ثعلبة بن میمون اسدی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(جایگزینی صفحه با '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = ثعلبة بن میمون اسدی کوفی در رجال و تراجم| پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابواسحاق ثعلبة بن میمون أسدی کوفی اهل کوفه<ref>رجال الطوسی ۳۴۵.</ref> و از موالی بنی اسد و بنی سلامه بود<ref>رجال النجاشی...')
برچسب‌ها: جایگزین شد پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ثعلبة بن میمون اسدی کوفی در رجال و تراجم]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ثعلبة بن میمون اسدی کوفی در رجال و تراجم]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابواسحاق ثعلبة بن میمون أسدی کوفی]] [[اهل کوفه]]<ref>رجال الطوسی ۳۴۵.</ref> و از [[موالی]] [[بنی اسد]] و [[بنی سلامه]] بود<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۴.</ref> و در زمره [[اصحاب]] [[امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{عم}} به شمار می‌‌رفت<ref>رجال الطوسی ۱۶۱ و۳۴۵.</ref> و از آن دو [[بزرگوار]] روایاتی نقل کرده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۴ رجال الطوسی ۱۶۱ و۳۴۵.</ref> از محدثانی چون [[زراره]]،<ref>اختیار معرفة الرجال ۶، ۱۲ و ۱۱۴.</ref> [[ابوبکر حضرمی]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۶، ۱۲ و ۱۱۴.</ref> و [[علی بن مغیره]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۶، ۱۲ و ۱۱۴.</ref> نیز [[روایت]] کرده است. وی از [[فقیهان]] و [[دانشمندان شیعه]] بود و با [[علم قرائت]]، نحو و لغت نیز آشنایی کامل داشت.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۴.</ref> کسانی چون [[ظریف بن ناصح]]،<ref>تنقیح المقال ۱/۱۹۶.</ref> [[حسن بن علی بن فضال]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۴۱۲ لسان المیزان ۲/۸۲.</ref> و [[محمد بن اسماعیل بن بزیع]]<ref>جامع الرواة ۱/۱۴۱ منتهی المقال ۱/۲۰۳.</ref> از او روایت شنیده و نقل کرده‌اند. او از [[محدثان]] مورد [[اعتماد]]، فردی صاحب نام، موجّه، [[خیّر]] و [[نیکوکار]] بود و زیاد به [[عبادت]] می‌‌پرداخت و زاهدانه [[زندگی]] می‌‌کرد.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۴.</ref> وی دارای تألیفی به نام کتاب الحدیث بوده است<ref>الذریعه ۶/۳۱۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۱۶.</ref>
[[ابواسحاق ثعلبة بن میمون أسدی کوفی]] [[اهل کوفه]]<ref>رجال الطوسی ۳۴۵.</ref> و از [[موالی]] [[بنی اسد]] و [[بنی سلامه]] بود<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۴.</ref> و در زمره [[اصحاب]] [[امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{عم}} به شمار می‌‌رفت<ref>رجال الطوسی ۱۶۱ و۳۴۵.</ref> و از آن دو [[بزرگوار]] روایاتی نقل کرده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۴ رجال الطوسی ۱۶۱ و۳۴۵.</ref> از محدثانی چون [[زراره]]،<ref>اختیار معرفة الرجال ۶، ۱۲ و ۱۱۴.</ref> [[ابوبکر حضرمی]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۶، ۱۲ و ۱۱۴.</ref> و [[علی بن مغیره]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۶، ۱۲ و ۱۱۴.</ref> نیز [[روایت]] کرده است. وی از [[فقیهان]] و [[دانشمندان شیعه]] بود و با [[علم قرائت]]، نحو و لغت نیز آشنایی کامل داشت.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۴.</ref> کسانی چون [[ظریف بن ناصح]]،<ref>تنقیح المقال ۱/۱۹۶.</ref> [[حسن بن علی بن فضال]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۴۱۲ لسان المیزان ۲/۸۲.</ref> و [[محمد بن اسماعیل بن بزیع]]<ref>جامع الرواة ۱/۱۴۱ منتهی المقال ۱/۲۰۳.</ref> از او روایت شنیده و نقل کرده‌اند. او از [[محدثان]] مورد [[اعتماد]]، فردی صاحب نام، موجّه، [[خیّر]] و [[نیکوکار]] بود و زیاد به [[عبادت]] می‌‌پرداخت و زاهدانه [[زندگی]] می‌‌کرد.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۹۴.</ref> وی دارای تألیفی به نام کتاب الحدیث بوده است<ref>الذریعه ۶/۳۱۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۱۶.</ref>
خط ۱۲: خط ۱۲:


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب امام صادق]]
[[رده:اصحاب امام کاظم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۴

آشنایی اجمالی

ابواسحاق ثعلبة بن میمون أسدی کوفی اهل کوفه[۱] و از موالی بنی اسد و بنی سلامه بود[۲] و در زمره اصحاب امام صادق و امام کاظم(ع) به شمار می‌‌رفت[۳] و از آن دو بزرگوار روایاتی نقل کرده است.[۴] از محدثانی چون زراره،[۵] ابوبکر حضرمی[۶] و علی بن مغیره[۷] نیز روایت کرده است. وی از فقیهان و دانشمندان شیعه بود و با علم قرائت، نحو و لغت نیز آشنایی کامل داشت.[۸] کسانی چون ظریف بن ناصح،[۹] حسن بن علی بن فضال[۱۰] و محمد بن اسماعیل بن بزیع[۱۱] از او روایت شنیده و نقل کرده‌اند. او از محدثان مورد اعتماد، فردی صاحب نام، موجّه، خیّر و نیکوکار بود و زیاد به عبادت می‌‌پرداخت و زاهدانه زندگی می‌‌کرد.[۱۲] وی دارای تألیفی به نام کتاب الحدیث بوده است[۱۳].[۱۴]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی ۳۴۵.
  2. رجال النجاشی ۱/۲۹۴.
  3. رجال الطوسی ۱۶۱ و۳۴۵.
  4. رجال النجاشی ۱/۲۹۴ رجال الطوسی ۱۶۱ و۳۴۵.
  5. اختیار معرفة الرجال ۶، ۱۲ و ۱۱۴.
  6. اختیار معرفة الرجال ۶، ۱۲ و ۱۱۴.
  7. اختیار معرفة الرجال ۶، ۱۲ و ۱۱۴.
  8. رجال النجاشی ۱/۲۹۴.
  9. تنقیح المقال ۱/۱۹۶.
  10. اختیار معرفة الرجال ۴۱۲ لسان المیزان ۲/۸۲.
  11. جامع الرواة ۱/۱۴۱ منتهی المقال ۱/۲۰۳.
  12. رجال النجاشی ۱/۲۹۴.
  13. الذریعه ۶/۳۱۶.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۲۱۶.