سلیمان بن حفص مروزی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
سلیمان بن حفص مروزی، از [[یاران]] و راویان حدیث [[امام موسی بن جعفر]] {{ع}} و [[امام رضا]] {{ع}} بود که [[محمّد بن اسماعیل]] از او [[روایت]] می‌کند<ref>معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۲۴۲-۲۴۳؛ کامل الزیارات، باب ۹۷، حدیث ۷؛ تهذیب، ج۹، حدیث ۵۳۹.</ref>. وی می‌گوید: «از موسی بن جعفر {{ع}} شنیدم که فرمودند: هر کس [[قبر]] فرزندم [[علی]] را [[زیارت]] کند، برای او در نزد [[خداوند]] [[ثواب]] هفتاد [[حج]] [[خالص]] باشد... و هر کس زیارت کند او را و یک شب را در کنار آن [[مزار]] به سر برد، مانند کسی است که [[خدا]] را در [[عرش]] زیارت نموده است»<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، باب ۶۶، ص۶۴۰-۶۴۱.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۳۹۹.</ref>
سلیمان بن حفص مروزی، از [[یاران]] و راویان حدیث [[امام موسی بن جعفر]] {{ع}} و [[امام رضا]] {{ع}} بود که [[محمّد بن اسماعیل]] از او [[روایت]] می‌کند<ref>معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۲۴۲-۲۴۳؛ کامل الزیارات، باب ۹۷، حدیث ۷؛ تهذیب، ج۹، حدیث ۵۳۹.</ref>. وی می‌گوید: «از موسی بن جعفر {{ع}} شنیدم که فرمودند: هر کس [[قبر]] فرزندم [[علی]] را [[زیارت]] کند، برای او در نزد [[خداوند]] [[ثواب]] هفتاد [[حج]] [[خالص]] باشد... و هر کس زیارت کند او را و یک شب را در کنار آن مزار به سر برد، مانند کسی است که [[خدا]] را در [[عرش]] زیارت نموده است»<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، باب ۶۶، ص۶۴۰-۶۴۱.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۳۹۹.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۷

مقدمه

سلیمان بن حفص مروزی، از یاران و راویان حدیث امام موسی بن جعفر (ع) و امام رضا (ع) بود که محمّد بن اسماعیل از او روایت می‌کند[۱]. وی می‌گوید: «از موسی بن جعفر (ع) شنیدم که فرمودند: هر کس قبر فرزندم علی را زیارت کند، برای او در نزد خداوند ثواب هفتاد حج خالص باشد... و هر کس زیارت کند او را و یک شب را در کنار آن مزار به سر برد، مانند کسی است که خدا را در عرش زیارت نموده است»[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۲۴۲-۲۴۳؛ کامل الزیارات، باب ۹۷، حدیث ۷؛ تهذیب، ج۹، حدیث ۵۳۹.
  2. عیون أخبار الرضا (ع)، ج۲، باب ۶۶، ص۶۴۰-۶۴۱.
  3. محمدی، حسین، رضانامه ص ۳۹۹.