌دانست<ref>الاجتهاد و التقلید، المقدمه، ص۱۶؛ صحیفه امام، ج۲۱، ص۲۸۹.</ref>.
# توجه به عنصر [[زمان]] و مکان؛ بنا به دیدگاه امام راحل، زمان و مکان دو عنصر تعیین‌کننده در اجتهادند و مسأله‌ای که در قدیم دارای حکمی بوده است به ظاهر همان مسأله در روابط [[حاکم]] بر [[سیاست]] و [[اجتماع]] و [[اقتصاد]] یک [[نظام]] ممکن است [[حکم]] جدیدی پیدا کند. از این رو [[شناخت]] زمان و مکان را از شرایط [[اجتهاد]] می‌دانست<ref>الاجتهاد و التقلید، المقدمه، ص۱۶؛ صحیفه امام، ج۲۱، ص۲۸۹.</ref>.
# دخالت عنصر [[حکومت]] و [[حکومتی]] [[اندیشیدن]]؛ بی‌توجهی به عنصر حکومت، دور داشتن فقه از محور حکومتی، [[قدرت]] اداره جامعه را از فقه گرفته، آن را دچار بن بست خواهد ساخت. ایشان با شناخت دقیق و عمیق از [[فقه اسلامی]] و حکومت، از [[مصالح]] نظام، [[دفاع]] می‌نماید<ref>صحیفه امام، ج۲۱، ص۳۳۵.</ref>.
# دخالت عنصر [[حکومت]] و [[حکومتی]] [[اندیشیدن]]؛ بی‌توجهی به عنصر حکومت، دور داشتن فقه از محور حکومتی، [[قدرت]] اداره جامعه را از فقه گرفته، آن را دچار بن بست خواهد ساخت. ایشان با شناخت دقیق و عمیق از [[فقه اسلامی]] و حکومت، از [[مصالح]] نظام، [[دفاع]] می‌نماید<ref>صحیفه امام، ج۲۱، ص۳۳۵.</ref>.
۱۱۲٬۲۵۸

ویرایش