محمد بن فضل موصلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{جستارهای وابسته}} ' به '') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = امام مهدی | |||
| عنوان مدخل = امام مهدی | |||
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*"محمد بن فضل موصلی" از منکران نیابت "[[حسین بن روح]]" است که در سال ۳۰۷ ه.ق منکر نیابت ایشان شد، ولی با راهنمایی‌های "حسن بن علی وجناء" و مشاهده بعضی امور از "حسین بن روح" از افکار خویش برگشت. نزد او رفت، در حالی که مرتب گریه می‌کرد. گفت: سرورم! مرا ببخشید. حسین بن روح گفت: ان شاء الله خداوند تو را می‌بخشد<ref>غیبة طوسی، ص ۳۱۵؛ اثباة الهداة، ج ۳، ص ۶۹۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۲۲.</ref>. | *"محمد بن فضل موصلی" از منکران نیابت "[[حسین بن روح]]" است که در سال ۳۰۷ ه.ق منکر نیابت ایشان شد، ولی با راهنمایی‌های "حسن بن علی وجناء" و مشاهده بعضی امور از "حسین بن روح" از افکار خویش برگشت. نزد او رفت، در حالی که مرتب گریه می‌کرد. گفت: سرورم! مرا ببخشید. حسین بن روح گفت: ان شاء الله خداوند تو را می‌بخشد<ref>غیبة طوسی، ص ۳۱۵؛ اثباة الهداة، ج ۳، ص ۶۹۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۲۲.</ref>. | ||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | * [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- "محمد بن فضل موصلی" از منکران نیابت "حسین بن روح" است که در سال ۳۰۷ ه.ق منکر نیابت ایشان شد، ولی با راهنمایی‌های "حسن بن علی وجناء" و مشاهده بعضی امور از "حسین بن روح" از افکار خویش برگشت. نزد او رفت، در حالی که مرتب گریه می‌کرد. گفت: سرورم! مرا ببخشید. حسین بن روح گفت: ان شاء الله خداوند تو را می‌بخشد[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ غیبة طوسی، ص ۳۱۵؛ اثباة الهداة، ج ۳، ص ۶۹۲.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۲۲.