علائم ظهور چند قسم است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: تغییر مسیر جدید
 
(۳۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{پرسش غیرنهایی}}
#تغییر_مسیر [[ علائم و نشانه‌های ظهور چند قسم‌اند؟ (پرسش)]]
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی        = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع فرعی        = [[علائم ظهور]] چند قسم است؟
| تصویر            = 7626626268.jpg
| اندازه تصویر      = 200px
| نمایه وابسته      =
| مدخل اصلی        = [[مهدویت]]
| موضوعات وابسته    =
| پاسخ‌دهنده        =
| پاسخ‌دهندگان      =[[سید جعفر موسوی‌نسب]] ؛ [[عبدالمجید زهادت]]
}}
'''[[علائم ظهور]] چند قسم است؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
 
==عبارت‌های دیگری از این پرسش==
 
== پاسخ نخست==
[[پرونده:13681056.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید جعفر موسوی‌نسب]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«آنچه از مجموع روایات بدست می‌آید، علائم [[ظهور]] به دو دسته تقسیم می‌شوند، علائم غیرحتمی و حتمی<ref>فضیل بن یسار از امام باقر {{ع}} روایت کرده که: نشانه‌هاى ظهور دو دسته است؛ یکى نشانه‌هاى غیرحتمى و دیگرى نشانه‌هاى حتمى...؛ ابن ابى زینب محمد بن ابراهیم نعمانى، غیبت نعمانى، ترجمه جواد غفارى، کتابخانه صدوق، باب ۱۸، ص ۴۲۹.</ref>؛ که اینک اختصارا هر کدام بیان می‌شود:
:::::*'''[[علائم غیرحتمی]]:''' مقصود از علائم غیرحتمی آن است که حوادثی بطور مطلق و حتم از نشانه‌های [[ظهور]] نیست، بلکه مشروط به شرطی است که اگر آن شرط تحقق یابد مشروط نیز متحقق می‌شود و اگر شرط مفقود شود مشروط نیز تحقق نمی‌یابد. و لذا مسلّم است علائمی که در مورد حتمی بودن آن‌ها نصّی نداشته باشیم، احتمال رخ دادن آن‌ها نیز وجود دارد. ‌اما‌ علائم غیرحتمی بسیارند که به یک روایت از [[امام صادق]] {{ع}} اکتفا می‌کنیم. [[امام صادق]] {{ع}} به یکی از یاران خود فرمود:
:::::#هرگاه دیدی که حق بمیرد و طرفدارانش نابود شوند؛
:::::#و مشاهده کردی که: ظلم و ستم فراگیر شده است؛
:::::#[[قرآن]] فرسوده و بدعت‌هایی از روی هوا و هوس، در مفاهیم آن آمده است؛
:::::#و دیدی که: دین خدا (عملاً) توخالی شده، همانند ظرفی که آن را واژگون سازند؛
:::::#و دیدی که: طرفداران و اهل باطل بر اهل حق پیشی گرفته‌اند؛
:::::#و دیدی که: کارهای بد آشکار شده و از آن نهی نمی‌شود و بدکاران بازخواست نمی‌شوند؛
:::::#و دیدی که: مردان به مردان و زنان به زنان اکتفا کنند؛
:::::#و دیدی که: افراد (به ظاهر) با ایمان سکوت کرده و سخنشان را نمی‌پذیرند؛
:::::#و دیدی که: شخص بدکار دروغ گوید، و کسی دروغ و نسبت ناروای او را رد نمی‌کند؛
:::::#و دیدی که: بچه‌ها به بزرگان احترام نمی‌گذارند؛
:::::#و دیدی که: قطع پیوند خویشاوندی شود؛
:::::#و دیدی که: بدکار را ستایش کنند و او شاد شود و سخن بدش به او برنگردد؛
:::::#و دیدی که: نوجوانان پسر، همان کنند که زنان می‌کنند؛
:::::#و دیدی که: زنان با زنان ازدواج کنند؛
:::::#و دیدی که: انسان‌ها اموال خود را در غیر اطاعت خدا مصرف می‌کنند و کسی مانع نمی‌شود؛
:::::#و دیدی که: افراد با دیدن کار و تلاش نامناسب مؤمنین، به خدا پناه می‌برند؛
:::::#و دیدی که: مداحی دروغین از اشخاص، زیاد شود؛
:::::#و دیدی که: همسایه همسایه خود را اذیت می‌کند و از آن جلوگیری نمی‌شود؛
:::::#و دیدی که: کافر به خاطر سختی مؤمن، شاد است؛
:::::#و دیدی که: شراب را آشکار می‌آشامند و برای نوشیدن آن کنار هم می‌نشینند و از خداوند متعال نمی‌ترسند؛
:::::#و دیدی که: کسی که امر به معروف می‌کند خوار و ذلیل است؛
:::::#و دیدی که: آدم بدکار در آنچه آن را خداوند دوست ندارد، نیرومند و مورد ستایش است؛
:::::#و دیدی که: اهل [[قرآن]] و دوستان آن‌ها خوارند؛
:::::#و دیدی که: راه نیک بسته و راه بد باز است؛
:::::#و دیدی که: خانه [[کعبه]] تعطیل شده و به تعطیلی آن دستور داده می‌شود؛
:::::#و دیدی که: انسان به زبان می‌گوید ولی عمل نمی‌کند؛
:::::#و دیدی که: مؤمن، خوار و ذلیل شمرده می‌شود؛
:::::#و دیدی که: بدعت و زنا آشکار شود؛
:::::#و دیدی که: مردم به شهادت و گواهی ناحق اعتماد کنند؛
:::::#و دیدی که: حلال، حرام شود و حرام، حلال گردد؛
:::::#و دیدی که: دین بر اساس میل اشخاص معنی شود و کتاب خدا و احکام آن تعطیل گردد؛
:::::#و دیدی که: جرأت بر گناه آشکار شود و دیگر کسی برای انجام آن منتظر تاریکی شب نگردد؛
:::::#و دیدی که: مؤمن نتواند نهی از منکر کند مگر در قلبش؛
:::::#و دیدی که: ثروت بسیار زیاد در راه خشم خدا خرج گردد؛
:::::#و دیدی که: سردمداران به کافران نزدیک شوند و نیکوکاران دور شوند؛
:::::#و دیدی که: والیان در قضاوت رشوه بگیرند؛
:::::#و دیدی که: پست‌های مهم والیان بر اساس مزایده است نه بر اساس شایستگی؛
:::::#و دیدی که: مردم را از روی تهمت و یا سوءظن بکشند؛
:::::#و دیدی که: مرد به خاطر همبستری با همسران خود مورد سرزنش قرار گیرد؛
:::::#و دیدی که: زن بر شوهر خود مسلّط شود و کارهایی که مورد خشنودی شوهر نیست انجام می‌دهد و به شوهرش خرجی می‌دهد؛
:::::#و دیدی که: سوگندهای دروغ به خدا بسیار گردد؛
:::::#و دیدی که: مشروبات الکلی بطور آشکار بدون مانع خرید و فروش می‌شود؛
:::::#و دیدی که: آشکار قماربازی شود؛
:::::#و دیدی که: مردم محترم توسط کسی که مردم از سلطنتش ترس دارند، خوار شوند؛
:::::#و دیدی که: نزدیک‌ترین مردم به فرمانداران، آنانی هستند که به ناسزاگویی به ما خانواده [[عصمت]] ستایش شوند؛
:::::#و دیدی که: هرکس ما را دوست دارد او را دروغ‌‌‌گو خوانده و گواهی‌اش را قبول نمی‌کنند؛
:::::#و دیدی که: در گفتن سخن باطل و دروغ بر همدیگر رقابت کنند؛
:::::#و دیدی که: شنیدن سخن حق بر مردم سنگین است ولی شنیدن باطل بر ایشان آسان است؛
:::::#و دیدی که: همسایه از ترس زبان به همسایه احترام می‌کند؛
:::::#و دیدی که: حدود الهی تعطیل شود و طبق هوا و هوس عمل شود؛
:::::#و دیدی که: مسجدها طلاکاری (زینت داده) شود؛
:::::#و دیدی که: راستگوترین مردم نزد آن‌ها مفتریان دروغگو است؛
:::::#و دیدی که: بدکاری آشکار شده و برای سخن‌‌‌چینی کوشش می‌شود؛
:::::#و دیدی که: ستم و تجاوز شایع شده است؛
:::::#و دیدی که: غیبت، سخن خوش آن‌ها شود و بعضی بعض دیگر را به آن بشارت کنند؛
:::::#و دیدی که: صبح و جهاد برای خدا نیست؛
:::::#و دیدی که: سلطان به خاطر کافر، شخص مؤمن را خوار کند؛
:::::#و دیدی که: خرابی بیشتر از آبادی است؛
:::::#و دیدی که: معاش انسان از کم‌‌‌فروشی به دست می‌آید؛
:::::#و دیدی که: خون‌‌‌ریزی آسان گردد؛
:::::#و دیدی که: مرد به خاطر دنیایش ریاست می‌کند؛
:::::#و دیدی که: نماز را سبک شمارند؛
:::::#و دیدی که: انسان ثروت زیادی جمع کرده، ولی از آغاز آن تا آخر، زکاتش را نداده است؛
:::::#و دیدی که: قبر مرده‌ها را بشکافند و آن‌ها را اذیت کنند؛
:::::#و دیدی که: هرج‌‌‌ومرج بسیار است؛
:::::#و دیدی که: مرد روز خود را با مستی به شب می‌رساند، و شب خود را نیز به همین منوال به صبح برساند و هیچ اهمیتی به برنامه مردم ندهد؛
:::::#و دیدی که: با حیوانات آمیزش می‌شود؛
:::::#و دیدی که: مردم به مسجد (محل نماز) می‌روند وقتی برمی‌‌‌گردند لباس در بدن ندارند (لباس را دزدیده‌اند)؛
:::::#و دیدی که: حیوانات همدیگر را بدرند؛
:::::#و دیدی که: دل‌های مردم سخت و دیدگان‌‌‌شان خشک و یاد خدا برایشان گران است؛
:::::#و دیدی که: بر سر کسب‌های حرام آشکارا رقابت کنند؛
:::::#و دیدی که: نمازخوان برای خودنمایی نماز می‌خواند؛
:::::#و دیدی که: فقیه برای دین خدا فقه نمی‌آموزد؛
:::::#و دیدی که: مردم در اطراف قدرتمندانند؛
:::::#و دیدی که: طالب حلال، مذمّت و سرزنش می‌شود و طالب حرام، ستایش و احترام می‌گردد؛
:::::#و دیدی که: در مکه و مدینه کارهایی می‌کنند که خدا دوست ندارد و کسی از آن جلوگیری نمی‌کند و هیچ‌کس بین آن‌ها و کارهای بدشان مانع نمی‌شود؛
:::::#و دیدی که: آلات موسیقی و لهو در [[مدینه]] و [[مکه]] آشکار گردد؛
:::::#و دیدی که: مرد سخن حق گوید و امر به معروف و نهی از منکر کند، ولی دیگران او را از این کار برحذر می‌دارند؛
:::::#و دیدی که: مردم به همدیگر نگاه می‌کنند، و از مردم بدکار پیروی نمایند؛
:::::#و دیدی که: راه نیک خالی و راه‌‌‌رونده ندارد؛
:::::#و دیدی که: مرده را مسخره کنند و کسی برای او اندوهگین نشود؛
:::::#و دیدی که: سال به سال بدعت و بدی‌ها بیشتر شود؛
:::::#و دیدی که: مردم و جمعیت‌ها جز از سرمایه‌‌‌داران پیروی نکنند؛
:::::#و دیدی که: به فقیر چیزی را دهند که برایش بخندند، ولی در راه غیر خدا ترحّم است؛
:::::#و دیدی که: علائم آسمانی آشکار شود و کسی از آن نگران نشود؛
:::::#و دیدی که: مردم مانند حیوانات در انظار یکدیگر عمل جنسی به جای می‌آورند و کسی از ترس مردم از آنها جلوگیری نمی‌کند؛
:::::#و دیدی که: انسان در راه غیر خدا بسیار خرج کند، ولی در راه خدا از اندک هم مضایقه دارد.
:::::#و دیدی که: حقوق پدر و مادر رواج دارد و فرزندان هیچ احترام برای آنها قائل نیستند، بلکه نزد فرزند از همه بدترند؛
:::::#و دیدی که: زن‌ها بر مسند حکومت بنشینند و هیچ کاری جز خواسته آن‌ها پیش نرود؛
:::::#و دیدی که: پسر به پدر نسبت دروغ بدهد، و پدر و مادرش را نفرین کند و از مرگ‌‌‌شان شاد گردد؛
:::::#و دیدی که: اگر روزی بر مردی بگذرد، ولی او در آن گناه بزرگی مانند بدکاری، کم‌‌‌فروشی و زشتی انجام نداده ناراحت است؛
:::::#و دیدی که: قدرتمندان غذای عموم مردم را احتکار کنند؛
:::::#و دیدی که: اموال حق خویشان [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} (خمس) در راه باطل تقسیم گردد و با آن قماربازی و شراب‌‌‌خواری شود؛
:::::#و دیدی که: به وسیله شراب بیمار را مداوا و برای بهبودی آن تجویز کنند؛
:::::#و دیدی که: در امر به معروف و نهی از منکر و ترک دین بی‌تفاوت و یکسانند؛
:::::#و دیدی که: سر و صدای منافقان بر پا، ‌اما‌ صدای حق‌‌‌طلبان خاموش است؛
:::::#و دیدی که: برای اذان نماز مزد می‌گیرند؛
:::::#و دیدی که: مسجد پر است از کسانی‌‌‌که از خدا نترسند و غیبت هم نمایند؛
:::::#و دیدی که: خورندگان اموال یتیمان ستوده شوند؛
:::::#و دیدی که: قاضیان برخلاف دستور خداوند قضاوت کنند؛
:::::#و دیدی که: استان‌‌‌داران از روی طمع، خائنان را امین خود قرار دهند؛
:::::#و دیدی که: فرمان‌‌‌روایان، میراث مستضعفان را در اختیار بدکاران از خدا بی‌خبر قرار دهند؛
:::::#و دیدی که: بر روی منبرها از پرهیزکاری سخن می‌گویند، ولی گویندگان آن پرهیزکار نیستند؛
:::::#و دیدی که: صدقه را با وساطت دیگران، بدون رضای خداوند و به خاطر درخواست مردم بدهند؛
:::::#و دیدی که: وقت (‌اول‌) نمازها را سبک بشمارند؛
:::::#و دیدی که: همّ و هدف مردم شکم و شهوت‌‌‌شان است؛
:::::#و دیدی که: دنیا به آنها روی کرده است؛
:::::#و دیدی که: نشانه‌های برجستۀ حق ویران شده است؛ در این وقت خود را حفظ کن و از خداوند بخواه که از خطرات گناه نجاتت بدهد<ref>محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ج ۵۲، ص ۲۶۰- ۲۵۶.</ref>.
::::::این روایت گوشه‌هایی از مفاسد جهان در آستانه قیام و انقلاب بزرگ [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} را بیان داشته است. البته روایات فراوانی در این زمینه وجود دارد که علاقمندان می‌توانند به منابع مراجعه فرمایند.
:::::*'''[[علائم حتمی]]:''' منظور از علائم حتمی آن است که به هیچ قید و شرطی مشروط نیست و قبل از [[ظهور]] باید واقع شود؛ که با استفاده از روایات [[معصومین]] {{عم}} بدین ترتیب است [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "پیش از [[ظهور]] [[امام مهدی|قائم]] {{ع}} پنج نشانه حتمی است؛ [[یمانی]]، [[سفیانی]]، [[ندای آسمانی|صیحه آسمانی]]، قتل [[نفس زکیه]] و فرو رفتن در بیابان»<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، دفتر انتشارات اسلامى، وابسته به جامعه مدرّسین حوزه علمیه قم، ص ۶۵۰.</ref>.
::::::و نیز او فرموده: "وقوع [[ندای آسمانی|ندا]] از امور حتمی است، و [[سفیانی]] از امور حتمی است، و [[یمانی]] از امور حتمی است، و کشته شدن [[نفس زکیه]] از امور حتمی است، و کف دستی که از افق آسمان بیرون آید از امور حتمی است". و اضافه فرمود: "و نیز وحشتی در ماه رمضان است که خفته را بیدار کند و شخص بیدار را به وحشت انداخته و دوشیزگان پرده‌‌‌نشین را از پشت پرده بیرون می‌آورد»<ref>ابن ابى زینب محمد بن ابراهیم نعمانى، غیبت نعمانى، پیشین، باب ۱۴، ص ۳۶۵.</ref>.
::::::[[امام علی|امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} روایت کرده که فرمود: "ده چیز است که پیش از قیامت حتماً به وقوع خواهد پیوست: [[سفیانی]]، [[دجال]]، دخان، دابّه، خروج [[امام مهدی|قائم]]، طلوع خورشید از مغرب، نزول [[حضرت عیسی|عیسی]]، خسوف در مشرق، خسوف در [[جزیرة العرب]]، و آتشی که از مرکز عدن شعله می‌کشد و مردم را بسوی بیابان محشر هدایت می‌کند»<ref>علامه مجلسى، بحار الانوار، پیشین، ج ۵۲، ص ۲۰۹.</ref>.
::::::[[امام باقر|امام محمد باقر]] {{ع}} فرموده است: "در [[کوفه]]، پرچم‌های سیاهی که از خراسان بیرون آمده است، فرود می‌آید، و وقتی [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} ظاهر شد برای بیعت گرفتن به سوی آن می‌فرستد»<ref>شیخ طوسى، کتاب الغیبة، انتشارات بصیرتى، قم، ص ۲۷۴.</ref>»<ref>[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۳۳-۴۳.</ref>.
 
==پاسخ‌های دیگر==
{{یادآوری پاسخ}}
{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام والمسلمین زهادت؛}}
[[پرونده:Pic259.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالمجید زهادت]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب  ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«برای علایم تقسیمات متعدّدی بیان شده است که به برخی از آنها اشاره می‌شود:
::::::'''۱. حتمی و غیرحتمی''': این تقسیم‌بندی برگرفته از روایات است؛ بدین معنی که در روایات موجود بعضی علایم، از امور محتومه دانسته شده است که مراد از آن حتمیت وقوع آنها است و بعضی از علایم دیگر غیر حتمی معرفی شده است که مراد از آن امکان واقع نشدن و تحقّق پیدا نکردن آنهاست.
[[امام باقر]] {{ع}} فرمود: {{عربی|اندازه=155%|«ان من الامور امورا موقوفة و امورا محتومة، و ان السفياني من المحتوم الذي لابد منه»}}<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۰۱، ح ۶.</ref> به درستی که بعضی از امور، امور موقوف (غیر حتمی) هستند و بعضی امور حتمی و به درستی [[سفیانی]] از امور حتمی است که چاره‌ای از آن نیست.
::::::'''۲. متصل و منفصل''': <ref>از این علامت به قریب و بعید نیز می‌توان تعبیر کرد.</ref> مراد از علایم متصل، علایمی است که نزدیک به ظهور و همراه با آن تحقق می‌یابند و به گونه‌ای که فاصلۀ زمانی زیادی بین آنها و ظهور نیست و پیدایش این علایم به معنای قریب الوقوع بودن ظهور است، و مراد از علایم منفصل، علایمی است که با زمان ظهور فاصله زمانی دارد و تحقق و پیدایش آنها باعث اطمینان قلبی بیشتر مؤمنان شده و روحیه امید را در آنان زنده نگه می‌دارد.
::::::از [[امام صادق]] {{ع}} نقل شده است: {{عربی|اندازه=155%|«ليس بَيْنَ قيام قائم آل تحمي وَبَيْنَ قتل النفس الزكية إلا خمس عشرة ليلة»}}<ref>غیبة طوسی، ص ۴۴۵، ش ۴۴۰.</ref>. البته باید توجه داشت که معمول علایم حتمی از گروه علامت‌های متصّل می‌باشند که نزدیک ظهور محقق می‌شوند. تقسیمات دیگر نیز گفته شده است مانند عادی و غیرعادی، آسمانی و زمینی، که عموماً ذوقی است<ref>[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۶۲.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
 
{{جمع شدن|۲. آقای باقری‌زاده اشعری؛}}
[[پرونده:87666522.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد باقری‌زاده اشعری]]]]
::::::آقای '''[[محمد باقری‌زاده اشعری]]'''، در کتاب ''«[[از امام مهدی بیشتر بدانیم (کتاب)|از امام مهدی بیشتر بدانیم]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«برای نشانه‌های [[ظهور]]، تقسیم‌های گوناگونی ذکر کرده‌اند، مانند: متصل (نزدیک) و منفصل (دور)، حتمی و غیرحتمی، طبیعی و غیر طبیعی، عادی و خارق العاده، کلی و جزئی، عام و خاص، مجمل و کنایی، مقید یا مشروط، قطعی و مشکوک.
::::::بررسی‌ها نشان می‌دهد که فقط تقسیم‌بندی نشانه‌های [[ظهور]] به حتمی (محتوم) و غیر حتمی (موقوف) در احادیث وجود دارد.
::::::گویا تعبیر از حتمی بودن برخی نشانه‌ها، برای اولین بار در احادیث [[امام باقر]] {{ع}} بیان شده است. مهم‌ترین نشانه‌هایی که حتمی شمرده شده‌اند، عبارت‌اند از:
::::::[[ندای آسمانی]]، خروج [[دجال]]، خروج [[سفیانی]]، کشته شدن [[نفس زکیه]]، [[خسف در بیداء]]، خروج [[یمانی]]، خروج [[خراسانی]] و خروج [[سید حسنی|حسنی]]<ref>یادآور می‌شویم که شهرت این نشانه‌ها به "نشانه‌های حتمی"، به معنای صحت همه آنها نیست، چنان که خروج خراسانی، نشانه‌ای است که اگر چه در دوره معاصر، شهرت یافته و زبانزد خاص و عام شده است و به عنوان نشانه‌ای قطعی برای [[ظهور]] شمرده می‌شود؛ ولی احادیث چندانی برای آن موجود نیست.</ref>
::::::البته در احادیث، به نشانه‌های غیر حتمی، تصریح نشده است؛ ولی می‌توان نشانه‌هایی را که حتمی خوانده نشده‌اند، جزو نشانه‌های غیر حتمی شمرد<ref>ر.ک: [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۷ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج ۷، ص ۴۲۹–۴۳۱.</ref>»<ref>[[محمد باقری‌زاده اشعری|باقری‌زاده اشعری، محمد]]، [[از امام مهدی بیشتر بدانیم (کتاب)|از امام مهدی بیشتر بدانیم]]، ص۷۱، ۷۲.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
 
{{جمع شدن|۳. حجت الاسلام و المسلمین زمانی؛}}
[[پرونده:13681083.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید حسن زمانی]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید حسن زمانی]]'''، در کتاب ''«[[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::*«در کتاب‌های مختلف، تقسیم‌هایی برای نشانه‌های قیام [[حضرت مهدی]]{{ع}} مطرح شده است که به طور خلاصه بیان می‌شود:
:::::#'''نشانه‌های حتمی‌ و غیر حتمی'''؛
:::::#'''نشانه‌های متصل و منفصل:''' نشانه‌های متصل، علامت‌هایی است که نزدیک قیام [[حضرت مهدی]]{{ع}} واقع می‌شوند؛ به صورتی که فاصله زمانی میان آنها و قیام حضرت، مشخص است. مانند [[قتل نفس زکیه]] که پانزده شب با قیام فاصله دارد؛ چنانچه [[امام صادق|امام جعفر صادق]]{{ع}} فرمود: {{عربی|اندازه=150%|" لَيْسَ‏ بَيْنَ‏ قِيَامٍ‏ الْقَائِمِ‏ وَ بَيْنَ‏ قَتْلِ‏ النَّفْسِ‏ الزَّكِيَّةِ إِلَّا خَمْسَ‏ عَشْرَةَ لَيْلَةً‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref>بین قیام قائم{{ع}} و کشته شدن نفس زکیه، فاصله‌ای نیست مگر پانزده شب؛ غیبت، طوسی، ص۴۴۵، ح۴۴.</ref>. علائم منفصل، نشانه‌هایی است که فاصله زمانی آنها با قیام [[امام مهدی]]{{ع}} مشخص نیست؛ اما تحقق آنها باعث اطمینان قبلی مؤمنان و ایجاد روحیه امید در میان آنان می‌شود؛ مانند اختلاف [[بنی عباس]] [[اهل بیت]]{{ع}} در هنگامی‌ که آنان در اوج قدرت بودند و شیعیان زیر فشارشان قرار داشتند، از اختلاف و نابودی آنان سخن می‌گفتند و آن را جزء علامت‌های قیام [[حضرت مهدی]]{{ع}} می‌شمردند<ref>کافی، ج۸، ص۲۵۸، ح۴۸۴.</ref> اما اکنون صدها سال از  زوال [[بنی عباس]] می‌گذرد.
:::::#'''نشانه‌های عادی و غیر عادی:''' نشانه‌های عادی، نشانه‌هایی هستند که واقع شدن آنها، مانند پیدایش سایر پدیده‌ها، روال عادی و طبیعی دارد؛ مانند [[خروج سفیانی]] و [[قتل نفس زکیه]]. اما نشانه‌های غیر عادی، نشانه‌هایی می‌باشند که واقع شدن آنها از راه عادی و طبیعی ممکن نیست و برای محقق شدن، نیازمند معجزه هستند؛ مانند [[ندای آسمانی]] و [[خسف بیداء]].
:::::#'''نشانه‌های آسمانی و زمینی:''' برخی نشانه‌ها در آسمان پدید می‌آیند؛ مانند خورشید و ماه گرفتگی در ماه رمضان یا [[ندای آسمانی]]. اما محل وقوع برخی علامت‌ها، زمین است؛ مانند [[خسف بیداء]] و [[قتل نفس زکیه]].
:::::#'''نشانه‌های عام و خاص:''' نشانه‌های عام به بیان اوضاع عمومی‌قبل از ظهور می‌پردازد؛ مانند افزایش فساد، ناامنی، بیماری‌ها و واقع شدن زلزله‌های ویران‌گر. درمقابل، برخی از نشانه‌ها مواردی خاص را مطرح می‌کنند که قبل از ظهور یا قیام [[حضرت مهدی]]{{ع}} رخ خواهند داد. به این نوع نشانه‌ها، نشانه‌های خاص و موردی گفته می‌شود؛مانند [[خروج سفیانی]] و [[ندای آسمانی]]»<ref>[[سید حسن زمانی|زمانی، سید حسن]]، [[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]، ص ۱۰ - ۱۲.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
==پرسش‌های وابسته==
 
==[[:رده:آثار مهدویت|منبع‌شناسی جامع مهدویت]]==
{{پرسش‌های وابسته}}
{{ستون-شروع|3}}
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].
{{پایان}}
{{پایان}}
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
 
[[رده:مهدویت]]
[[رده:پرسش‌های جامع امامت و ولایت]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:(ات): پرسش‌هایی با ۳ پاسخ]]
[[رده:(ات): پرسش‌های مهدویت با ۳ پاسخ]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۵۴