(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{خرد}}
#تغییر_مسیر [[حی (ابهامزدایی)]]
{{نبوت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[حی در قرآن]] | [[حی در حدیث]] | [[حی در نهج البلاغه]] | [[حی در معارف دعا و زیارات]] | [[حی در کلام اسلامی]] | [[حی در عرفان اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[حی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
==مقدمه==
*هر موجود [[قادر]] و عالِمی، ضرورتاً [[حی]] است<ref>شرح تجرید، مقصد ثالث، فصل ثانی، مسئله ثالثه.</ref>؛ ولی حیات [[حقیقی]]، تنها از آنِ [[خدا]] است؛ زیرا حیات [[حقیقی]] آن است که عین ذات باشد و به تفکیک یا [[افاضه]] غیر، عارض نگشته باشد. مرادِ جمله [[قرآنی]] {{متن قرآن|هُوَ الْحَيُّ}} نیز انحصار این گونه حیات به [[ذات خداوند]] است. "[[حی]]" صفت مشبهه و از "ألْأسْماءُ الْحُسْنی" است؛ یعنی از نامهای [[نیک]] که ویژه خداوندند<ref>المیزان، ۲/ ۳۴۵.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 231.</ref>.
*برخی عرفا "[[حی]]" را از مفاتیح الغیب، و [[اسم اعظم]] دانستهاند<ref>اسماء و صفات حق تبارک و تعالی، ۳۰۴.</ref>. حیات [[خداوند متعال]]، با لوازم طبیعی- مانند تغذیه و رشد و تولید مثل- همراه نیست و از همه قیدها و محدودیتها پیراسته است و ذاتی و ازلی و ابدی و تحولناپذیر است، ولی حیات ماسوای [[خداوند]]، عارضی و مجازی است<ref>بحارالأنوار، ۴/ ۱۹۲؛ المیزان، ۲/ ۳۴۵.</ref>. [[علم کلام]]، [[تفسیر]]، عرفان و [[فلسفه]] هر یک از زاویه خاص خویش، درباره "[[حی]]" و "حیات" سخن میگویند<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 231.</ref>.