محمد بن صلت قرشی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۲: خط ۲:
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوعدیس محمد بن صلت بن مالک قرشی کوفی]] از [[اصحاب]] [[امام صادق]]<ref>رجال الطوسی، ص۲۹۱.</ref> و [[امام رضا]]{{عم}} بود و از امام رضا{{ع}}<ref>الکافی، ج۷، ص۳۹۴.</ref> و [[ابوحمزه]] [[روایت]] کرده است. کسانی چون [[سندی بن محمد]]، [[عبدالرحمان بن ابی نجران]] و [[علی بن اسباط]] از وی [[حدیث]] شنیده و روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۳، ص۱۳۲.</ref> برخی از [[رجال‌نویسان]] ابوعدیس را محدثی امامی و در عین حال [[مجهول الحال]] دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال، ج۳، ص۱۳۳.</ref> وی دارای تألیفی به نام اصول مذاهب الشیعه می‌‌باشد.<ref>معالم العلماء، ص۱۱۸.</ref> در [[منابع تاریخی]] اطلاع بیشتری به دست نیامد.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۷۲۶.</ref>
[[ابوعدیس محمد بن صلت بن مالک قرشی کوفی]] از [[اصحاب]] [[امام صادق]]<ref>رجال الطوسی، ص۲۹۱.</ref> و [[امام رضا]]{{عم}} بود و از امام رضا{{ع}}<ref>الکافی، ج۷، ص۳۹۴.</ref> و [[ابوحمزه]] [[روایت]] کرده است. کسانی چون [[سندی بن محمد]]، [[عبدالرحمان بن ابی نجران]] و [[علی بن اسباط]] از وی [[حدیث]] شنیده و روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۳، ص۱۳۲.</ref> برخی از [[رجال‌نویسان]] ابوعدیس را محدثی امامی و در عین حال [[مجهول الحال]] دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال، ج۳، ص۱۳۳.</ref> وی دارای تألیفی به نام اصول مذاهب الشیعه می‌‌باشد.<ref>معالم العلماء، ص۱۱۸.</ref> در [[منابع تاریخی]] اطلاع بیشتری به دست نیامد.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۷۲۶.</ref>
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[اصحاب امام رضا]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۵

آشنایی اجمالی

ابوعدیس محمد بن صلت بن مالک قرشی کوفی از اصحاب امام صادق[۱] و امام رضا(ع) بود و از امام رضا(ع)[۲] و ابوحمزه روایت کرده است. کسانی چون سندی بن محمد، عبدالرحمان بن ابی نجران و علی بن اسباط از وی حدیث شنیده و روایت کرده‌اند.[۳] برخی از رجال‌نویسان ابوعدیس را محدثی امامی و در عین حال مجهول الحال دانسته‌اند.[۴] وی دارای تألیفی به نام اصول مذاهب الشیعه می‌‌باشد.[۵] در منابع تاریخی اطلاع بیشتری به دست نیامد.[۶]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی، ص۲۹۱.
  2. الکافی، ج۷، ص۳۹۴.
  3. جامع الرواة، ج۳، ص۱۳۲.
  4. تنقیح المقال، ج۳، ص۱۳۳.
  5. معالم العلماء، ص۱۱۸.
  6. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۷۲۶.