(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{خرد}}
#تغییر_مسیر [[ابن تیمیه حرانی]]
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابن تیمیه در تاریخ اسلامی]] | [[ابن تیمیه در حدیث]] | [[ابن تیمیه در کلام اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ابن تیمیه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
'''ابن تیمیه''' نام او "احمد بن عبد الحلیم" است، متولد ۶۶۱ هجری در شهر حرّان و درگذشتۀ ۷۲۸ هجری در دمشق<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۵.</ref>.
==مقدمه==
*وی حنبلی مذهب بود و عقایدی مخالف با باورهای رایج مسلمانان داشت و با همۀ مذاهب عصر خود به مخالفت برخاست و به خاطر عقایدش مورد مخالفت علمای زمان خود قرار گرفت و مدتی هم زندانی و تبعید شد. در بیان عقاید خود گستاخ و جسور بود، مدافع امویان و خوارج و مخالف عقیده به شفاعت و توسّل و زیارت قبور اولیا بود و با [[شیعه]] دشمنی سرسختی داشت. تفکّرات او مبنای عقاید وهابیان قرار گرفت و قرنها مخالفان [[تشیع]] با [[الهام]] از آثار و افکار او راه دشمنی با مذهب [[اهل بیت]] را پیش گرفتند و جز خودشان، دیگران را مشرک نامیدند. معروفترین اثر او "منهاج السنّه" است که پر از دروغ و تهمت و نسبتهای نادرست و جاهلانه به شیعه است.<ref>الغدیر، ج ۳ ص ۱۴۸(نقد کتاب منهاج السنّه). دربارۀ او از جمله ر. ک: «ابن تیمیّه، حیاته، عقائده، موقفه من الشیعه و اهل البیت»، صائب عبد الحمید، نشر مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه، «التوفیق الرّبانی فی الرّد علی ابن تیمیّه»</ref> و آن را در مقابل کتاب [[علامه حلی]] "منهاج الکرامة فی اثبات الامامه" نگاشت. علمایی چند بر منهاج السنّۀ او پاسخ دادهاند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۵.</ref>.