فیض بن مختار جعفی کوفی خثعمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۲: خط ۲:
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
فیض بن مختار جعفی کوفی خثعمی از [[صحابی]] [[امام باقر]]،<ref>رجال ابن داوود ۲۷۴.</ref> [[امام صادق]]<ref>رجال الطوسی ۲۷۲ رجال البرقی ۴۰.</ref> و [[امام کاظم]]{{عم}}<ref>رجال ابن داوود ۲۷۴.</ref> بود و از آن بزرگواران <ref>خلاصة الاقوال ۱۳۳ رجال النجاشی ۲/۱۷۶.</ref> و [[اشعث]]<ref>جامع الرواة ۲/۱۴.</ref> [[روایت]] کرده است. [[ابونجیح مسمعی]]،<ref>معجم رجال الحدیث ۱۳/۳۴۹.</ref> [[ابواسحاق ابراهیم بن حنان خزاز]]<ref>الفهرست (طوسی) ۱۲۶.</ref> و پسرش جعفر،<ref>رجال النجاشی ۲/۱۷۷.</ref> [[عبدالله قلاء]]، [[جعفر بن بشیر]]، [[سیف بن عمیره]]<ref>جامع الرواة ۲/۱۴.</ref> و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند. وی از شخصیت‌های برجسته و بزرگ و از [[اصحاب خاص]] و مورد [[اعتماد]] امام صادق{{ع}} بود<ref> الارشاد ۲/۲۱۶.</ref> و اولین کسی بود که تصریح بر [[امامت]] [[امام هفتم]]{{ع}}را از امام صادق{{ع}} شنید.<ref> اختیار معرفة الرجال ۳۵۴.</ref> برخی از [[رجال‌نویسان]] ایشان را در زمره کسانی آورده‌اند که [[احادیث]] شان صحیح است.<ref> حاوی الاقوال ۲/۱۶۶.</ref> کتاب الحدیث اثر اوست<ref>الذریعه ۶/۳۵۷.</ref> که آن را پسرش جعفر<ref> رجال النجاشی ۲/۱۷۶.</ref> و [[ابراهیم بن سلیمان بن حنان خزاز]] روایت نموده‌اند.<ref>الفهرست (طوسی) ۱۲۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۶۱۷.</ref>
فیض بن مختار جعفی کوفی خثعمی از [[صحابی]] [[امام باقر]]،<ref>رجال ابن داوود ۲۷۴.</ref> [[امام صادق]]<ref>رجال الطوسی ۲۷۲ رجال البرقی ۴۰.</ref> و [[امام کاظم]]{{عم}}<ref>رجال ابن داوود ۲۷۴.</ref> بود و از آن بزرگواران <ref>خلاصة الاقوال ۱۳۳ رجال النجاشی ۲/۱۷۶.</ref> و [[اشعث]]<ref>جامع الرواة ۲/۱۴.</ref> [[روایت]] کرده است. [[ابونجیح مسمعی]]،<ref>معجم رجال الحدیث ۱۳/۳۴۹.</ref> [[ابواسحاق ابراهیم بن حنان خزاز]]<ref>الفهرست (طوسی) ۱۲۶.</ref> و پسرش جعفر،<ref>رجال النجاشی ۲/۱۷۷.</ref> [[عبدالله قلاء]]، [[جعفر بن بشیر]]، [[سیف بن عمیره]]<ref>جامع الرواة ۲/۱۴.</ref> و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند. وی از شخصیت‌های برجسته و بزرگ و از [[اصحاب خاص]] و مورد [[اعتماد]] امام صادق{{ع}} بود<ref> الارشاد ۲/۲۱۶.</ref> و اولین کسی بود که تصریح بر [[امامت]] [[امام هفتم]]{{ع}}را از امام صادق{{ع}} شنید.<ref> اختیار معرفة الرجال ۳۵۴.</ref> برخی از [[رجال‌نویسان]] ایشان را در زمره کسانی آورده‌اند که [[احادیث]] شان صحیح است.<ref> حاوی الاقوال ۲/۱۶۶.</ref> کتاب الحدیث اثر اوست<ref>الذریعه ۶/۳۵۷.</ref> که آن را پسرش جعفر<ref> رجال النجاشی ۲/۱۷۶.</ref> و [[ابراهیم بن سلیمان بن حنان خزاز]] روایت نموده‌اند.<ref>الفهرست (طوسی) ۱۲۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۶۱۷.</ref>
==جستارهای وابسته==
*[[جعفر بن فیض بن مختار جعفی کوفی خثعمی]] (فرزند)


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۷

آشنایی اجمالی

فیض بن مختار جعفی کوفی خثعمی از صحابی امام باقر،[۱] امام صادق[۲] و امام کاظم(ع)[۳] بود و از آن بزرگواران [۴] و اشعث[۵] روایت کرده است. ابونجیح مسمعی،[۶] ابواسحاق ابراهیم بن حنان خزاز[۷] و پسرش جعفر،[۸] عبدالله قلاء، جعفر بن بشیر، سیف بن عمیره[۹] و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند. وی از شخصیت‌های برجسته و بزرگ و از اصحاب خاص و مورد اعتماد امام صادق(ع) بود[۱۰] و اولین کسی بود که تصریح بر امامت امام هفتم(ع)را از امام صادق(ع) شنید.[۱۱] برخی از رجال‌نویسان ایشان را در زمره کسانی آورده‌اند که احادیث شان صحیح است.[۱۲] کتاب الحدیث اثر اوست[۱۳] که آن را پسرش جعفر[۱۴] و ابراهیم بن سلیمان بن حنان خزاز روایت نموده‌اند.[۱۵].[۱۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال ابن داوود ۲۷۴.
  2. رجال الطوسی ۲۷۲ رجال البرقی ۴۰.
  3. رجال ابن داوود ۲۷۴.
  4. خلاصة الاقوال ۱۳۳ رجال النجاشی ۲/۱۷۶.
  5. جامع الرواة ۲/۱۴.
  6. معجم رجال الحدیث ۱۳/۳۴۹.
  7. الفهرست (طوسی) ۱۲۶.
  8. رجال النجاشی ۲/۱۷۷.
  9. جامع الرواة ۲/۱۴.
  10. الارشاد ۲/۲۱۶.
  11. اختیار معرفة الرجال ۳۵۴.
  12. حاوی الاقوال ۲/۱۶۶.
  13. الذریعه ۶/۳۵۷.
  14. رجال النجاشی ۲/۱۷۶.
  15. الفهرست (طوسی) ۱۲۶.
  16. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۱۷.