|
|
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{ویرایش غیرنهایی}}
| | آتش (عربی: {{عربی|نار}}) ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد: |
| {{مهدویت}}
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] | [[امام مهدی در حدیث]] | [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| |
| <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
| |
|
| |
|
| ==مقدمه==
| | * [[آتش جهنم]] |
| *یکی از [[نشانه‌های ظهور]] [[امام عصر]]{{ع}} پیدایش آتش در مناطق مختلف [[زمین]] می‌باشد، آتشی که گاه ویران‌کننده و گاه [[ترس]] برانگیز توصیف شده است. ما واقعاً نمی‌دانیم که منظور از این آتش چیست. آیا واقعاً آتشی برپا خواهد شد، این آتش آیا زمینی خواهد بود، یا منشأ غیبی و آسمانی خواهد داشت. زیرا حوادث [[زمان ظهور]] اکثراً خلاف عادت بوده و حوادث آسمانی و [[غیرطبیعی]] در آن زمان فراوان خواهد بود؛ یا اینکه این تعبیر کنایه و اشاره به برپایی جنگ‌هاست. چرا که در [[جنگ‌ها]] خصوصاً جنگ‌های امروزی معمولاً حمله‌ها به وسیله ابزارهای آتشین صورت می‌گیرد و ویرانی و خرابی آنها آتش برانگیز است که در تعابیر به "نائرة حرب" یعنی آتش [[جنگ]] تعبیر شده است. شاید هم به معنای [[نزاع]] و کشمکش باشد زیرا دعوا و زدوخورد را نیز با آتش توصیف می‌کنند. فرد پرخاشگر و [[جنگجو]] و پرهیجان را نیز به آتش تعبیر می‌کنند و امکان دارد [[خروج]] آتش از منطقه‌ای عبارت باشد از به پا خاستن مردی که جنگ‌افروز است و مدام در پی برافروختن آتش [[جنگ]] و [[خونریزی]] است. | | * [[آتش (نشانه ظهور)]] |
| | * [[آتش (طبیعی)]] |
|
| |
|
| [[روایت]] شده که آتشی در سرزمین [[یمن]] به پا خواهد شد که [[مردم]] را به سوی [[شام]] ([[سوریه]]) گسیل می‌دارد، هر روز که [[مردم]] صبح می‌کنند آن نیز صبح می‌کند و هرگاه که [[مردم]] استراحت می‌کنند، آن نیز به استراحت می‌پردازد و گاهی که [[مردم]] به حرکت افتند او نیز حرکت می‌کند. روشنی آن تا به حدی است که گردن شتران در بُصری دیده می‌شود<ref>بصری! شهری بزرگ در سوریه بوده و مرکزیت داشته است. معلوم نیست روشنی دادن این آتش به چه معناست. شاید آن آتش که شخص معینی است، با ابزاری آن شتران را نشان می‌دهد و شاید ابزاری آسمانی و نیرویی ماورایی در کار باشد. (والله عالم)</ref>. پس هرگاه که این خبر را شنیدید، به سوی [[شام]] بروید<ref>ملاحم: ص ۸۸.</ref>.
| | {{ابهام‌زدایی}} |
| [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: ساعت [[ظهور]] برپا نشود تا اینکه آتشی از سرزمین [[حجاز]] افروخته شود که گردن شتران بصری از روشنی آن آتش دیده شود<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۲.</ref>.
| |
| | |
| [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: آتشی در سرزمین عدن به پا خیزد که مردمِ آن را با بوزینه و خوک یک‌جا جمع کند، هر کجا ایشان بخوابند، آن نیز بخوابد و هر جا که ایشان استراحت کنند، او نیز استراحت کند و هر چه از آنها جدا شود، او خواهد گرفت<ref>ملاحم: ص ۸۹.</ref>.
| |
| در [[حدیث]] دیگری از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] می‌کند: آتشی در سرزمین عدن برافروخته شود که [[مردم]] و پرندگان و درندگان را به سوی بُصری (در [[سوریه]]) روان می‌کند و [[چهل]] سال این آتش اقامت خواهد کرد.
| |
| (ممکن است بوزینه و خوک اشاره به صورت [[باطنی]] کفاری باشد که در قالب لشگرهایی به آن سرزمین حمله می‌کنند و در میان آنها رفت و آمد دارند، مثل [[عراق]] و افغانستان که [[لشکریان]] [[کفر]] در میان [[مردم]] آمد و شد دارند و در سرزمین آنان می‌خوابند و استراحت می‌کنند و علاوه بر آن آتش [[جنگ]] و ویرانی نیز به بار می‌آورند و بنا بر [[حدیث]] دوم می‌توان گفت که [[مردم]] و تمام حیوانات با هم به طرف [[سوریه]] به حرکت می‌افتند و از این روی با هم جمع می‌شوند. والله العالم) در [[حدیثی]] دیگر آمده: آتش و دودی [[چهل]] شب در [[مشرق]] برافروخته خواهد شد<ref>همان.</ref>.
| |
| | |
| در روایتی آمده است: هر گاه آتشی در [[آسمان]] از سوی [[مشرق]] به وجود آمد، غذای یک سال را برای خود آماده کن<ref>ملاحم: ص ۱۶۰.</ref>.
| |
| (از این [[حدیث]] می‌توان این را استفاده کرد که این آتش از علامت‌هایی است که حدود یک سال تا [[قیام]] [[حضرت صاحب]]{{ع}} فاصله دارد).
| |
| [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: بدون [[شک]] [[آذربایجان]] به آتشی دچار خواهد شد که هیچ چیزی را یارای مقابله با آن نیست، هرگاه که آن زمان را دریافتید، مانند گلیم خانه خویش باشید. (کنایه از خودداری و [[تقیه]] کردن است)<ref>غیبت نعمانی: ص ۱۹۴.</ref>.
| |
| [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: هرگاه آتشی سرخ یا زرد رنگ را از سوی [[مشرق]] مشاهده کردید که سه یا هفت روز طول بکشد، پس توقع داشته باشید که [[فرج]] [[آل محمد]]{{ع}} (و [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}) به وقوع بپیوندد... <ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۲.</ref>.
| |
| | |
| [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: در [[آینده]] آتشی از بیابان [[برهوت]] برافروخته خواهد شد که اکنون خاموش است، [[مردم]] را در خود فرو گیرد و عذابی دردناک در آن خواهد بود. [[جان]] و [[مال]] [[مردم]] را بخورد (و از بین ببرد) و [[دنیا]] را در هشت روز دور می‌زند، مانند [[ابر]] و [[باد]] پرواز می‌کند. حرارت او در شب بیشتر از حرارتش در روز است، در میان [[آسمان]] و [[زمین]] همچون رعد غرش مهیب دارد، و از [[عرش]] بر سر خلایق نزدیک‌تر است. پرسیدند یا [[رسول الله]] آیا مردان و [[زنان]] [[مؤمن]] در آن روزگار سالم خواهند بود؟ [[حضرت]] فرمود: در آن روز [[زن]] و مردان با [[ایمان]] کجا خواهند بود؟! آنان از بهایم شرورتر هستند، مانند چهارپایان در ملأ عام [[اعمال]] [[زشت]] و بی‌عفتی انجام می‌دهند و کسی نیست که آنان را بازدارد<ref>کنز العمال ج ۱۴، یأتی ص ۱۳.</ref>.
| |
| این [[حدیث]] اشاره واضحی به هواپیماهای [[جنگی]] امروزی و هلیکوپترهای [[جنگی]] دارد و گروهی را [[اعتقاد]] بر این است که این [[حدیث]] یقیناً توضیحی است که [[رسول خدا]]{{صل}} با [[علم الهی]] خود در بیش از هزار سال پیش برای ابزارهای [[جنگی]] امروزی بیان داشته‌اند. [[معجزه]] دیگر در این [[حدیث]] خبر دادن از غوغای [[فساد]] در دنیای امروز است. به وضوح می‌بینیم که چگونه دنیای مجازی اینترنت و وسایل الکترونیکی و دنیای واقعیِ مدعیان [[تمدن]]! چگونه از [[فساد]] به [[تباهی]] کشیده شده است به حدی که حتی خود آنها دیگر پی به بیهودگی این راه برده‌اند، اما نمی‌توانند از آن دست بردارند، زیرا [[حق]] را نشناخته‌اند تا از [[باطل]] به آن [[پناه]] ببرند، یا اگر شناخته‌اند، در آنها قابلیتی برای پذیرش آن نیست و روز به روز در این منجلاب بیشتر فرو می‌روند.
| |
| | |
| [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: در [[ماه رمضان]] [[مردم]] صدایی را می‌شنوند و در [[ماه]] [[شوال]] مردان [[جنگی]] به صدا در می‌آیند، و در [[ماه]] [[ذی‌قعده]] با هم [[جنگ]] کنند و در [[ماه]] ذی‌حجه آتشی بدون [[دود]] حاجیان را فراگیرد و در [[محرم]] نداکننده‌ای صدا بزند: [[آگاه]] باشید که [[بهترین]] خلق [[خدا]] فلان شخص است (یعنی [[حضرت مهدی]]{{ع}} می‌باشد) است پس سخن او را بشنوید و امرش را [[اطاعت]] کنید<ref>کنز العمال: ج ۱۴ ص ۲۷۴.</ref>.
| |
| ممکن است صدایی در [[رمضان]]، تعبیر از صحبت یا [[گفتگو]] یا بیانیه‌ای باشد که برانگیزاننده [[اختلاف]] و منشأ [[جنگ]] باشد و پس از آن لشکرآرایی و [[جنگ]] باشد و شاید صدایی غیبی و آسمانی باشد. والله العالم
| |
| | |
| [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[قبل از ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} [[مردم]] برای انجام کارهای [[زشت]] و گناهانی که مرتکب شده‌اند با آتشی مجازات خواهند شد، آتشی که در [[آسمان]] ظاهر شده و تمام [[آسمان]] را می‌پوشاند و نیز خسفی<ref>خسف: فرورفتن در زمین را می‌گویند.</ref> در [[بغداد]] روی خواهد داد، همچنین خسفی که در [[بصره]] واقع خواهد شد که خون‌های زیادی در آن ریخته می‌شود و خانه‌های بسیاری ویران می‌شود و ساکنین آن از بین می‌روند و [[اهل عراق]] را ترسی در برگیرد که [[آرامش]] و قرار آنان را بستاند<ref>ارشاد شیخ مفید، ص ۳۶۱.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۱۰.</ref>.
| |
| | |
| ==پرسش مستقیم==
| |
| == پرسش‌های وابسته ==
| |
| == جستارهای وابسته ==
| |
| | |
| ==منابع==
| |
| * [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
| |
| | |
| ==پانویس==
| |
| {{یادآوری پانویس}}
| |
| {{پانویس2}}
| |
| {{امام مهدی}}
| |
| | |
| [[رده:مدخل]]
| |
| | |
| [[رده:امام مهدی]]
| |
| [[رده:آتش]]
| |
| [[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]
| |
