طب الرضا: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[امام رضا]] {{ع}}، به عنوان [[عالم آل محمد]] {{صل}}، در برگیرنده تمام [[علوم]] زمانه می‌باشد که | [[امام رضا]] {{ع}}، به عنوان [[عالم آل محمد]] {{صل}}، در برگیرنده تمام [[علوم]] زمانه می‌باشد که «علم طب»، از این قاعده مستثنی نبوده و [[امام]] {{ع}}، در مقام «طبیبی حاذق»، طبابت‌های منحصر به فردی را انجام داده‌اند که نمونه بارز آن، محتوای [[رساله ذهبیه]] می‌باشد<ref>برای مطالعه بیشتر در این زمینه، به کتاب مفاتیح الصحة فی طب النبی {{صل}} و الائمه {{عم}}، نوشته سید محمود ده سرخی مراجعه کنید.</ref>. | ||
[[علی بن نعمان]] می‌گوید: «به [[علی بن موسی الرضا]] {{ع}} عرض کردم: فدایت شوم! من زگیل بسیاری در | |||
[[علی بن نعمان]] می‌گوید: «به [[علی بن موسی الرضا]] {{ع}} عرض کردم: فدایت شوم! من زگیل بسیاری در بدن دارم که اسباب [[ناراحتی]] مرا فراهم کرده است، از شما می‌خواهم که چاره‌ای برای رفع آن به من بدهید. [[امام]] {{ع}} فرمودند: برای هر کدام از آنها هفت دانه جو برگیر و بر هر یک هفت بار [[سوره واقعه]] را تا [[آیه]] ۶ و سپس [[آیات]] ۱۰۴ تا ۱۰۷ [[سوره طه]] را بخوان و بدان بِدَم، آنگاه دانه دانه آن جوها را بر هر زگیل بسای، سپس همه را در پارچه نشسته‌ای بریز و آن را به سنگی ببند و در جای تاریکی بیاویز. [[علی بن نعمان]] می‌گوید: طبق دستورات امام {{ع}} عمل کردم در [[روز]] هفتم دیگر اثری از زگیل در بدن من نبود»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۷۳.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]]، ص ۴۷۹.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۸
مقدمه
امام رضا (ع)، به عنوان عالم آل محمد (ص)، در برگیرنده تمام علوم زمانه می‌باشد که «علم طب»، از این قاعده مستثنی نبوده و امام (ع)، در مقام «طبیبی حاذق»، طبابت‌های منحصر به فردی را انجام داده‌اند که نمونه بارز آن، محتوای رساله ذهبیه می‌باشد[۱].
علی بن نعمان می‌گوید: «به علی بن موسی الرضا (ع) عرض کردم: فدایت شوم! من زگیل بسیاری در بدن دارم که اسباب ناراحتی مرا فراهم کرده است، از شما می‌خواهم که چاره‌ای برای رفع آن به من بدهید. امام (ع) فرمودند: برای هر کدام از آنها هفت دانه جو برگیر و بر هر یک هفت بار سوره واقعه را تا آیه ۶ و سپس آیات ۱۰۴ تا ۱۰۷ سوره طه را بخوان و بدان بِدَم، آنگاه دانه دانه آن جوها را بر هر زگیل بسای، سپس همه را در پارچه نشسته‌ای بریز و آن را به سنگی ببند و در جای تاریکی بیاویز. علی بن نعمان می‌گوید: طبق دستورات امام (ع) عمل کردم در روز هفتم دیگر اثری از زگیل در بدن من نبود»[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ برای مطالعه بیشتر در این زمینه، به کتاب مفاتیح الصحة فی طب النبی (ص) و الائمه (ع)، نوشته سید محمود ده سرخی مراجعه کنید.
- ↑ عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۷۳.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه، ص ۴۷۹.